فقدان تحقیق و توسعه ، بارزترین پاشنه آشیل بازار بیمه

صنعت بیمه کشورمان بیش از یکصد سال قدمت دارد . مطالعه متون و سخنرانی ها و نظریه پردازی های مدیران و اندیشمندان ایرانی شاغل در صنعت بیمه نشان می دهند که همچون همه عرصه های فرهنگی - علوم انسانی  - فنی - علوم پزشکی - علوم پایه - هنر و ... که ایرانیان در جهان همواره شاخص بوده اند در رشته بیمه نیز پس از دو سه دهه آشنایی با این دانش و هنر توانستند از بهترین های بازار بیمه جهان باشند . شاید برخی ها این ادعای نگارنده را گزافه گویی تلقی کنند و آنرا بزرگنمایی بدانند .

در پاسخ به این منتقدین گرامی لازمست یادآوری نمایم که اگر بخواهیم جمع جبری نتایج عملکرد صنعت بیمه بازرگانی در ایران را محاسبه و نمره بدهیم ، ابتدا باید شرایط سیاسی و اقتصادی و اجتماعی ایران از اواخر دوره قاجاریه و سپس پهلوی ها و پس از انقلاب سال ۵۷ تاکنون را دقیقا بررسی کنیم و با شناسایی دقیق فرازها و فرودها و تحلیل نمودار SWOT تاریخچه بیمه در ایران ،آنگاه به ارزیابی و نتیجه گیری منصفانه بپردازیم .در اینصورت داوری منطقی خواهیم داشت.

نگارنده در طی سالهای فعالیتم در بازار بیمه با اجزای مختلف ساختار ، رویکردها و رفتار سازمانی صنعت بیمه آشنایی کامل دارم . متاسفانه در صنعت بیمه کشورمان ، جای خالی یک سیستم مدیریت ساعی در حوزه تحقیق و توسعه خالیست !!! این نقیصه ، بزرگترین پاشنه آشیل صنعت بیمه در ایران است . گرچه با وجود همین نقص ، راسخ و با صدای بلند می گویم که بر این باورم ؛ صنعت بیمه بازرگانی کشورمان در غرب آسیا بی همتاست . از نظر دانش ، تجربیات ، وجود هزاران نفر مدیر ، کارشناس ، شبکه فروش تحصیل کرده ، باهوش و فرهیخته بی نظیر است . لیکن اگر نقاط قوت هر فرد، سازمان ، صنعت را می بینیم ،ضروریست نقاط ضعف را نیز شناسایی کنیم و جهت اصلاح و ترمیم آنها بکوشیم.

بدون کمترین تردیدی ، نقش بیمه مرکزی در راهبری ، هدایت و تعمیم بازار بیمه در ایران بی بدیل است .از نظر زمانی در اواخر سال ۱۴۰۲ قرار داریم . این زمان مقارن با برهه ای از فراز تاریخی تمدن بشر است که دگردیسی ناشی از آغاز دو انقلاب صنعتی از 2008 تا 2023 با فاصله ۱۱ سال در جهان شروع شده و توسط سازمان ملل متحد برنامه ریزی و بطور جدی در حال پیاده سازی ست . وفق برنامه ریزی تکلیفی سازمان ملل و قدرتهای بزرگ اقتصادی جهان مرز پایان تمدن ناشی از تکنولوژی سنتی کنونی مبتنی بر مدیریت ریسکهای فیزیک نیوتنی با تمدن جدید بشر متکی بر تکنولوژی جدید که ترکیبی از مدیریت ریسک های نیوتنی و کوانتومی می باشد را نهایتا سال 2060 اعلام کرده اند. در صورتیکه کشورهای صنعتی همچون ایالات متحده آمریکا و اروپایی ها مرز گذر تمدنی خود را سال 2050 اعلام نموده اند .اما کشورهای عقب نگهداشته شده به لحاظ بنیه اقتصادی ضعیف ، قرار است با کمک کشورهای غنی حداکثر تا 2060 با مظاهر تمدن کنونی خداحافظی کنند .

کشور ما بعلت اتکا ۸۰ ساله اقتصاد تک محصولی نفتی از زمره کشورهای ردیف اول تولید و مصرف سوخت فسیلی قرار دارد و الزاما جزو کشورهایی قرار می گیرد که زودتر باید از اقتصاد نفتی منفک شود و به اقتصاد انرژی پاک بپیوندد. این دگردیسی الزاما تغییرات بنیادین در اکوسیستم فضای کسب و کار ایران را بدنبال خواهد داشت . 

دگردیسی و تحولات، ریسک های خاص خود را بهمراه خواهند داشت. در صورت مدیریت ریسک بهینه ،جامعه و اقتصاد بسوی موفقیت و تعالی رهنمود می شود و برعکس، خنثی بودن و عدم درک تحولات عظیم اجتماعی - اقتصادی در حال وقوع ،عقب ماندگی و چالش های گوناگون اقتصادی را بهمراه می آورد .

صنعت بیمه کشورمان، مکلف به تعمیم پوشش های مورد نیاز در ایران می باشد . طراحی پوشش ها و تامین بیمه نامه های عصر فیزیک نیوتنی - کوانتومی به دانش مدیریت ریسک نوین نیاز دارد. مدیریت ریسک به تحقیق و توسعه وابسته است. به بیمه مرکزی ایران بعنوان سازمان مسئول و تاثیر گذار در همگامی ایران با دگردیسی عظیم تمدنی جهانی پیشنهاد می گردد، زمینه تشکیل کارگروه مدیریت پژوهش و تحقیق و توسعه تحولات ناشی از انقلابهای چهارم و پنجم صنعتی در حال اجرای جهان را در داخل صنعت بیمه فراهم کند.

تا یادم نرفته ، یادآوری می نمایم بر حسب اخبار منتشره در رسانه ها به پیروی از سیاست های اجلاس گلاسکو و تصمیم جهانی ،مسئولان اجرایی هموطن، شروع فعالیت تاکسی های برقی در تهران از بهمن ماه ۱۴۰۲ برای پیوستن به انقلاب دگردیسی مصرف انرژی پاک در جهان برنامه ریزی و اجرایی شد.

این نکته را اشاره می نمایم تا بگویم ؛ آنچه در این یادداشت نوشته شد داستان و تخیلات نیست، واقعیت های در حال رخداد کنونی در جهان است. بهترست که با ریسک های دگردیسی تمدنی آشنا شویم.