آیا بازی با تانزانیا سخت‌تر از تلفظش است؟
شکست تیم ملی فوتبال ایران مقابل روسیه بار دیگر نقاط ضعف شاگردان قلعه‌نویی را آشکار کرد؛ حالا دیدار تدارکاتی با تانزانیا فرصتی مناسب برای بررسی و رفع این مشکلات در مسیر آماده‌سازی برای جام جهانی ۲۰۲۶ است.
تیم ملی فوتبال ایران در ادامه روند آماده‌سازی خود برای مسابقات جام جهانی ۲۰۲۶، در یک بازی دوستانه به مصاف روسیه رفت و با نتیجه دو بر یک شکست خورد. این دیدار بار دیگر نقاط قوت و ضعف تیم ملی را نمایان کرد. عملکرد تیم در برخی دقایق مسابقه امیدوارکننده بود، اما ضعف در انسجام دفاعی و بهره‌گیری مناسب از فرصت‌ها، زمینه شکست را فراهم کرد. تیم روسیه با سرعت بالا، پاس‌های کوتاه و حملات مؤثر از جناحین موفق شد سلطه خود را بر تیم ایران حفظ کند و پیروز میدان شود. این نتیجه موجب شد تا دوباره بحث‌هایی پیرامون وضعیت فنی و تاکتیکی تیم ملی مطرح شود و آماده‌سازی برای رقابت‌های جهانی مورد نقد قرار گیرد.
در دومین بازی دوستانه تیم ملی ایران در فیفادی، فردا مسابقه‌ای حساس مقابل تیم ملی تانزانیا برگزار خواهد شد؛ تیمی که کمتر در فوتبال بین‌الملل شناخته شده است. برخی کارشناسان معتقدند این مسابقه فرصت مناسبی برای بررسی عملکرد بازیکنان جدید و تحلیل برنامه‌های تمرینی تیم است، اما عده‌ای دیگر بر این باورند که بهتر است تیم ایران با حریفان قدرتمندتری روبه‌رو شود تا نقاط ضعف تیم ملی بهتر آشکار گردد.
همچنین، کادرفنی همچنان ترجیح می‌دهد از بازیکنان باتجربه استفاده کند؛ تصمیمی که برخی هواداران با آن مخالفت دارند و بر تزریق نیروی جوان به تیم ملی تأکید می‌کنند. به عقیده این دسته، فیفادی‌ها بهترین زمان برای اعتماد به استعدادهای جوان فوتبال ایران هستند، اما کادر مربیگری با هدف حفظ ثبات و آرامش تاکتیکی در ترکیب تیم، راه دیگری را در پیش گرفته است؛ موضوعی که همچنان میان کارشناسان و هواداران جای بحث دارد.
آنالیز تیم‌های رقیب، ضرورتی مهم
جلال چراغپور، کارشناس فوتبال ایران، در گفت‌وگویی با خبرنگار ایمنا به تحلیل مسابقه تیم ملی مقابل روسیه پرداخت و اظهار داشت: از آنجا که به ندرت با تیم‌هایی مانند روسیه بازی می‌کنیم، ممکن است سبک بازی آن‌ها تغییر کرده یا تیم ما دستخوش تحولات جدید شده باشد. با این حال، روس‌ها اکنون بازی سریع‌تری ارائه می‌دهند، پاس‌های کوتاه‌تری رد و بدل می‌کنند و در خلق مثلث‌های هجومی و شوت‌زنی مهارت بیشتری دارند.
وی تأکید کرد: تیم ملی باید قبل از هر مسابقه، سبک بازی حریف را با دقت تحلیل کند تا بتواند به بهترین نحو با شرایط رقابت سازگار شود. سرمربی تیم روسیه پس از بازی اظهارنظر کرد که سبک بازی ایران مبتنی بر اوت دستی است، اما این سخن نادرست است. اوت دستی یک تاکتیک ایستگاهی محسوب می‌شود و نمی‌توان آن را به‌عنوان سبک بازی شناخته‌شده توصیف کرد. همان‌طور که ضربات ایستگاهی و کرنر بخشی از فوتبال حرفه‌ای محسوب می‌شود، پرتاب بلند نیز می‌تواند ابزاری مؤثر باشد. اگر اوت دستی به فوتبال تعلق نداشت، فیفا اجازه استفاده از دست در این موقعیت را نمی‌داد.
دلایل زودهنگام بودن انتقادها
چراغپور افزود: هرگونه انتقادی باید مبتنی بر شناخت دقیق سیستم‌های فوتبالی باشد. تاکتیک‌های ایستگاهی بخش مهمی از فوتبال مدرن هستند و می‌توانند کاملاً برنامه‌ریزی‌شده اجرا شوند. اوت دستی نیز تا زمانی که در قوانین موجود جایی دارد، بخشی از استراتژی‌های حرفه‌ای فوتبال است. بنابراین، انتقاد کردن از این تاکتیک‌ها باید با دقت بیشتری صورت گیرد.
وی درخصوص بازی پیش رو با تانزانیا اظهار کرد: حتی تلفظ اسم تانزانیا برای برخی دشوار است، چه رسد به تحلیل دقیق فوتبال آن‌ها. اما باید توجه داشت که فوتبال ایران در شرایطی قرار دارد که تغییرات سریع در برنامه‌ها و شرایط بازی امری اجتناب‌ناپذیر است. انتقاد از نحوه برنامه‌ریزی بازی‌ها نه تنها کمکی به پیشرفت نمی‌کند، بلکه ممکن است مسیر آماده‌سازی را مختل کند.
قلعه‌نویی و حفظ استقلال تاکتیکی
این کارشناس به تصمیم امیر قلعه‌نویی برای استفاده از بازیکنان باتجربه اشاره کرد و گفت: هدف قلعه‌نویی جلوگیری از تبدیل شدن ایران به حریف تمرینی دیگر تیم‌ها است. او با انتخاب بازیکنان باتجربه همچون جهانبخش و سامان قدوس که تجربه بین‌المللی بالایی دارند، به دنبال حفظ قالب تاکتیکی مستقل تیم ملی است. این رویکرد به‌معنای وابستگی کامل به بازیکنان باتجربه نیست، بلکه راهی برای کنترل انسجام تاکتیکی تیم است؛ زمانی که تیم به هماهنگی بیشتری برسد، قطعاً می‌توان از ترکیب‌های جوان‌تر استفاده کرد.
به گزارش ایمنا، شکست مقابل روسیه و دیدار پیش رو با تانزانیا نشان می‌دهد که تیم ملی ایران هنوز نیاز به کار بیشتری در مسیر آماده‌سازی خود دارد. شکست دو بر یک مقابل روسیه زنگ هشداری برای اصلاح ساختار دفاعی و افزایش تنوع تاکتیکی بود، در حالی که مسابقه با تانزانیا می‌تواند فرصتی باشد برای آزمایش ترکیب‌های جدید. اگرچه استمرار استفاده از بازیکنان باتجربه ثبات تیم را حفظ می‌کند، ممکن است مانعی برای رشد نسل جدید باشد. موفقیت نهایی ایران در گروی ایجاد تعادل میان تجربه، جوانی و برنامه‌ریزی منسجم در مسیر جهانی است.
نظر شما