آیا می دانید ،جبار باغچه بان یک استارتاپ زبده در طراز جهانی بود ؟!

در درس اخلاق حرفه ای در کسب و کار و سازمان ها مبحث جالبی وجود دارد و آن اینست : همه تولید کنندگان و ارائه کنندگان خدمات، صاحبان مشاغل با تحصیلات دانشگاهی و چه صاحبان آن مشاغلی که با سطح تحصیلات پایین تر لیکن سالها تجربه به سطح [ استادکار ] می رسند به یک مفهوم و یا یک فلسفه ای در کار دست می یابند : رعایت انصاف و مراعات حق مشتریان ، خلاقیت و نوآوری !؟

بر این باورم که این رفتار اخلاقی و هوش سرشار انسانی در ذات انسانها و سرشت عالم هستی ساری و جاری است . چه بخواهیم و چه نخواهیم و چه بدانیم و چه ندانیم ، مرور زمان و افزایش تجربه بعلت سالها کار کردن در هر شغل و حرفه ای، حتی اگر افراد بطور انفرادی و کمترین مهارت آموزی و فراگیری مبانی علمی بصورت کلاسیک فعالیت کنند، سرانجام به نقطه ای از خلاقیت و وجدان و اخلاق حرفه ای می رسند که تفاوت بین انجام کارها به نحو خوب یا بد را تشخیص می دهند و غالبا فطرت پاک انسانی، اکثر آدمها را بسوی مثبت اندیشی و انجام کارهای خیرخواهانه سوق می دهد . آنانی هم که از خواب غفلت و کج اندیشی نسبت به رعایت نکردن حقوق دیگران و خدمت به دیگر انسانها بیدار نمی شوند ( به اصطلاح آدم زرنگه هستن )، سرانجام دست روزگار و انگار نیرویی نامرعی موجب از گردونه کار خارج شدنشان بطریقی از چرخه زندگی اجتماعی و ممانعت از تداوم ریسک آفرینی آنان می شود!

انگار شعور کائنات یک نوع مدیریت نامحسوس در کنترل و جلوگیری از پلشتی ها در جوامع بنیانگذاری نموده و برای نیک اندیشان و خیرخواهان نیز جوایز ویژه تعبیه نموده که بهترین امتیاز بجا ماندن نام و یاد نیک است . عارفان شرقی و انسانهای خردمند بارها به وجود ناظر و یک نیروی نامریی اما حاکم بر کلیه روابط انسانی در جوامع اشاره کرده اند . گویی هر انسانی در زندگی و در هر حرفه ای سرانجام به تحلیل مثبت یا منفی عملکرد خود واقف می شود و نیک اندیشان بسوی معرفت هستی و جاویدان ماندن ارتقا رتبه می یابند. ‌

جبار باغچه بان ، معلمی در شهرهای مرند و تبریز بود . اولین کودکستان در ایران را در تبریز بنام [ باغچه اطفال ] و بعدها در تهران نیز کودکستان باغچه بان را تاسیس نمود .او در ۱۵ سالگی بعلت تصادف شنوایی یک گوش خود را از دست داده بود به همین علت ، شرایط کودکان ناشنوا را درک می کرد . در سالهای  تدریس به نقش مهم حس بینایی و لامسه در یادگیری پی برد .او با پشتکار توانست روش آموزش اشاره ای را ابداع و اولین مبدع روش یادگیری ناشنوایان در دنیا شود. او روش صحیح یادگیری الفبا و آموزش زبان فارسی را پایه ریزی کرد .جبار باغچه بان کتاب های؛ بابا برفی - روشنگران تاریکی - من هم در دنیا آرزو دارم - عروسان کوه - درخت مروارید - شیوه صحیح آموزش زبان فارسی - رباعیات باغچه بان - خود نوشته های جبار و ... را به نگارش درآورده است.

باغچه بان مخترع دستگاه شنوایی برای ناشنوایان شد .خدمات ارزشمند و بیاد ماندنی این مرد بزرگ به آموزش و پرورش در ایران تا زبان و ادبیات فارسی وجود دارد فراموش نخواهد شد .

باغچه بان پنجره های روشنایی و ارتباط برتر را برای ناشنوایان گشود . کتاب بابا برفی باغچه بان ، به عنوان برترین کتاب ادبیات کودکان از سوی کانون جهانی کتاب انتخاب شد . وی در ۸۰ سالگی در تهران درگذشت و در شهرری دفن گردید . 

مروری تحقیقاتی بر مسیر زندگی پر از فراز نشیب باغچه بان نشان می دهد که این انسان شریف و خداشناس با مشقت درس خواند و بدون هیچ ادعایی در پی سالها تدریس و تجربه به معارف ارزنده ای دست یافت ، تو گویی معلم هستی ، در ذهن وی ، استعداد نوآوری و ابداع روش ها و ابزارهای آموزش نوین و اختراع دستگاه شنوایی را متبلور کرده است!

امروزه در ادبیات نوین ، به اشخاص خلاق و نوآوری همچون شادروان جبار باغچه بان ،منتور استارتاپ می گویند . نسل باغچه بان فرزندان پس از انقلاب صنعتی اول و دوم بودند . آن نسل که جنگ های اول و دوم جهانی و سختی های بسیار دیده و لمس کرده بودند مبدع بسیاری از نوآوریها برای بشریت شدند . 

متاسفانه نسل امروز کشورمان هیچ شناختی از صدها منتور استارتاپ و شتابدهنده ایرانی که موجب تمدن و فرهنگ سازی غنی ایران زمین شده اند ندارند . اگر باغچه بان و امثال او شهروند کشورهای دیگر بودند ، مجسمه های آنان در ورودی دانشگاهها و میادین شهرها و در یک روز تقویم کشورشان نصب و درج می شد تا همه نسل های پسین بدانند که با چه انسانهای بزرگمنشی افتخار هموطنی دارند.

سالها دل طلب جام جم از ما می کرد 

آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد