یادداشت اختصاصی از حمیدرضا حاجی اشرفی
استارتاپ ها، مشاورین هدایت بنگاههای اقتصادی
استارتاپ ها با نظارت فنی ، از تولید محصولات غیر بهداشتی و آلوده به سموم کشاورزی که موجب دیپورت محصولات به کشور و باعث خسارت های مالی سنگین می شوند جلوگیری می کنند و در حفظ تعادل قیمت محصولات و توزیع متقارن در داخل و خارج می توانند مدیریت بازار بخش کشاورزی را رهنمون باشند .
بهتر اینست تا از یک مثال ساده جهت تشریح ضرورت تاسیس سازمانهای مشاور کسب و کار نوین این یادداشت شروع گردد . در روزهای اخیر قیمت گوجه فرنگی در میوه فروشی های سطح شهرها افزایش یافته است . این افزایش قیمت قطعا به کاهش عرضه نسبت به تقاضا بستگی دارد .
در پرده دیگر عکس هایی از کامیونهایی که در مرز ایران و عراق با محموله گوجه فرنگی را نشان میدهد که منتظر عبور از مرز و تحویل بارهای خود به خریداران عراقی هستند در فضای مجازی منتشر شد . این دو خبر در صورت تحلیل منطقی و از دیدگاه تجاری پتانسیل تبدیل به ایده طراحی یک [ سیستم مهندسی مشاور استارتاپ بخش کشاورزی ] را دارد .
منظور از استارتاپ بخش کشاورزی چیست؟
استارتاپ ها اشخاص و موسسات غالبا حقوقی هستند که بعنوان مشاور طرحهای اقتصادی و تاسیس شرکت های صنعتی ، کشاورزی ، خدماتی ، تجاری ، آموزشی و ... مشارکت می کنند . استارتاپ ها در نقش مدیریت ایده ها ، مدیریت برنامه ریزی - سازماندهی ، استخدام و انتخاب نیروهای مناسب برای کار مناسب ، هماهنگی ،هدایت ، کنترل با وزارتخانه ها و موسسات دولتی و بخش های تعاونی و خصوصی در رونق دهی به محیط کسب و کار و کاهش ریسک ها در جهت افزایش منافع و بهره وری از منابع ، وقت ، امکانات ، سرمایه های مادی فعالیت می کنند .
استارتاپ ها نیروهای متخصص و حرفه ای هستند که از درون شرکت ها ، اصناف، مشاغل موجود پس از کسب مهارتهای تخصصی در رشته های دانشگاهی و فنی و حرفه ای و تجربیات کافی در جوامع رو به توسعه متولد می شوند و در کنار صاحبان مشاغل ، خدمات مشاوره کسب و کار و تکالیف مختص عملیات فنی ، مدیریت های ریسک و بازاریابی و شتابدهندگی مالی و برند سازی را انجام میدهند . این موسسات که در واقع آنها را بعنوان کاتالیزور توانگری مشاغل مختلف می توان تلقی نمود توانایی تامین خدمات مشاوره از بالاترین سطوح اجرایی کشورها تا دور افتاده ترین مزارع و کارگاههای تولید کشاورزی و صنعتی را دارند.
بعنوان مثال، استارتاپ های بخش کشاورزی می توانند با بهره برداری مطلوب از امکانات دیجیتال و شبکه اینترنت و پلتفرمهای تخصصی از مرکز کشور و مراکز استانها با جمع آوری آمار و اطلاعات و تحلیل داده ها با کمک [ علم داده ها ] میزان کشت و تولید محصولات کشاورزی در کل کشور برای مصارف داخلی و صادراتی در هر ماه و محاسبه هزینه های تولید و کنترل آفات و سموم و سایر نکات فنی را محاسبه و در اختیار کلیه افراد فعال در زنجیره فعالیت های کشاورزی قرار دهند .
این نوع استارتاپ ها نه تنها در بخش بازاریابی ، تولید ، توزیع ، نظارت بر روند تبادلات مالی می توانند یاور کشاورزان خرد و بزرگ باشند ، حتی توانایی مدیریت تامین خدمات بیمه و رفاهی ، بهداشتی و سلامت و امور حقوقی و اداری برای کشاورزان را دارند . وظایف محوله به استارتاپ ها بسیار گسترده و طیفی وسیعی از خدمات را می تواند در بر داشته باشد .
در یک مثال خیلی ساده می توان گفت : برای هر محصول در هر استارتاپ کشاورزی میتوان کارگروههای تخصصی تشکیل داد ؛ کارگروه گوجه فرنگی - کارگروه فلفل دلمه ای - کارگروه گندم - کارگروه گل محمدی و غیره ! در نگاه اول شاید این نوع تقسیم بندی شوخی بنظر برسد ،لیکن در واقعیت امر اگر واقعا میخواهیم مصرف بهینه منابع و آب در بخش کشاورزی و سهم درخور توجه از بازار صادراتی منطقه را که در قانون برنامه هفتم توسعه تاکید شده را کسب نماییم ،تاسیس استارتاپ های تخصصی با ماموریت های آموزشی - مشاوره - هدایت در امور مشخص الزامی است .
استارتاپ ها با نظارت فنی ، از تولید محصولات غیر بهداشتی و آلوده به سموم کشاورزی که موجب دیپورت محصولات به کشور و باعث خسارت های مالی سنگین می شوند جلوگیری می کنند و در حفظ تعادل قیمت محصولات و توزیع متقارن در داخل و خارج می توانند مدیریت بازار بخش کشاورزی را رهنمون باشند .
برای گذر از مدیریت سنتی به مدیریت مدرن ،سیستماتیک و استراتژیک ،لازمست لباسها و افکار مدیریت سنتی کنار گذاشته و روشهای نوین راهبری همچون تاسیس استارتاپ ها در مسیر توسعه همه جانبه اکوسیستم فضای کسب و کار کشور جایگزین شوند.
نظر شما