یادداشت اختصاصی از جواد نبوتی
سوگینه شهادت امام حسین علیه السلام
رسمیت مذهب تشیع در دوره صفویه موجب رواج تدریجی آداب و رسوم مذهبی تشیع به ویژه مراسم مربوط به شهادت و ولادت ائمه (ع) و اعیاد شیعی شد.
سوگینه (تراژدی) شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش در محرم سال ٦١ هجری صورت گرفت. نپذیرفتن بیعت با یزید، بهانه ای شد تا مخالفان اهل بیت، این کار شنیع را انجام دهند. این واقعه تلخ، در بدو امر، موجی از اندوه را در شهرهای مهمی چون مکه، مدینه و کوفه به وجود آورد که به تدریج دامنه آن وسیع و تمام کشورهای اسلامی را در برگرفت، به طوریکه زنده نگاه داشتن این تراژدی، وارد فرهنگ مسلمانان و به ویژه شیعیان شد. شیعیان سراسر جهان در طول تاریخ برای حفظ و زنده نگاه داشتن این واقعه حزین، در عزاداری خود از نمادهایی استفاده کردند که با گذشت زمان در قالب آیین های ویژه در محرم و صفر برگزار می شود. رسمیت مذهب تشیع در دوره صفویه موجب رواج تدریجی آداب و رسوم مذهبی تشیع به ویژه مراسم مربوط به شهادت و ولادت ائمه (ع) و اعیاد شیعی شد.
آب به‌عنوان نماد زایش و زایندگی و نماد تطهیر، جایگاه والایی را در ذهن انسان از گذشته‌های دور به خود اختصاص داده است و به لحاظ حیاتی بودنش، مقدس شمرده می‌شود. به‌گونه‌ای که از یک سو نماد حیات و از دیگر سو نماد پالایش است. نمود بارز این حادثه را می توانیم به خوبی از طریق برگزاری هرساله مراسم تعزیه مشاهد کنیم و می بینیم که یکی از حوادث مهم کربلا، همان بستن آب بر روی خاندان امام حسین علیه السلام است. مراسم تشت گذاری، مراسمی سنتی است که در عزاداری ایام عاشورا و عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار می شود و تشت های آب را که نشانی از فرات می باشد، در مساجد و حسینیه ها می آورند و این سنت به پیروی از اقدام امام حسین و یادآور رفتار جوانمردانه او در مقابل سپاه حر می باشد که به روایتی آن حضرت در روز ٢٧ذی حجه، آب مشک ها را در تشت ها ریخته و تمام لشکر حر و اسبان آنها را سیراب کردند.
در کتاب «نمایش و رقص در ایران» حادثه ای جالب توجه نقل شده است که در بند قفقاز هیچ کس نمی خواست در نقش شمر ظاهر شود. تعزیه گردانان پس از جستجوی بسیار سرانجام کارگری روسی را یافتند که چند کلمه فارسی می دانست و حاضر شد با گرفتن دستمزد در نقش قاتل امام حسین علیه السلام بازی کند.
عزاداری هایتان قبول و التماس دعا.
نظر شما