میزگرد مسکن اقتصادی (نهمین دوره)؛
کاهش یک چهارم انرژی با ساخت مسکنهای اقتصادی/ مدیر اسبق املاک نیروی انتظامی: مردم باید به این درک برسند که در ابتدای زندگی نیازی به یک واحد ۱۰۰متری نیست، با ۲۵متر هم میتوان شروع کرد
مسکن اقتصادی تاثیر بسیاری رو کاهش انرژی دارد به طوری که شاید تا یک چهارم انرژی کاهش یابد. هماکنون افتخار میکنند که تا ۹۶درصد ایران را گازکشی کردهاند اما همین موضوع بلای جان شده است به طوری که در زمستان ۷۶درصد مصرف گاز در بخش خانگی صورت میگیرد اما اگر برق بود شرایط اینطور نمیشد.

نهمین میزگرد مسکن اقتصادی با حضور خشایار باقرپور، مدیرعامل اتحادیه تعاونیهای عمرانی شهر تهران- حمیدرضا صالحی، عضو هیات نمایندگان و نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران- علیرضا برزگر، مدیر سابق املاک نیروی انتظامی کل کشور و احمد دلخوش، مدیر اسبق مسکن ارتش جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.
مهمانان این برنامه در این میزگرد به بیان نقطه نظرات و پیشنهادات خود در خصوص ساخت مسکنهای اقتصادی پرداختند.
جزئیات این گفتگو را در ادامه میتوانید بخوانید:
خطوط: جناب آقای باقرپور مسکن اقتصادی چیست؟ آیا این نوع مسکنها فقط ۲۵متری هستند؟ چطور به این نتیجه رسیدهاید که این طرح میتواند بخش از مشکلات جامعه را در حوزه مسکن حل کند؟
بنا است مسکن اقتصادی به عنوان یک طرحی که بتواند در مناطقی که مسکن دور از دسترس خانوارها و از استطاعت آنها خارج شده، تولید شود و در عین حفظ و ارتقای کیفیت بتواند قیمت مطلوبتر و مناسبتری داشته باشد. حرکت به سوی کوچکمتراژها یکی از روشهایی است که در مسکن اقتصادی دنبال میشود چرا که در نوع مسکن کوچکمتراژ، متوسطمتراژ و بزرگمتراژ هم وجود دارد از سویی دیگر عرضه مسکن اقتصادی با حرکت به سمت صنعتیسازی، استفاده از تکنولوژیهای نوین و محصولات دانشبنیان و همچنین اصلاحاتی که در طرح، نقشه و معماری میتوانیم داشته باشیم، صورت میگیرد.
باقرپور، مدیرعامل اتحادیه تعاونیهای عمرانی شهر تهران: مسکن اقتصادی به عنوان یک مدل در سبد مسکن کشور نه به عنوان طرحی برای شمول کشوری میباشد چرا که با گستردگی کشور نمیتوانیم چنین طرحی را داشته باشیم؛ بنا است مسکن اقتصادی به عنوان یک طرحی که بتواند در مناطقی که مسکن دور از دسترس خانوارها و از استطاعت آنها خارج شده، تولید شود و در عین حفظ و ارتقای کیفیت بتواند قیمت مطلوبتر و مناسبتری داشته باشد. حرکت به سوی کوچکمتراژها یکی از روشهایی است که در مسکن اقتصادی دنبال میشود چرا که در نوع مسکن کوچکمتراژ، متوسطمتراژ و بزرگمتراژ هم وجود دارد از سویی دیگر عرضه مسکن اقتصادی با حرکت به سمت صنعتیسازی، استفاده از تکنولوژیهای نوین و محصولات دانشبنیان و همچنین اصلاحاتی که در طرح، نقشه و معماری میتوانیم داشته باشیم، صورت میگیرد. در کوچکمتراژها فضاهایی که در بخش مفید بنا مورد استفاده و بهرهبرداری کمتری قرار میگیرد،( منظور فضای پذیرایی) را به فضاهای اشتراکی انتقال دادهایم؛ چنین موضوعی باعث ساخت آپارتمانهای کوچکمتراژ شده است. مسکن ۲۵متری همان مسکن ۴۵متری موجود است یا مسکن ۴۰متری اقتصادی همان مسکن ۷۰متری است. طرح مسکن اقتصادی یک مدل مفهومی جدید برای سبد مسکن کشور است تا بتواند قدرت خرید را به مردم کشور بازگرداند. هماکنون یک چهارم خانوارها که پوششدهنده ۳۰درصد جمعیت کشور میباشند، مستاجر هستند به طوری که بین ۵۰ تا ۷۰درصد سبد درآمدی خودشان را به هزینه مسکن تخصیص میدهند در حالی که استاندارد این موضوع در دنیا زیر ۲۵درصد است. به نظر بنده در شرایط فعلی اقتصادی که مردم از نظر معیشتی در تنگنا قرار دارند، کمک کنیم تا نقاط ضعف طرح مسکن اقتصادی را برطرف و تهدیدهای آن را به فرصت تبدیل کنیم، هدف همسو شدن حاکمیت با این طرح است. باید طرحهای نو وارد بازار مسکن شود و بتوانیم مدلهای متنوعتری داشته باشیم. نسل آینده همانند دهه ۴۰ یا دهه ۵۰ فکر نمیکند چرا که نیازهای آنان متفاوت است پس باید عرصه را برای ورود طرحها و ایدههای نو همانند مسکن اقتصادی مهیا کنیم.
