راز عکس‌های سلبریتی‌ها با ارواح فاش شد!
راز ارتباط سلبریتی‌های عصر ویکتوریا با ارواح فاش شد!
در طول قرن نوزدهم، همزمان با رواج مفاهیمی همچون «روح‌گرایی»، داستان‌های مرتبط با ارواح و همچنین احضارهای مرموز و پیشگویی‌های عجیب و غریب به شدت مطرح شدند. این جریانی بود که حتی چهره‌های مطرحی مانند چارلز دیکنز و خود ملکه ویکتوریا را به خود جلب کرد. اما سؤالی که پیش می‌آید این است: چگونه در عصری که تکیه بر علم و واقع‌گرایی رایج بود، اعتقاد به پدیده‌های ماورایی تا این حد گسترش پیدا کرد؟
در سال ۱۸۴۸، سه خواهر به نام‌های کِیت، لیا و مارگارتا فاکس در نیویورک زندگی می‌کردند. آن‌ها ادعا داشتند که ارواح را در یک خانهٔ خالی از سکنه حس کرده و توانسته‌اند از طریق ضربه‌هایی روی میز با آن‌ها صحبت کنند. گفته می‌شد این ارواح به درخواست‌های آنان پاسخ می‌دهند.
خواهران فاکس، لیتوگرافی برگرفته از یک داگرئوتایپ اثر راچستر اَپل‌بی، ۱۸۵۲ میلادی
مدیوم‌ها و آغاز یک جنبش جدید
اخبار مربوط به ادعاهای خواهران فاکس در روزنامه‌های مختلفی از جمله نیویورک تریبیون منتشر شد و موجی از شور و هیجان به دنبال داشت. به دنبال این اتفاق، تعداد زیادی از مردم به ادعای توانایی برقراری ارتباط با ارواح توجه خاص داشتند و مدیوم‌ها یا واسطه‌های ارتباطی با ارواح به‌سرعت در سراسر آمریکا رواج یافتند. به تدریج، «روح‌گرایی» به یک جنبش فراگیر تبدیل شد.
ماریا بی. هایدن به عنوان یک مدیوم تأثیرگذار در سال ۱۸۵۲ خدماتی را در لندن آغاز کرد. جلسات او با هزینه‌ای نسبتاً زیاد، مخاطبان زیادی را از طبقات مختلف جامعه به خود جلب می‌کرد. چنین نشست‌هایی نه‌تنها در انگلستان بلکه در کشورهای دیگر نیز به سرعت محبوبیت یافتند.
احضار هیپنوتیکی اثر ریچارد برگ، ۱۸۸۷ میلادی
پناهگاهی برای دل‌های داغ‌دیده
در قرن نوزدهم، با توجه به عدد بالای مرگ‌ومیر کودکان و شرایط سخت زندگی، اعتقاد مردم به ارتباط با ارواح عزیزانشان، تبدیل به تسلی و پناهگاهی برای آن‌ها شد. در عین حال، این باور نه تنها با کلیسا تضادی نداشت، بلکه در کنار آن به نوعی نیاز معنوی جامعه پاسخ می‌داد. در همین دوره همچنین کتاب‌های بسیاری با موضوع علم روح‌گرایی به چاپ رسید که مورد استقبال قرار گرفتند.
محبوبیت ارتباطات با ارواح
ماری تاد لینکولن، ۶۵-۱۸۶۰
با وجود پیشرفت‌های علمی در قرن نوزدهم، روح‌گرایی به خاطر جذابیت‌ها و رازهایش همچنان جایگاه خود را در میان جوامع مختلف حفظ کرده بود. این روند هیچ مرزی را به رسمیت نمی‌شناخت و افراد از تمام طبقات جامعه، از کارگران گرفته تا نخبگان، در جلسات احضار ارواح شرکت می‌کردند. حتی شخصیت‌های برجسته‌ای همچون مری تاد لینکلن ، همسر رئیس جمهور آبراهام لینکلن ، به دنبال ارتباط با عزیزان از دست رفته‌اش به مدیوم‌ها متوسل می‌شد.
نوآوری در ارتباط با ارواح
ماری تاد با روح لینکلن، عکس از ویلیام اچ. ماملر، ۱۸۷۲
با گسترش جنبش روح‌گرایی ، ابزارهای جدیدی مانند تخته اویجا و گوی‌های بلورین نیز رواج پیدا کردند. اما نوآوری جدیدی که همه را حیرت‌زده کرد، عکاسی روح بود. عکاسان ادعا می‌کردند که ارواح را به تصویر کشیده‌اند. جالب است بدانیم که ویلیام ماملر معروف‌ترین عکاس در این زمینه بود که توانست «سایهٔ ارواح» را ثبت کند. البته بعدها مشخص شد او از ترفندهایی تقلبی برای ثبت این تصاویر استفاده کرده است، اما این موضوع مانع از شهرت رو به رشد او نشد.
جان جی. گلاور، عکس از ویلیام اچ. ماملر، بین ۱۸۶۲ و ۱۸۷۵
جذب نویسندگان بزرگ به جهان ارواح
الیزابت بَرِت براونینگ، اثر کارولی براکی، ۴۴-۱۸۳۹
در میان علاقه‌مندان به دنیای ارواح، نام سر آرتور کانن دویل و الیزابت برت براونینگ نیز به چشم می‌خورد. سر آرتور، خالق شخصیت مشهور شرلوک هلمز، به شدت جذب این پدیده‌ها شده بود و کتاب «تاریخ روح‌گرایی» را نوشت. اما همسر الیزابت براونینگ این موضوع را یک فریب میدانست، با این وجود خود الیزابت علاقه‌مندانه در این جلسات شرکت داشت.
آرتور کانن دویل با یک روح، عکس از اِکالت وُرلد
زنان پیشرو در احضار ارواح
فلورانس کوک، عکس از اِکالت وُرلد
روح‌گرایی بخش مهمی از حوزه‌ای بود که در آن زنان توانستند نقش برجسته‌ای ایفا کنند. بسیاری باور داشتند که زنان به‌دلیل حساسیت و شهودِ بیشتری که نسبت به عالم غیب دارند، به‌عنوان واسطه‌های بین ارواح و انسان‌ها موفق‌تر عمل می‌کنند. از آن زمان، مدیوم‌های پرآوازه‌ای چون فلورانس کوک توانستند با ادعاهای خاص خود، ازجمله لمس اشیاء توسط ارواح، به شهرتی فراگیر دست یابند.
حتی ملکه ویکتوریا نیز به این آیین علاقه‌مند شد و با مرگ شوهرش، تلاش‌های مداومی برای ارتباط با روح او آغاز کرد. این اشتیاق او مثال‌زدنی بود و به گفته منابع آن زمان، او مدیومی دائمی در خدمت داشت.
افول جنبش روح‌گرایی
با گذر زمان، انتقادات و اکتشافاتی مانند نشان دادن ترفندهای استفاده‌شده توسط مدیوم‌ها، باعث افول این جنبش پرشور شد. اما داستان‌ها و مدارک مربوط به آن همچنان جایگاه خود را در تاریخ و فرهنگ عموم حفظ کرده‌اند.
نظر شما