یادداشت اختصاصی از جواد نبوتی
فرهنگ عمومی بخشی از نظام فرهنگی جامعه است
روز فرهنگ عمومی در تقویم ایرانی ۱۴ آبان ماه و هر سال است، نامگذاری یک روز خاص برای این مناسبت، نشان از اهمیت آن و لزوم تعیین اهداف و سیاست‌گذاری‌های کلی و کلان دارد.
فرهنگ، شکل‌دهنده‌ی چگونگی تفکر و احساس اعضای جامعه می‌باشد. این فرهنگ به عنوان راهنما برای رفتارها و دیدگاه‌های افراد در زندگی عمل می‌کند. فرهنگ عمومی به معنای فرهنگی است که در جامعه گسترش داشته و در آن، اقاقی، ارزش‌ها، احساسات و مقرراتی وجود دارد که از سوی جامعه به صورت غیررسمی حمایت میشود و در کلیت جامعه پذیرفته میشود.
ویژگی‌ها و مشخصات فرهنگ عمومی:
فرهنگ عمومی دارای دو جنبه "ملموس" و "معنوی" است و باید به هر دوی این ابعاد توجه داشت. برای مثال، آیت‌الله خامنه‌ای به دو زمینه اصلی در فرهنگ عمومی اشاره کرده‌اند: یکی از نظر ظاهری و برجسته، مثل لباس‌ها و معماری که تأثیر زیادی بر رفتار و تربیت افراد دارد، و دیگری اخلاق فردی و اجتماعی افراد، زمان‌شناسی، و احترام به سن‌های بزرگتر.
فرهنگ عمومی بخشی از نظام فرهنگی جامعه است که از طریق تأثیرات اجتماعی و سازمان‌های غیردولتی حمایت میشود و به اختلاف اجباری و قانونی اعتماد ندارد. برخلاف فرهنگ رسمی که اغلب با اجبارهای قانونی انفصال می‌یابد، فرهنگ عمومی معمولاً بر پذیرش و اقناع تکیه دارد و تخطی از آن تأثیر حقوقی ندارد.
فرهنگ عمومی شامل مؤلفه‌هایی از فرهنگ است که تأثیرات آن به صورت گسترده‌ای و بر روی رفتارهای عمومی، عادات، تشریفات، و زبان تأثیر می‌گذارد و تمام ابعاد و زمینه‌های زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و مردم نسبت به آن حساس و آگاه هستند.
اصلاح فرهنگ عمومی به دلایلی اساسی ضرور است:
- انتقال فرهنگ به نسل‌های جدید و آشنایی آنها با روش‌های زندگی نسل‌های قدیمی.
- ارزیابی و نقد تجربیات گذشتگان توسط نسل‌های جدید.
- پاسخ به نیازها و تغییرات متغیر در زندگی.
تلاش برای پاسخ‌گویی به نیازهای جدید و رفع نقاط ضعف در فرهنگ عمومی می‌تواند به توسعه و بهبود شیوه‌های زندگی و فرهنگ جامعه منجر شود و این فرآیند نیاز به تفکر دقیق و ارزیابی دقیق دارد."
فرهنگ عمومی؛ فرهنگ غالب و گسترده‌ای است که در میان عموم جامعه رواج دارد و حوزه‌ای از عقاید، ارزش‌ها، جلوه‌های احساسی و هنجارهاست که اجبار اجتماعی غیر رسمی از آن حمایت می‌کند. در مدلی که شورای فرهنگ عمومی ارائه کرده است. فرهنگ شامل دو حوزه کلی فرهنگ نظری و فرهنگ عمومی است. فرهنگ عمومی شامل امور فرهنگی، فعالیت‌ها و امکانات میشود.
فرهنگ عمومی مانند کل نظام فرهنگی و فرهنگ، در چهار وجه ظاهر میشود: درونی، روانی، نمادی، نهادی و آثار. از این رو می‌‌توان رگه‌های فرهنگ عمومی را در همه این جلوه‌‌ها یافت. فرهنگ عمومی، در کنار فرهنگ رسمی، در همه حوزه‌های زندگی اجتماعی، خانواده، حکومت، اقتصاد و آموزش و پرورش و نظایر اینها حضور دارد. از این رو نمی‌توان آن را به حوزه مشخصی محدود ساخت.
نظر شما