خطوط: جناب آقای برزگر شما موافق طرح مسکن اقتصادی هستید یا مخالف؟
برزگر، مدیر اسبق املاک نیروی انتظامی کل کشور: با توجه به تجربه تلخی که در طرح مسکن مهر شاهد بودیم، باید رو این موضوع به صورت کلان بحث شود. هماکنون فقط متراژ 25متر در بین مردم زبانزد است و هنوز در خصوص متراژهای دیگر فرهنگسازی نشده است؛ در کل تا صحبت از مسکن اقتصادی میشود، میگویند: واحدهای 25متری، دلالی، عدم مدیریت و در آخر شکست. مسکن اقتصادی چه فرقی دارد؟ چه بررسی از نظر ریشهای در این خصوص انجام شده؟ آیا این نوع مسکن از جایی الگو گرفته که هماکنون بخش تعاون به دفاع از این طرح میپردازد؟ باید طرح مسکن اقتصادی به صورت ریشهای بررسی شود. در چند سال گذشته مسکن مهر به جهت کمک به افرادی که آرزوی داشتن یک واحد مسکونی را داشتند، روی کار آمد اما آیا واقعا چنین اتفاقی افتاد؟ هماکنون قیمت مسکن مهر در پردیس تهران از یک مسکن داخل شهر بیشتر است یعنی بسیار قشنگ کار به دست دلالان افتاد. آقای باقرپور به نظر بنده در ابتدا باید فرهنگسازی صورت گیرد، همچنین برای کنترل بیشتر طرح مسکن اقتصادی به صورت نردبانی بتوانیم اشخاصی را که وارد این طرح میشوند، مدیریت کنیم، دست دلالان را کوتاه کنیم و بسته به وضعیت زندگی مردم اتحادیه تعاونی این طرح را پیش ببرد به طوری که اتفاقاتی که طی گذشته همانند مسکن مهر شاهد بودیم، در این طرح رخ ندهد. باید ببینم مباحث حقوقی این موضوع به کجا میرود یعنی آیا سندی که به افراد برای مسکن 25متری ارائه میشود با یک مشروطیتی خواهد بود؟ مثلا پس از داشتن یک فرزند حتما باید سند خود را به متراژ بالاتر انتقال دهند یا اختیاری است؟ اگر قرار است کار به صورت اختیاری پیش رود پس مدیریت هم از دست آقایانی که میخواهند این طرح را اجرا کنند، خارج میشود. در کل باید این موضوع ریشهیابی و فرهنگسازی شود.
خطوط: آقای صالحی در خدمت شما هستیم
مسکن اقتصادی تاثیر بسیاری رو کاهش انرژی دارد به طوری که شاید تا یک چهارم انرژی کاهش یابد. هماکنون افتخار میکنند که تا 96درصد ایران را گازکشی کردهاند اما همین موضوع بلای جان شده است به طوری که در زمستان 76درصد مصرف گاز در بخش خانگی صورت میگیرد اما اگر برق بود شرایط اینطور نمیشد. بنده یک خانه 25متری در اتریش را مشاهده کردهام که به هیچ وجه یک وسیله گرمایشی هم در آن واحد نبود اما گرم بود یعنی در مشاعات آن ساختمان از وسایل گرمایشی استفاده شده است همچنین هزینه سرمایهگذاری در چنین طرحی بسیار کاهش پیدا میکند، ایده مسکن اقتصادی واقعا ایده درستی است، شکی در آن نیست.
