یادداشت اختصاصی از حمیدرضا حاجی اشرفی
وقتی قهرمان کره جنوبی ، گارسون رستوران شد
سالهاست که روند زندگی کیم وو چونگ را مطالعه می کنم . امروز دیگر یقین دارم که پس از غول شدن هلدینگ دوو ؛ نقطه ضعف کیم وو چونگ ، عدم توجه و عدم یادگیری او از فیلیپ کاتلر بوده . فقدان وجود معاونت ریسک و بازاریابی سرآغاز جرقه های ورشکستگی دوو شده است.

کیم وو چونگ یک الگوی بی نظیر از بین مدیران صنعتی کره جنوبی و البته در زمان خودش بعنوان ، الگوی جوانان شرق آسیا تبدیل شده بود . کسی که فقط با گرفتن ۱۰۰۰۰ دلار وام و راه اندازی یک کارخانه کوچک نساجی ورشکسته مهارت بازاریابی و تشخیص نقاط ضعف و تبدیل آنها به نقاط قوت را پیدا کرده بود .او به ضرورت توجه مدیران عامل و ارشد به ایده ها ،عواطف و نیازهای انسانی کارکنان و جلب مشارکت و استقبال از ایده های کارکنان در جلسات صبحانه کاری پیش از شروع کار روزانه اهمیت فراوان می داد .رویکرد مدیریتی او رابطه مداری بجای ضابطه مداری بود .کیم وو چونگ آنقدر تیز هوش بود که مستمرا خود را در معرض یادگیری و توسعه فردی قرار میداد . دهه ۸۰ میلادی برای اقتصاد کره جنوبی و کیم وو چونگ فرصتی طلایی برای رشد اقتصادی ایجاد کرد .بطوریکه کتاب [ سنگفرش هر خیابان از طلاست ] را نوشت و توصیفی از وضعیت اقتصادی کره بعد از جنگ دوم جهانی و جنگ های دو کره و اوضاع وخیم مردم کشورش و اراده هایی همچون خودش که تصمیم گرفتند کره را از یک کشور مبتنی بر اقتصاد کشاورزی و خدماتی بسته و ورشکست بسوی صنعتی شدن برده و از هیچ همه چیز بسازند .قصه پیش و پس از توسعه صنعتی کره جنوبی را در کتابش نوشت و میلیونها میلیون نسخه از آن در سراسر جهان بفروش رفت . کیم وو چونگ ، صنایع دوو را از میان شرکت های ورشکسته قبلی در صنایع مختلف با کمک استعداد خاص خودش ساخت و نام آور کرد .
کیم قهرمان اقتصادی جوانان شرق اسیا در اوایل قرن بیستم بود . او از هیچ همه چیز ساخت اما #ریسک های محاسبه نشده از سوی کیم و همکارانش تاج و تخت مردی که ۴۰ درصد صادرات کره را در اختیار داشت یک شبه فرو ریخت و عکسش را مثل فیلم های وسترن بر در و دیوار ها بعنوان تحت تعقیب بین المللی زدند . او چند سال در فرانسه ، بصورت ناشناخته گارسونی کرد .
چند جمله جالب توجه از کیم وو چونگ :
[ من صاحب بزرگترین ساختمان کره بودم ساختمان مرکزی شرکت انقدر بزرگ بود که همه کارکنان انرا پر نمیکردند.البته احساس خوشایندی نداشتم و می ترسیدم مردم فکر کنند از راه بساز و بفروشی به ثروت دست پیدا کرده ام !!! ]
جملات دیگر : [ اگر کشوری به جوانان خود امید و آرزو ندهد چه امیدی برای موفقیت دارد ؟ ]
[ از دست دادن پول اهمیتی ندارد چون همیشه می توانید بیشتر به دست آورید اما نباید اعتبارتان را از دست بدهید . در واقع باید از اعتبار مثل جانتان حفاظت کنید ]
[ بجای اینکه هر منطقه بر سر یک تکه کیک نزاع کنید بهتر است با همکاری یکدیگر کیکی بزرگ را تهیه کنید ]
هنوز هم کیم وو چونگ یک قهرمان الگوی جوانان عاشق توسعه صنعتی محسوب می گردد .
سالهاست که روند زندگی کیم وو چونگ را مطالعه می کنم . امروز دیگر یقین دارم که پس از غول شدن هلدینگ دوو ؛ نقطه ضعف کیم وو چونگ ، عدم توجه و عدم یادگیری او از فیلیپ کاتلر بوده . فقدان وجود معاونت ریسک و بازاریابی سرآغاز جرقه های ورشکستگی دوو شده است . سرمایه گذاریهای بدون محاسبه ریسک های عدم اطمینان منجمله پروژه های برون مرزی در کشورهای جهان سوم موجب شکست دوو گردید .
از کتاب آخر کیم وو چونگ ،برای تکرار نکردن اشتباهات مشابه می توان بهره برداری کرد .
نظر شما