ورزشگاه آزادی در انتظار نوسازی، اول پارک در مسیر جهانی شدن! | فاجعه ای به نام بازسازی
لیگ نخبگان آسیا حالا به مرحلهای حساس رسیده و استقلال، تنها نماینده ایران، دوشنبهشب در ریاض مقابل النصر صفآرایی خواهد کرد.

بازی رفت در ورزشگاه آزادی با تساوی بدون گل به پایان رسید و حالا همه چیز به بازی برگشت در «اول پارک» کشیده شده است. این دیدار تنها یک مسابقه حساس برای آبیپوشان نیست، بلکه بار دیگر مقایسهای ناگزیر میان زیرساختهای فوتبال ایران و عربستان را به همراه داشته است.
اول پارک؛ از دانشگاه ملک سعود تا خانه النصر
ورزشگاهی که استقلال در آن به میدان میرود، «اول پارک» نام دارد؛ ورزشگاهی که پیشتر با نام «مرسول پارک» شناخته میشد. این تغییر نام به دلیل قراردادهای اسپانسری اتفاق افتاد، اما پیش از این، این ورزشگاه به نام «دانشگاه ملک سعود» معروف بود. اول پارک در سال ۲۰۱۵ افتتاح شد و بخشی از پروژههای عربستان برای توسعه زیرساختهای ورزشی در آستانه جام جهانی ۲۰۳۴ محسوب میشود. ظرفیت کنونی این ورزشگاه ۲۵ هزار نفر است، اما طبق برنامهریزیها قرار است گنجایش آن به بیش از ۴۶ هزار نفر افزایش یابد. این ورزشگاه، محل میزبانی النصر و بسیاری از رویدادهای ورزشی بزرگ عربستان است. کیفیت بالای چمن، امکانات مدرن و مدیریت حرفهای، این استادیوم را به یکی از بهترین ورزشگاههای منطقه تبدیل کرده است.
ورزشگاه آزادی؛ بازسازیهای بیپایان و انتظارات برآوردهنشده
در نقطه مقابل، ورزشگاه آزادی، مهمترین ورزشگاه ایران و یکی از نمادهای فوتبال آسیا، در سالهای اخیر به دلیل فرسودگی و عدم رسیدگی مناسب، وضعیت مطلوبی نداشته است. تعمیرات و بازسازی این ورزشگاه به یکی از چالشهای اصلی ورزش ایران تبدیل شده و هنوز چشمانداز روشنی برای پایان این پروژه وجود ندارد. پس از کشوقوسهای فراوان، سرانجام بخشی از ورزشگاه بازسازی شد، اما این فرآیند طولانیتر از حد انتظار بوده و همچنان ادامه دارد. در حالی که اعلام شده تکمیل این پروژه تا سال ۱۴۰۵ طول خواهد کشید، اما تجربه نشان داده که این قبیل وعدهها معمولاً به تعویق میافتند.
نکته قابلتأمل این است که هزینه بازسازی ورزشگاه آزادی حدود ۱۹۰۰ میلیارد تومان (حدود ۲۱ میلیون دلار) برآورد شده است. این در حالی است که هزینه ساخت ورزشگاه اول پارک از صفر، معادل ۵۷ میلیون دلار بوده است. این مقایسه، مدیریت هزینهها و کیفیت زیرساختهای ورزشی در ایران را زیر سوال میبرد.
چرا ورزشگاههای ایران به این روز افتادهاند؟
مشکل ورزشگاه آزادی تنها یک نمونه از معضلات گستردهتری است که ورزشگاههای ایران با آن مواجه هستند. بسیاری از استادیومهای کشور سالهاست که بدون بازسازی اساسی به فعالیت خود ادامه دادهاند. عدم تخصیص بودجه کافی، ضعف مدیریت و نبود برنامهریزی بلندمدت، باعث شده که ورزشگاههای ایرانی روزبهروز از استانداردهای جهانی فاصله بگیرند.
در مقابل، کشورهای رقیب ایران در منطقه، سرمایهگذاری گستردهای در این زمینه انجام دادهاند. قطر با ورزشگاههای فوقمدرن خود میزبان موفقی برای جام جهانی ۲۰۲۲ بود و عربستان نیز برنامهای جدی برای توسعه زیرساختهای ورزشی دارد.
استقلال در ریاض؛ چالش بزرگ در مسیر صعود
فارغ از مسائل زیرساختی، استقلال دوشنبهشب در شرایطی حساس به مصاف النصر میرود. تیم عربستانی از لحاظ مهرههای تهاجمی جزو بهترینهای آسیاست و حضور ستارههایی چون کریستیانو رونالدو، سادیو مانه و مارسلو بروزوویچ، قدرت این تیم را دوچندان کرده است.
با این حال، استقلال در بازی رفت نشان داد که میتواند برابر این تیم قدرتمند ایستادگی کند. نمایش منسجم در فاز دفاعی و ایجاد چند موقعیت خطرناک روی دروازه النصر، باعث شد که امیدها برای یک نتیجه مطلوب در بازی برگشت زنده بماند. مهمترین چالش استقلال در این دیدار، غیبت آرش رضاوند خواهد بود.
او در تمرینات اخیر از ناحیه رباط داخلی دچار آسیبدیدگی شد و این یعنی استقلال یکی از مهرههای کلیدی خود را در میانه میدان از دست داده است. بوژوویچ حالا باید در کوتاهترین زمان ممکن، جایگزینی مناسب برای او پیدا کند.
زبیر نیکنفس، روزبه چشمی و حتی ابوالفضل زمانی از گزینههای احتمالی هستند، اما هر تصمیمی که گرفته شود، تأثیر مستقیم در نحوه عملکرد استقلال در این بازی خواهد داشت.
استقلال؛ به دنبال تاریخسازی استقلال
در این مسابقه چیزی برای از دست دادن ندارد. تیم بوژوویچ اگرچه در برابر حریفی قدرتمند قرار گرفته، اما میتواند با یک نمایش حسابشده، نتیجهای تاریخی را رقم بزند. کلید موفقیت آبیها در این بازی، حفظ تمرکز، استفاده از ضدحملات و انسجام دفاعی خواهد بود.
نماینده ایران اگر بتواند از فضاهای ایجادشده در دفاع النصر استفاده کند، شانس زیادی برای گلزنی خواهد داشت.
ورزشگاهها؛ تفاوتهای آشکار، امیدهای مبهم بازی استقلال
در اول پارک، بار دیگر تفاوتهای آشکار میان زیرساختهای فوتبال ایران و کشورهای همسایه را نشان میدهد. در حالی که ورزشگاههای مدرن عربستان هر روز پیشرفتهتر میشوند، آزادی همچنان درگیر بازسازیهای پرهزینه و طولانیمدت است. با این وجود، فوتبال ایران همچنان استعدادهای بزرگی دارد که میتوانند در سختترین شرایط، نتیجه بگیرند. استقلال با همه مشکلات، همچنان میتواند نمایندهای شایسته برای فوتبال ایران در آسیا باشد.
اما آیا فوتبال ایران میتواند به زیرساختهای لازم برای رقابت در سطح اول آسیا برسد؟ این سوالی است که هنوز پاسخ روشنی برای آن وجود ندارد.
نظر شما