صالحی: نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران: ساخت مسکن اقتصادی در دنیا صورت میگیرد و مزایای بسیاری دارد اما به دلیل آنکه اقتصاد ایران دستخوش تغییرات و تحولاتی شده، هر طرحی پای کار میآید تولید رانت میکند به همین جهت آن پروژه کارایی لازم را بدست نمیآورد. مسکن عامل سرمایهگذاری شده نه عامل مصرف. مسکن اقتصادی تاثیر بسیاری رو کاهش انرژی دارد به طوری که شاید تا یک چهارم انرژی کاهش یابد. هماکنون افتخار میکنند که تا 96درصد ایران را گازکشی کردهاند اما همین موضوع بلای جان شده است به طوری که در زمستان 76درصد مصرف گاز در بخش خانگی صورت میگیرد اما اگر برق بود شرایط اینطور نمیشد. بنده یک خانه 25متری در اتریش را مشاهده کردهام که به هیچ وجه یک وسیله گرمایشی هم در آن واحد نبود اما گرم بود یعنی در مشاعات آن ساختمان از وسایل گرمایشی استفاده شده است همچنین هزینه سرمایهگذاری در چنین طرحی بسیار کاهش پیدا میکند، ایده مسکن اقتصادی واقعا ایده درستی است، شکی در آن نیست. هماکنون برای یک موتور سیکلت تسهیلات میدهند اما برای پنل خورشیدی خیر؛ واقعا رویکردها در ایران غلط است. زیرساختهای اقتصادی طوری شده که مولفهها اجازه نمیدهد چنین پروژههایی خوب اجرا شود، دغدغههای آقای برزگر درست است اما بنده میگویم نباید منتظر اصلاح زیرساختها باشیم، استارت ساخت مسکن اقتصادی را بزنیم. خداکند دولتمردان و حاکمیت توجه به علتها کنند، در حال حاظر آقایان، وزرا و مسئولین فقط به معلول میپردازند. سالی 100میلیارد دلار در کشور انرژی هدر میرود به طوری که رتبه اول را در این خصوص به خود اختصاص دادهایم؛ چرا باید آقایان اجازه چنین کاری را دهند؟ بخشی از علت تورم، نبود عرضه است پس با تولید عرضه و در پی آن افزایش تقاضا، تورم کاهش پیدا میکند.
خطوط: جناب آقای دلخوش در خدمت شما هستیم
دلخوش، مدیر اسبق مسکن ارتش جمهوری اسلامی ایران: مگر میشود به دغدغه اصلی جوانان فکر نکرد، وقتی شخصی مسکن یا سرپناه نداشته باشد چنین موضوعی در تمام خطوط کاری آن اثرگذار است. هماکنون دوره دریافت مسکن به بالای 150 سال رسیده است یعنی عملا یک زوج جوان هیچ امیدی به خانهدار شدن ندارند، با درآمدی که هماکنون زوجین دارند چنین چیزی غیر قابل پیشبینی است. تجارب بسیار زیادی در دنیا در خصوص مسکن وجود دارد، باید قبل از ورود به طرحی از نقطه نظرات کارشناسی استفاده شود. عمده مشکلات در کشور به دلیل بررسیهای سطحی است به همین جهت آن نتیجه لازم صورت نمیگیرد. متاسفانه پس از مسکن مهر یک غفلتی در حوزه مسکن صورت گرفته است که در این راستا افراد به حاشیه شهرها منتقل شدهاند، به این افراد علاوه بر خستگی راه، دغدغه مسکن هم تحمیل کردهایم از آن سو انتظار داریم در محیط کار هم بازدهی مناسبی داشته باشد؛ این موضوع به تمامی دستگاهها آسیب میرساند. باید نهادهای حاکمیتی در موضوع مسکن ورود و از پتانسیل بخش خصوصی استفاده کنند. یک سری ایرادات اساسی به مسکن مهر وارد است از جمله در بعد مکانیابی، تامین زیرساختها و دیگری نحوه ساخت بوده است به همین منظور بررسی کارشناسی و پیشبرد طرح با نظرات کارشناسان بسیار مهم و مفید خواهد بود. موضوع سرپناه مخصوصا برای