یادداشت اختصاصی از مینا جعفری
نقش زنان پیشران در صنعت و تاثیر آنان در جوامع ملی و بین المللی
مینا جعفری از مدیران مالی و اقتصادی در حوزه صنعت و معدن و معاون امور زنان وخانواده مجمع مشاوران نمایندگان مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی از نقش زنان پیشران در صنعت وتاثیر آنان درجوامع ملی و بین المللی بعنوان رکن اساسی وبی بدیل نام برد وشاخص مدیریت آنان را همانند شاخص مدیریت علم دانستن و هنر توانستن هست دانست وتاکید داشت.
مطابق فرمایش حضرت آیت الله خامنه ای در بیانیه گام دوم انقلاب ، جهاد بزرگ برای ساختن ایران اسلامی بزرگ از اساسی ترین دستاوردهای جوانان خواهد شد. لذا در این جهاد، تاکید حضرت آقا ازهمت جوانان بوده فارغ از جنسیت و مشارکت بالا برای تبیین خودسازی، جامعه پردازی و تمدن سازی در ایران اسلامی میباشد.
در سالهای اخیر، حضور زنان در اجتماع و محیطهای کاری افزایش یافته است ،با وجود این، روند ارتقای زنان به سطوح بالای مدیریتی با پیشرفتهای تحصیلیِ آنها همخوانی ندارد و حضور زنان در سطوح عالی مدیریتی در بیشتر کشورها، بهخصوص ایران، به دلیل موانع متعدد، ناچیز و کمرنگ است؛ موانعی که در جوامع و سازمانها و زمانهای مختلف متفاوت است.
با توجه به اینکه نیمی از سرمایه های اجتماعی، زنان هستند و نقش و منزلت والای زنان در اسلام، پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس و سازندگی کشور، لذا مطابق فرمایشات رهبر معظم انقلاب و تاکید بر کرامت زنان و نقش بیبدیل آنان در تحکیم بنیان خانواده و سلامت جامعه اکنون نگاه جهان بیشتر به سوی زنان است زیرا امروز برای تحقق توسعه اجتماعی، تسریع فرایند توسعه اقتصادی و محقق شدن عدالت اجتماعی اگر به زن به عنوان نیروی فعال و سازنده نگریسته شود، مسیر هموارتر خواهد بود.وجود موثر زنان در رشد اقتصادی،قطار پیشرفت و تکنولوژی چندین سال است که به کشور ما رسیده و قطعاً رشد اقتصادی به صورت نوین و یا سنتی در غیاب ۵۰ درصد از جمعیت یک کشور رخ نمی دهد الحق که نیرو های پیشران و پیشتازی هستند به همین دلیل برای مشارکت بانوان باید زمینههای کار در جامعه فراهم شود.
هر چه دولتها در توسعه رقابت پذیری شرکت های کوچک و متوسط تمهید بیشتری به خرج دهند، نرخ مشارکت اقتصادی زنان در جامعه بالا رفته و احتمال ایجاد شغل بیشتر و رشد اقتصادی پایدار تر می شود.زنان با حفظ وظایف اصلی خود توانستهاند از آزادسازی تجارت و مشارکت در زنجیره های ارزش جهانی به ویژه در صنایع تولیدی و خدماتی صادرات گرا سود حاصل نمایند.
اگر قرار است به اکوسیستم موفقی دست پیدا کنیم باید تمام ذینفعانی که با حوزه اقتصادی در ارتباط هستند در کنار یکدیگر قرار گیرند. اگر قرار است شاهد موفقیت هایی باشیم لازم است نهادهای دولتی در کنار بخش خصوصی سرمایه گذار باشند. اگر بانوان فعال در حوزه اقتصادی را در انتهای یک مثلث در نظر بگیریم، می تواند دسترسی ما به سطوح بالایی مثلث که می تواند نهاد های سیاست گذار، نهادهای قانون گذاری و … را آسان کندیکی از چالش های بزرگ، بانک اطلاعاتی و شبکه سازی است و واقعیت این است که نه رسانه ها به صورت حرفه ای به موضوع زنان پرداختند و نه روزنامه ها، مجلات
اگر قرار بر این است که زنان در حوزه اقتصادی نقش پر رنگی را ایفا کنند، حتما باید از راه های ارتباطی که دسترسی به نهادهای تاثیرگذار است، بهره برد.
با توجه به نامگذاری سال جاری به مهار تورم، رشد تولید توسط مقام معظم رهبری، این موضوع یک رسالت برای وزارت صنعت به شمار می آید که بیش از ۶۰ درصد فعالیت های اقتصادی و معیشت مردم مربوط به این وزارتخانه است.اگر بخواهیم در زمینه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی موفقیت کسب کنیم باید از همه سرمایه های اجتماعی جامعه استفاده کنیم، بانوان ما نیمی از این سرمایه هستند و اگر قرار باشد با ۵۰ درصد فعالیتهای ایجاد شده کارهای اقتصادی انجام دهیم.
