یادداشت اختصاصی از حسن خیرآبادی
در مبارزه با دخانیات قدر جدی تر باشیم!
دام های نوین شیطان/ قسمت دوم
یکی از وسوسه های آخرالزمانی شیطان و دام هایی که برای جوانان و نوجوانان پهن کرده است، مساله استعمال دخانیات است که می تواند زمینه استعمال و اعتیاد به مواد مخدر نیز باشد.
از جلوی بعضی دانشگاه‌های مختلف -خصوصاً دانشگاه‌های خاصی نظیر دانشکده هنر- که عبور می‌کنیم، انتظار این است که عده‌ای جوان دانشجو را با کتاب، و در حال مطالعه و بحث علمی و... نظاره کنیم، چرا که مسمای حقیقی دانشگاه نیز همین است، لکن متاسفانه اولین چیزی که توجه را جلب می کند، پسران و البته دخترانی هستند که سیگار به دست گرفته و ضمن خوش و بش، به شیوه‌ای ماهرانه مشغول استعمال این ماده خطرناک هستند و در این مورد گویا از یکدیگر گوی سبقت می‌ربایند.
که البته این بخشی از اجتماع -نمایندگان جامعه علمی و فرهنگی کشور- است. (من‌باب چون که صد آید نود هم پیش ماست.)
دیدن این صحنه‌ها خود به خود ناراحتی و نگرانی‌هایی را در جان دلسوزان دین و نظام ایجاد می‌کند و آه «این تذهبون» از عمق جانشان برمی‌آید.
این‌که برای واردات انواع این محصول چه میزان ارز کشور خارج می‌شود به کنار، اما طبق اعلام سرپرست دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت سالانه یازده هزار ایرانی بر اثر استعمال دخانیات جان خود را از دست می‌دهند. هم‌چنین ۹۰ درصد سرطان‌های ریه و ابتلا به سایر امراض، نظیر اختلالات روانی و انواع بیماری‌های ریوی رهاورد این پدیده شوم است که البته این آسیب‌ها مختص خود مصرفکنندگان نیست و افراد پیرامونشان را نیز در معرض خطر ابتلا قرار می‌دهد.
نکاتی که بیش از پیش مورد نگرانی است:
اولاً، افزایش تعداد افراد سیگاری است.
ثانیاً، پایین آمدن سن مصرفکنندگان.
ثالثاً، رواج استعمال آن توسط دختران و زنان است (که به فرزندانی که از این زنان به دنیا می‌آیند هم آسیب می‌رساند).
رابعاً: شکسته شدن قبح این موضوع در جامعه.
البته در مورد آخر بنده معتقدم که این قبح‌شکنی به مانند بسیاری از آسیب‌های اجتماعی دیگر مانند مسئله بدحجابی از سوی بدخواهان و دشمنان دین و نظام، به‌صورت سازمان‌یافته و با اهداف شوم بلندمدت صورت می‌پذیرد وکشیدن سیگار مرحله مقدماتی برای استفاده از سایر مواد دخانی و به تدریج مواد مخدر است که آنان را در رسیدن به اهداف پلیدشان (تهاجم فرهنگی) یاری می‌کند.
با این همه مشکل، آیا وقت آن نرسیده است که مسئولان مربوطه نظیر مجلس شورای اسلامی (با کمیسیون‌های مربوطه)، وزارت بهداشت، وزارت علوم، وزارت فرهنگ، وزارت ورزش و جوانان، صدا و سیما و سایر نهادها، ستادی با موضوع ریشه‌کنی ( و یا حداقل مبارزه جدی‌تر) این معضل تشکیل دهند؟
بهتر است در این‌باره قدری جدی‌تر باشیم. طرح این مسائل در کتب درسی از دوره راهنمایی و حتی دبستان و تقبیح این عمل در اذهان کودکان و نوجوانان و تشویق به ورزش بسیار مهم است. اختصاص بخشی از زمان صدا و سیما مخصوصاً زمان‌های پربیننده (مثلاً بین سریال‌های پراستقبال یا در خلال مسابقات ورزشی ملی) زمان بسیار مفیدی برای القای این مسئله بسیار مهم و حیاتی است.
برگزاری مسابقات مختلف و یا دعوت از ورزشکاران و سایر اقشار محبوب جوانان و نوجوانان در برنامه‌های مختلف صدا و سیما با محوریت مبارزه با دخانیات وحتی ساختن فیلم و سریال با این موضوع یا حداقل اشاره بدان در خلال فیلم‌هایی با سایر موضوعات می‌تواند کمک شایانی به کم‌رنگ کردن این مشکل کند.
و القای این مهم، باید با ظرافت و هوشیاری خاصی (با مشاوره اساتید روانشناسی) صورت پذیرد تا اثر لازم را داشته باشد.
امید که با همت مسئولین و دلسوزان کشور، در آینده شاهد کاهش چشمگیر آمار مصرف دخانیات و جامعه‌ای سالم و بانشاط باشیم.
والسلام علی من اتبع الهدی
حسن خیرآبادی
نظر شما