قشر جوان با سیاستگذاری حل و فصل خواهد شد. در بسیاری از شهرها دریافتکنندگان مسکن، استفادهکنندگان آن نیستند، در واقع سیستم دلالی از همین موضوع شکل میگیرد یعنی افرادی که نیازی به مسکن نداشتند اما آن را خریداری کردند و از آن سو منابع دولت را هدر دادهاند چون مسکن به مخاطب اصلی نرسیده است. هم اکنون در برخی از مجتمعها در کنار واحد 140متری، واحد 50 متری هم موجود است و یک زوج از این متراژ بسیار استقبال میکنند به دلیل مواردی از جمله وجود زیرساخت، امکانات، سرانههای آموزشی، فضای سبز و....، باید تمامی این مولفهها در ساخت مسکن اقتصادی در نظر گرفته شود؛ مطمن باشید متراژ کمترین تاثیرگذاریها را دارد. برخی از کشورها به قوطیسازی عادت کردهاند اما در فرهنگ کشور ما چنین چیزی نیست چرا که مردم ما به نور عادت دارند. قاعدتاً ساخت واحد از کممتراژ باید آغاز شود به دلیل آنکه منابع محدود است، نمیتوان به یکباره خانه 80متر یا 140متری ساخت، اولویت این است جوانان بتوانند یک سرپناه داشته باشند چرا که وجود یک سرپناه 80درصد دغدغههای یک جوان را برطرف میکند. هماکنون یک جوان باید تمامی حقوق خود را بابت اجاره یا هزینه مسکن پرداخت کند سپس برای ادامه امورات زندگی شغل دوم یا سومی داشته باشد؛ این چه رویهای است؟ بنابراین ساخت مسکن مسئله مهمی است و باید از تمامی امکانات استفاده شود.
خطوط: آقای باقرپور در خدمت شما هستیم
در مدل مسکن اقتصادی میگوییم واحد را به افرادی اختصاص میدهیم که حداقل 3سال در آن سکونت داشته باشند و این موضوع آییننامه شود. هماکنون تمایل و تقاضا به سوی کوچکمتراژ است. در مساکن دیگر به هر کد ملی یک واحد اختصاص پیدا میکند که این اشتباه است بنابراین اگر دولت سامانه اطلاعات خانوار را در اختیار قرار دهد فقط سرپرست خانوار میتواند در مسکن اقتصادی ثبت نام کند؛ اینگونه بسیاری از دغدغهها رفع خواهد شد؛ در کل ریلگذاری حقوقی در بخش مسکن اقتصادی نیاز به حمایت و پشتیبانی حاکمیتی دارد.
باقرپور: نه میتوان گفت که در مسکن اقتصادی الگو نداشتهایم و نه میتوانیم بگوییم که یک کپی از سایر الگوها است. این موضوع که طرح مسکن اقتصادی با فرهنگ ایرانی و اصول شرعی و اسلامی همخوان باشد، نکته بسیار مهمی بوده است. مقایسه سطح مسکن اقتصادی با مسکن مهر یک قیاس معالفارق است؛ چرا که مسکن مهر یک طرح دولتی است یعنی نحوه اجرا، نحوه قیمتگذاری و نحوه قوانین حاکم بر آن با راهی که در مسکن اقتصادی پیموده میشود، متفاوت است. متاسفانه در کشورمان با انبوهی از قوانین بیاعتبار مواجه هستیم برای نمونه قانون مالیات بر خانههای خالی، قانون سقف افزایش اجارهبها؛ آیا واقعا این قوانین اجرا شد؟ نحوه قانونگذاری به شکلی بود که عملیاتی نبود. در کنار قوانین استاتیک، آییننامههای داینامیکی داریم که بسیار پرکاربرد هستند یعنی متناسب با شرایط میتوان آنها را اصلاح کرد. مسکن ذاتا یک کالای مصرفی است اما در کشور ما ماهیت سرمایهای پیدا کرده است. در ابتدا بالاترین نرخ تورم و افزایش قیمت در بلند مدت مربوط به طلا و مشتقات آن است سپس به مسکن اختصاص پیدا میکند و تنها کالایی که همیشه سیر تصاعدی داشته، مسکن بوده است. هماکنون به حمدالله تفکر سرمایهای