مسئولین و مدیران نیز از این امر حمایت کنند تا تعامل لازم بین دانشگاه و صنعت ایجاد شود موجب ارتقاء جایگاه زنان، رفع دغدغه های مقام معظم رهبری در خصوص خانواده و سیاست های جمعیتی شود .
قطعا میدان دادن به زنان در آینده کاری آنان تاثیرگذار است و اگر مدیر بالادستی اعتقادی به میدان دادن به زنان نداشته باشد، زن را در سمتی که دارد، به اصطلاح فریز می کنند و اجازه رشد را از او می گیرد. زنان برای رسیدن به پستهای بالاتر نیازمند حمایت و پشتیبانی هستند و مدیران مرد نیز باید این آگاهی و درک را داشته باشند که نگاه جنسیتی نداشته باشند.
با وجود چنین شرایطی زنان می توانند با سختکوشی و تلاش بیشتر توانایی های خود را اثبات کنند و از مدیران مرد نیز انتظار می رود که در شرایط مساوی، امکانات بهتری را برای زنان فراهم کنند.
زنان باید اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند و سطوح علمی خود بالا برده و برای تصاحب پست های مدیریتی رقابت جدی با مردان داشته باشند و به هیچ وجه به دلیل زن بودن کوتاه نیایند و جلوی پیشرفت خود را با تفکر زن بودن نگیرند.
زنان جایگاه بسیار تاثیرگذاری در پیشبرد اهداف تدوین شده صنعت دارند و خوشبختانه حرکت رو به جلوی آن ها در تصدی سمت های کلیدی طی دهه های اخیر شتاب گرفته است. اما منکر برخی کاستی ها در ساختار سازمانی نمی توان شد. اگر چه هم اکنون در صنعت و بخش های عملیاتی و فنی که روزگاری کاملا مردانه تلقی می شد، شاهد حضور زنان متخصص و با تجربه هستیم، اما معتقدم برای حضور گسترده و برابر زنان با مردان در مشاغل ارشد مدیریتی نیازمند ساختارشکنی هستیم که احتیاج به زمان دارد.
تحقق حضور برابر زنان با مردان در صنعت نفت به عنوان یکی از مهمترین گلوگاه های صنعتی برای حضور زنان در بخش صنعت کشور، نیازمند تلاش، صبوری، اعتماد به نفس و نیز معرفی شایستگی های این بخش از صنعت است.
فرهنگ سازمانی معمولا در برابر ارتقای زنان مقاومت نشان می دهد، اما تمام برنامه ریزی ها زمانی به نتیجه می رسد که مدیران اولا توانایی های زنان را ببینند و در ثانی متهورانه و شجاعانه اقدام به حمایت جدی از ارتقای شغلی زنان کنند. ، اصلی ترین سرمایه و ثروت کشور منابع انسانی میباشد در این موضوع استفاده از استعدادها و توان بانوان یکی از مسایل و سرفصل های مهم است.نیمی از ظرفیتها در سطح کشور در بانوان وجود دارد که باید حداکثر استفاده را از این ظرفیت داشته باشیم. وقتی زنان در حوزه های سیاستگذاری و مدیریتی قرار گیرند، توانمندی آنان برای سایر افراد محرز می شود و کار مدیریتی زنان به رسمیت شناخته می شود.
مسیر رشد، توسعه و بالندگی یک جامعه از مسیر رشد و بالندگی زنان آن جامعه می گذرد و ایجاد فرصت های برابر با مردان برای زنان جامعه، زمینه های پیاده سازی قواعد رشد و توسعه در صنعت به عنوان یکی از مهمترین بخش های اقتصادی کشور فراهم می شود، اتفاقی که با انتصاب یک زن توانمند به عنوان مدیر عامل یکی از مهمترین شرکت های صنعتی کشور، در حال شکل گیری و نویدی خوش برای حضور موثر دیگر زنان در رده های ارشد مدیریتی کشور است استفاده از ظرفیتهای بانوان میتواند به رفع مشکلات کمک کند ضمن آنکه استفاده نکردن از این ظرفیت بهمثابه کفران نعمت است.
توسعه و تعالی باید با اتکا به منابع انسانی پیش برده شود و در همین راستا استفاده از ظرفیت های بانوان یک وظیفه است اگر انتصاب ها براساس شایسته گزینی انجام شود یکی از نتایج طبیعی آن حضور زنان در مصادر مدیریتی کشور خواهد بود.
نظر شما