گفتگوی صفحه اقتصاد با داوود میرزایی دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه
از مصادره تا ورشکستگی نتیجه تسهیلات بانکی برای تولید
دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه نسبت به بحران تولید هشدار داد
داوود میرزایی دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه از روند غلط تسهیلات پردازی بانکها به صنایع و مصادره کارخانه ها پس از ناتوانی کارفرما در پرداخت اقساط انتقاد کرد و گفت: صنایع بسیاری را سراغ داریم که با دریافت تسهیلات از بانکها به خاک سیاه نشسته، کارفرمای آنها به زندان افتاده، کارخانه ورشکست و کارگران بیکار شده اند.

کوروش شرفشاهی - داوود میرزایی دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه در گفتگو با صفحه اقتصاد با ابراز تاسف از اینکه بهره بانکی به ویژه بهره مرکب بسیاری از صنایع را زمینگیر کرده گفت: بانکها با بهره های سنگین تسهیلات می پردازند و به محض آنکه کارفرما از عهده پرداخت تسهیلات بر نمی آید، اموالش را مصادره و خودش را به زندان می اندازند.
وی با اشاره به نامگذاری سالها از سوی رهبر انقلاب گفت: رهبر انقلاب همه ساله در سخنرانی ابتدای سال در حوزه اقتصادی توصیههایی میکنند و دستوراتی برای اداره بهتر کشور میدهند که متأسفانه در بیشتر موارد عقیم مانده و آنچه مد نظر ایشان بوده، اتفاق نیفتاده است.
دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه با یادآوری اینکه سالهاست رهبر انقلاب بر حمایت از تولید تاکید می کنند گفت: سالهاست رهبر انقلاب با اشکال گوناگون حمایت از تولید را تکرار می کنند و امسال را نیز به عنوان سرمایه گذاری برای تولید نامگذاری کردند.
وی با تاکید بر اینکه وقتی رهبری حکمی صادر می کنند، دقیقا می دانند دغدغه کشور در حوزه نظام اقتصادی، تولید و مسائل کارگری است گفت: متاسفانه دولتمردان در تمامی دولتهای گذشته، فرمایشات رهبری را آویزه گوششان نمیکنند و آنچه که ایشان میفرمایند، اجرا نمی شود.
میرزایی با اشاره به اینکه سال گذشته جهش تولید و سال جاری سرمایه گذاری برای تولید بود گفت: هنوز در ماههای ابتدایی سال هستیم که کارخانه ها گرفتار قطعی برق هستند و در هفته حداقل دو روز برق کارخانه ها قطع می شود.
وی نسبت به تبعات قطع برق کارخانه ها و صنایع هشدار داد و گفت: وقتی برق خانهها را قطع نمیکنند و برق کارخانهها را قطع میکنند، در عمل نان کارگر را قطع می کنند.
دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه با انتقاد شدید از بنگاهداریهای بانکها گفت: متاسفانه مصادره کارخانه ها و بدبخت کردن کارفرمایان از سوی بانکها بدلیل تاخیر در پرداخت اقساط، به امری عادی تبدیل شده و هیچ کس نسبت به بیچاره شدن کارفرمایان و بیکاری کارگران واکنش نشان نمی دهد.
وی با تاکید بر اینکه بنگاهداری بانکها به اندازه ای ویرانگر شده که بارها رهبری نسبت به آن واکنش نشان داده و حتی تاکید کردند که "بانکها غلط میکنند بنگاهداری میکنند" گفت: با توجه به تاکید رهبری، بانکها حق بنگاهداری ندارند اما نمونه آن را به وفور میبینیم.
میرزایی با ابراز تاسف از رشد روز افزون مصادره کارخانه ها به وسیله بانکها گفت: حداقل در ساوه بانک ها دست بالایی در مصارده کارخانه ها دارند که بتازگی دو مجموعه بزرگ و عظیم صنعتی ساوه که حداقل بالای ۸۰ سال قدمت تولید دارد و سالیان سال در اقتصاد کشور فعالیت گسترده داشته، به بهانه بدهی به بانک مصادره می کنند.
وی با ابراز تاسف از اینکه مصادره کارخانه ها از سوی بانکها لطمه سنگینی به تولید کشور میزند گفت: بسیاری از کارخانه های مصادره شده در عرصه صنعت و نظام اقتصادی تولیدی کشور تکرار شدنی نیست.
دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه با تاکید بر اینکه بانک تخصص، تجربه، توان و باور اداره بنگاه اقتصادی مصادره شده را ندارد گفت: از آنجا که بانک تفکر تولید و کارفرمایی ندارد، وقتی کارخانه ای را مصادره می کند، شگردی دارند که در ماههای اول یا نهایت سال اول، پولپاشی فراوانی در کارخانه می کنند تا کارگر را جذب کنند. کارگر بخت برگشته نیز فکر می کند از جهنم کارفرمای قبلی وارد بهشتی شده که بانک رقم زده، که باوری غلط است.
وی با یادآوری اینکه تجربه نشان داده بانکها هرگز نتونسته اند بنگاه داری کنند و تولید را بچرخانند گفت: تمامی کارخانههایی که بانکها به اشکال گوناگون گرفته اند، یکی پس از دیگری ورشکست شده و با رای قوه قضاییه قفل بر درش زدند و من نگران این هستم که مجموعه های دیگر هم مستثنا از این قضیه نباشند و بنگاههای اقتصادی دیگری مصادره شوند و به خاک سیاه بنشینند.
میرزایی با تاکید بر اینکه هر کسی از بیت المال وام میگیرد، باید روی قانون و قاعده، اقساط آن را برگرداند گفت: این قاعده در شرایطی است که اقتصاد کشور ثبات داشته باشد، در کشوری که در کمتر از 6 ماه قیمت دلار از 47 هزار تومان به 106 هزار تومان می رسد، چکونه می توان انتظار فعالیت سالم یک بنگاه اقتصادی را داشت.
وی با اشاره به ضعف و نبود ثبات اقتصادی تولیدکننده هرگز نمی تواند حتی برای هفته برنامه ریزی داشته باشد گفت: بی ثباتی از یک سو و بهرههای بانکی بیش از حد از سوی دیگر، واقعا کمر تولید کننده را میشکند و گرفتار آینده ای غیر قابل پیش بینی می کند. بنابر این باید به تولیدکننده فرصتی بدهند تا بتواند خودش را مطابق بحران روز احیا کند و بار دیگر به عرصه تولید بازگردد.
نظر شما