دارد به سوی کالاهای زود نقدشونده میرود به همین جهت باید ما هم یک آلترناتیوی برای آن عطش جامعه نسبت به سرمایهگذاری در بخش مسکن ایجاد کنیم، دولت باید از این آلترناتیو حمایت کند چرا که کاری نیست که بتوان آن را به تنهایی انجام داد در کل سرمایههای مردمی در بخش ملک میتواند به غیر مسکن هم هدایت شود. این موضوعات مواردی است تا بتوانیم آن تفکرات سرمایهای نسبت به بخش مسکن را به صورت ریشهای حل کنیم همچنین برای حل مقطعی این موضوع در مسکن اقتصادی هم میتوان ساز و کاری در نظر گرفت به شرط آنکه دولت همسو شود. در مدل مسکن اقتصادی میگوییم واحد را به افرادی اختصاص میدهیم که حداقل 3سال در آن سکونت داشته باشند و این موضوع آییننامه شود. هماکنون تمایل و تقاضا به سوی کوچکمتراژ است. در مساکن دیگر به هر کد ملی یک واحد اختصاص پیدا میکند که این اشتباه است بنابراین اگر دولت سامانه اطلاعات خانوار را در اختیار قرار دهد فقط سرپرست خانوار میتواند در مسکن اقتصادی ثبت نام کند؛ اینگونه بسیاری از دغدغهها رفع خواهد شد؛ در کل ریلگذاری حقوقی در بخش مسکن اقتصادی نیاز به حمایت و پشتیبانی حاکمیتی دارد. اما چرا در طرحهای دولتی موفق نبودهایم؛ وقتی ریل از همان ابتدا رو به مسیر غلط رود تا آخر همان طور پیش خواهد رفت، هماکنون کجی خشت در بالاترین طبقه مسکن مهر در چشمها نمایان میکند. از یک میلیون واحد مسکن مهر، 260هزار واحد فاقد آب، برق، فاضلاب یا تلفیقی از این سه مورد بوده است از سویی دیگر اقتصاد دستوری را که در هیچ حوزهای جواب نداد، در بخش مسکن هم قرار دادند و هنوز هم رو این موضوع پافشاری میکنند؛ ای کاش اقتصاد دستوری را بر مبنای واقعیات روز بازار میگذاشتند. یک آیتم پنهان در صنعت ساختمان وجود دارد که به هیچ وجه تحویل گرفته نمیشود؛ از نگاه بنده بالاترین سرفصلی که در هزینه تمامشده مسکن تاثیرگذار است، تورم و زمان ساخت است، هر چهقدر زمان ساخت افزایش پیدا کند، تورم بیشتر خواهد شد. اقتصاد دستوری باعث شده آن سازنده در بیکیفیتترین حالت ممکن یک ساختمان را بسازد، بالای 90درصد واحدها در طرحهای دولتی فاقد کیفیت هستند
برزگر: یک جورایی اصطلاح بساز و بفروشید را به کار بردهاند.
باقرپور: ساختمانهای بساز و بفروشید هم در این مملکت حداقل 30 الی 35سال عمر میکند اما شما مسکن مهر را دیگر بالای 15سال نخواهید دید. اگر درآمدها متناسب با تورم افزایش پیدا میکرد متقاضی هم تا پایان پروژه میتوانست همراه باشد یا میتوانست بر تورم غلبه کند اما هماکنون نمیتواند. تورم ترکیه بیشتر از تورم کشور ایران است اما دستمزدها سه ماه یک بار به روزرسانی میشود، با وجود اینکه 32درصد خرید ملک توسط خارجیها در ترکیه کاهش پیدا کرده، حجم معاملات نزدیک به 21درصد افزایش داشته است؛ به صورت کل 1/6درصد معاملات مربوط به خرید ملک توسط خارجیها است بنابراین در کشور ترکیه سطح تورم با درآمد حفظ و بازار مسکن پر رونقتر شده است، حداقل 5برابر کشور ما معامله مسکن صورت میگیرد. در تایید فرمایشات آقای صالحی باید بگویم که الگوی ساخت سنتی کشور باید تغییر کند، استارت مسکن اقتصادی را بزنیم سپس با بازخوردهایی که میگیرد اگر نیاز به اصلاح داشت آن را رقم میزنیم.
