یادداشت اختصاصی از حسن خیرآبادی
بفرمایید روضه
«بفرمایید روضه» نگاشته معروفی که تا چندی پیش در بسیاری از کوچه پس‌کوچه‌های شهرهای مختلف، خصوصاً شهرهای مذهبی نظیر مشهد، قم و تهران، در ایام عزای اهل‌بیت –علیهم‌السلام- مشاهده می‌شد. این پرچم کوچک که اغلب به رنگ مشکی یا سبز خودنمایی می‌کرد، زلال‌ترین و با صفاترین دعوتنامه برای اهالی محل به مجلس روضه بود.
روضه در لغت به معنای باغ و گلستان است، وجه تسمیه مجالس عزاداری به این نام، برمی‌گردد به کتاب «روضه الشهدا» که در سده نهم هجری توسط ملاحسین واعظ کاشفی (ره) از بزرگان و وعاظ خراسان، با موضوع حوادث غم‌انگیز کربلا در محرم‌الحرام سال ۶۱ هجری قمری نگاشته شده است. از آن‌جا که در این مجالس، شخصی این کتاب را می‌خواند و دیگران گریه می‌کردند، کم‌کم به آن شخص روضه‌خوان و بدان مجالس، روضه‌خوانی می‌گفتند و تا امروز نیز این نام مستدام، و به تمام مراسم‌های ذکر مصائب اهل‌بیت –علیهم‌السلام- تعمیم یافته است.
از آن‌جا که در این مختصر مجال بررسی ابعاد مختلف واقعه عاشورا -نظیر فلسفه و هدف قیام امام حسین (علیه‌السلام)- نیست، تنها اشاره‌ای اجمالی به موضوع ذکر مصیبت می‌نماییم. بسیار قابل تأمل است که چرا حوادث روز دهم محرم‌الحرام سال ۶۱ هجری بعد از گذشت بیش از ۱۳۵۰ سال چنین زنده مانده است و موجب غم و اندوه عاشقان و ارادتمندان اهل‌بیت –علیهم‌السلام- است!
و این چگونه غمی است که موجب صفای دل و نشاط روح آدمی است.
مگر نه این‌که ذات انسان همواره از غم و اندوه، گریزان و خواهان شادی و تفریح است؟ پس چه جاذبه‌ای در این اندوه، پنهان است که این چنین آدمی را مشتاق نموده؟ و این چه آداب و رسومی است که همواره در تاریخ نسل به نسل و سینه به سینه دست‌گردان می‌شود. و تمام انبیا –علی نبینا و آله و علیهم‌السلام- از آدم تا خاتم در ادوار مختلف بر آن گریسته‌اند؟ مگر نه این‌که هر آداب و رسومی روزی منسوخ می‌گردد؟
البته در طول تاریخ بارها و بارها معاندین سعی در تضعیف آن داشته‌اند، چنان‌که متوکل عباسی دستور تخریب کامل مزار امام حسین (ع) را صادر کرد، و یا رضاشاه پهلوی از برگزاری این محافل جلوگیری می‌کرد و امروز که دشمنان اسلام از طرق مختلف چون شبهه‌افکنی در رسانه‌ها و ماهواره‌ها و... آب در هاون می‌کوبند.
که پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید:
«اِنَّ لقَتل الحُسینِ حَرارَهً فی قُلوبِ المؤمِنین لاَتبُردُ اَبَداً»
کشته شدن حسین (ع) آتشی در دل مؤمنان در انداخته است که هرگز سرد نخواهد شد.
نظر شما