صالحی: وزارت دفاع در شهر تهران کلی زمین دارد بنابراین اگر این وزارتخانه با اتحادیه تعاونی هماهنگ شود در آن زمینها مسکن اقتصادی میتواند ساخته شود.
باقرپور: آییننامههای ساختمان یکی از موانع اصلی مسکن اقتصادی به خصوص در بحث کوچکمتراژها است. اصلا مبنای متراژ را 35متر قرار میدهیم حالا سازنده در یک مجتمع 100واحدی، 10واحد 35متری میخواهد بسازد، به ازای یک واحد 35متری حداقل 30متر فضا برای پارکینگ آن باید در نظر گیرد.
صالحی: اجبار است؟
باقرپور: دقیقا؛ در غیر این صورت پروانهای تعلق نمیگیرد بنابراین خروجی ما باید اصلاح آییننامههای ساختمان باشد.
برزگر: همانند فضای پذیرایی که فرمودید در مشاعات ساختمان قرار میگیرد، میتوانیم پارکینگ هم در مشاعات در نظر گیریم.
باقرپور: آییننامهها اجازه چنین کاری را نمیدهد.
برزگر: اگر قرار است کار کلی صورت گیرد باید اجازه این روند داده شود. طبق گفته حضرت آقا نباید مسئولین نقش سرعتگیر را ایفا کنند، حتی ایشان فرمودند که دلار در کل حذف شود اما تمامی کارها معطوف به افزایش و کاهش قیمت دلار است.
خطوط: سیبزمینی داخل کشور هم به قیمت دلار ربط دادهاند
باید طرح مسکن اقتصادی فرهنگسازی شود یعنی افراد به این شعور برسند که در ابتدای زندگی نیازی به یک واحد 100متری نیست، با واحد 25متری هم میتوان یک زندگی را شروع کرد، اگر به چنین موضوعاتی برسیم میشود که ساخت مسکن اقتصادی صورت گیرد.
صالحی: باید اصلاح آییننامهها هر روز مطالبه شود.
باقرپور: هماکنون هزینه زمینه دارای پروانه+ ساخت در بسیاری از مناطق تهران از قیمت بازار بیشتر است. طی دوسال گذشته تورم در بازار مسکن کمتر از تورم عمومی بوده یعنی تورم تولید بیشتر از تورم عرضه بوده است هماکنون فقط یک سری پروژههای لاکچری توجیه اقتصادی دارند که البته نقدشوندگی آنها هم از بین رفته است اما مافیای مسکن رو این موضوع دست گذاشتهاند. جناب آقای برزگر 6سال تمام است که حضرت آقا تاکید رو واژه تولید دارند حالا شما بفرمایید که دولتها، نهادهای قانونگذاری و نظارتی در طی این 6سال برای تولید کشور چه کردهاند؟
صالحی: دولتها در کشور ایران به دلیل اقتصاد و درآمد نفتی خودشان را مالک همه چیز میدانند
برزگر: جناب آقای باقرپور شما به عنوان یک مسئول در این مملکت دلسوزانه میخواهید طرح مسکن اقتصادی را اجرا کنید اما باید فرهنگسازی این موضوع را به طور منسجم داشته باشیم و این طرح را قانونمند کنیم؛ در ابتدا باید مشخص شود طرفداران این طرح چه کسانی هستند؛ آیا فقط جوانانی هستند که میخواهند تشکیل زندگی دهند؟ هماکنون برخی پدر و مادرها هستند که فرزندانشان ازدواج کردهاند اما همچنان مستاجرند پس باید مطالعات صورت گیرد، مشخص شود که در مرحله اول چه اشخاصی باید از این طرح حمایت کنند پس در وهله اول ببینیم با چه اشخاصی روبههستیم، نحوه واگذاری این نوع مسکنها چگونه است، آقای صالحی میفرمایند از انرژی در این طرح حمایت میشود باید این موضوع عملیاتی شود نه اینکه در حد حرف باشد. آقای باقرپور باید این طرح فرهنگسازی شود یعنی افراد به این درک برسند که در ابتدای زندگی نیازی به یک واحد 100متری نیست، با واحد 25متری هم میتوان یک زندگی را شروع کرد، اگر به چنین موضوعاتی برسیم میشود که ساخت مسکن اقتصادی صورت گیرد.
باقرپور: ساختمانهای مسکن اقتصادی را به صورت مورب در نظر گرفتهایم یعنی تمامی سایهاندازیها را حذف کردهایم. 3300 واحد از 25متر تا 140متر در پروژه مسکن اقتصادی طراحی شده است، هر 3300واحد دارای تراس است؛ با توان داخلی این کار صورت گرفته است.
برزگر: جناب آقای باقرپور ما میخواهیم به حمایت از طرح مسکن اقتصادی کمک کنیم تا انشاءالله این اتفاق رخ دهد اما به جهت آنکه تکرار مکررات صورت نگیرد، تمامی حواشی این طرح را در نظر گیریم، آیا زیرساختها و امکانات لازم در مسکن اقتصادی در نظر گرفته شده؟
باقرپور: این دیگر وظیفه حاکمیت است
باید موانع و معارض طرح مسکن اقتصادی شناخته شود همچنین بخش خصوصی رو موانع و معارض کوچک سرمایهگذاری کند، باید از فرصتهایی استفاده کنیم که در کمک این طرح باشند، شعار این طرح شود: «طرح مسکن اقتصادی با سوداگری کمتر».
برزگر: درست است پس باید مطالبه صورت گیرد، یعنی صرفا دغدغه ساخت نباشد چرا که مجدد اتفاقات گذشته رخ خواهد داد. اگر در کنار این طرح امکانات و زیرساختهای آن هم دیده شود، بنده از امکانات یک واحد 100متری صرف نظر میکنم و آن را در یک واحد 25متری میبینم.
خطوط: آقای دلخوش جمعبندی شما را بشنویم
دلخوش: جناب آقای باقرپور از قدمی که میخواهید بردارید دلسرد یا مایوس نشوید و حتما طرح مسکن اقتصادی را پیگیری کنید. واقعیات، خیرات و برکاتی در این طرح نهفته است که وقتی یک جوان صاحب آن سرپناه میشود در آینده شکرگذار مجموعه شما خواهد بود. امیدواریم تمامی نهادهای حکومتی که در این قضیه دخیل هستند این دغدغه را قلبی داشته باشند.
خطوط: جناب آقای صالحی در خدمت شما هستیم
صالحی: باید موانع و معارض طرح مسکن اقتصادی شناخته شود همچنین بخش خصوصی رو موانع و معارض کوچک سرمایهگذاری کند، باید از فرصتهایی استفاده کنیم که در کمک این طرح باشند، شعار این طرح شود: «طرح مسکن اقتصادی با سوداگری کمتر» ما هم در بخش انرژی کمک میکنیم تا قیمت تمام شده در این حوزه کاهش یابد؛ در کلام آخر اینکه در خدمت طرح مسکن اقتصادی خواهیم بود.
باقرپور: بنده میخواهم جمعبندی این برنامه را رو به دوربین خطاب به ارکان حاکمیتی بگویم؛ اولین تقاضای بنده از شورای محترم نگهبان است، بنده خواهش میکنم پس از چند دهه استفساریه اصل 31 قانون اساسی را صادر فرمایید، هماکنون پای دولت وسط دیگ بخش خصوصی و بخش تعاون است، ما فکر میکنیم دولت باید تسهیلگر باشد اما احساس میکنیم دولت از ریل خود در بخش مسکن خارج شده است. خروجیهای طرحهای دولتی را هیچ شخصی تایید نمیکند و قبول ندارد پس این استفساریه بیرون آید تا نوع روابط دولت با بخش خصوصی و بخش تعاون مشخص شود. مسئله بعد این است که اقتصاد مردمی را در کنار شعور مردمی قرار دهیم، مطمن هستیم که خود مردم بهتر از هر دولتی متوجه میشوند که نیازشان چه چیزی است. تاکید مقام معظم رهبری به جلب مشارکت مردمی به دلیل اعتمادی است که به مردم دارند بنابراین دخالتهای دولتی کمتر شود، دولت در بخش مسکن فقط باید در حیطه کنترل و حفاظت از کیفیت ورود پیدا کند پس آنقدر در پارامترهای کمی دخالت نداشته باشد. از قانونگذاران در مجلس شورای اسلامی تقاضا دارم خلاهای موجود در قوانین بخش مسکن را برطرف و بخشی را به مردم واگذار کنند.
نظر شما