شاهو رستمی بازیگر نقش کمال در سریال رحیل کیست؟
شاهو رستمی بازیگر نقش حشمت دهشت در سریال از سرنوشت ۴ در گفتگویی جالب از فعالیت های هنری خود و همچنین بازی در نقش کمال دوست با وفای اصلان در سریال رحیل به کارگردانی مسعود آب پرور صحبت کرده است.
بازیگر سریال های نوروز رنگی و از سرنوشت که سابقه بازی در تئاتر سینما و تلویزیون را در کارنامه هنری خود دارد در تازه ترین فعالیتش در تلویزیون در سریال رحیل بازی کرده است.
بیوگرافی شاهو رستمی
شاهو رستمی, (زادهٔ ۱۳ فروردین دهه ۶۰) در سنندج، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر است. او بازیگر کردتبار و اصالتا کرد سنندج اهل ایران است. او با بازی در فیلم زاوالا در نقش خلج ، سریال نوروز رنگی و با بازی در سریال از سرنوشت ۴ به مخاطبان معرفی شد.
شاهو درباره به دنیا امدن در روز سیزده بدر در صفحه اینستاگرامش نوشته: خب منم ساعت چهار بعدازظهر در روز طبیعت به دنیا میآم
به دنیا میآم که جهان خودم رو بسازم
و میسازم
شاهو رستمی بازیگر تئاتر و سینما و تلویزیون، فارغالتحصیل رشته بازیگری و تاریخ است که تاکنون در چندین نمایش و فیلم کوتاه و سینمایی و سریال بازی کرده است.
آقای شاهو رستمی فعالیت بازیگری و هنری را از سال ۸۰ در سنندج در سمتهای مختلف تئاتری از نوشتن، دستیاری و بازیگری با گروه تئاتری ژین شروع کرد و چند سال بعد به تهران امد و بعد از آمدنش به تهران و آشنایی با میلاد نیک آبادی مدتی با ایشان همکاری کرد و در ادامه با ناصر حسینی مهر همکاری کرد و تجربیات بسیار خوب و ارزنده ای به دست آورد.
شاهو رستمی در رحیل
سریالهای تاریخی همیشه پر از جذابیتها و اوج و فرودهای دراماتیک و تقابل خیر و شر هستند. در سریال «رحیل» این تقابل در قالب دو گروه ایادی رضاخان در برابر صحاف و پسرش(اصلان) و همکارانش شکل میگیرد.
«شاهو رستمی» در نقش(کمال) دوست باوفای (اصلان)، حضوری شیرین و موثر در درام دارد و با توجه به تسلط «رستمی» به کار کمدی، رگههایی از طنز را در بازیش ارائه میکند. «شاهو رستمی» در دهه هشتاد کارش را از سنندج و گروه تئاتری ژین آغاز کرد و در ادامه با حضور در تهران توانست نقشهای متفاوتی را با بزرگانی نظیر «ناصر حسینی مهر» و «علی اکبر علیزاد» در نمایشهایی چون: «در انتظار گودو»، «مرزداران»، «ریچارد سوم اجرایی نمی شود»، «کمیته نان»، «بوف کور» و… تجربه کند.
«رستمی» در قاب تصویر هم در آثاری مثل: «زالاوا»، «مستوران»، «بچه مهندس» و… حضور داشته است. این بازیگر در دوران کاریش کاندیدا و برنده جوایزی از جشنوارههایی نظیر: «جشنواره تئاتر رادی» و غیره بوده است. خبرگزاری برنا با «شاهو رستمی» درباره حضورش در سریال «رحیل» و ایفای نقش (کمال) گفتوگویی داشته است که در ادامه می خوانید.
*در کارنامه کاریتان تنوع نقش در ژانرهای مختلف سینمایی، تلویزیونی و تئاتری دیده میشود. چقدر به متفاوت بودن نقش هایتان اعتقاد دارید؟
هیچوقت در هیچگونه تئاتری و یا سایر ژانرها در سینما و تلویزیون خودم را محدود نکردهام. بازی در هر ژانری به ارتقای سطح کیفی کار بازیگر کمک میکند.
گفتگو با بازیگر سریال از سرنوشت
کارم را از دهه هشتاد در سنندج در سمتهای مختلف تئاتری از نوشتن، دستیاری و بازیگری شروع کردم و از همان دوران با خودم عهد کردم که کارهای تکراری نداشته باشم. بعد از آمدنم به تهران و آشنایی و همکاری با «میلاد نیک آبادی» و در ادامه «ناصر حسینی مهر» تجربیات بسیار خوب و ارزندهای به دست آوردم.
*آیا برای ایفای نقشها به دنبال مابهازای واقعی هم میروید؟
بله، همیشه برای نقشهایی که بازی میکنم دنبال مابهازای بیرونی هستم تا نقشی قابل باور و تاثیرگذار داشته باشم. به طور مثال برای بازی در نمایش «کمیته نان» مدتها به بازار میوه میرفتم و به منش و رفتار کارگران آنجا توجه میکردم با برای بازی در نقش قصاب نمایش «بوف کور» چند ماهی به کشتارگاههای جنوب تهران رفت و آمد داشتم و رفتار قصابان را زیر نظر میگرفتم.
*در تلویزیون نقشهای مختلفی ایفا کردهاید. حضورتان در سریالهای تلویزیونی برایتان چه تفاوتهایی دارد؟
خوشبختانه نقشهای متفاوتی به من در تلویزیون پیشنهاد میشود. تلویزیون تنها تفریح مردم و امکانشان برای فیلم و سریال تماشا کردن است. پلتفرمها هنوز جایگاهی در بسیار از روستاها ندارد.
*سریال «رحیل» یک اثر تاریخی است که مورد توجه مردم قرار گرفته است. خودتان چقدر به استقبال مخاطبان از این سریال امیدوار بودید؟
نقش شاهو رستمی در رحیل
مهمترین عامل موفقیت یک فیلم و یا یک سریال، فیلمنامه خوب آن است. طراحی داستانی «رامین عباسی زاده»، دقیق بود و «فرهاد نقدعلی» نویسنده اثر هم به خوبی متنی دراماتیک را خلق کرد.
یک متن دراماتیک که پر از اوج و فرود است. من از دوران تئاتر «نقدعلی» را میشناختم به همین دلیل مدتها درباره نقش و کلیت کار با ایشان بحث و گفتوگو داشتم. کارگردان، تهیهکننده و تیم بازیگری خوب و حرفهای از دیگر عوامل موفقیت سریال «رحیل» است.
«مسعود آبپرور» ژانر تلویزیون را به درستی میشناسد و از همه مهمتر حضور یک تهیهکننده با عقبه طولانی در تلویزیون به نام «رامین عباسیزاده» در سریال «رحیل» بود که موجب شد از نظر تولید، شرایط خوبی بر صحنه و پشت صحنه حاکم باشد و به سمتی برویم که یکی از سریالهای قابل توجه سالهای اخیر خلق گردد.
در طول تمرینات خیلی از ویژگیها به نقش اضافه شد. قرار بود (کمال) رفیق صمیمی شخصیت اصلی یعنی (اصلان) باشد و رفتارهای شیرینی هم داشته باشد. در برخی از صحنهها تلاش کردم با توجه به شناختی که از طنز دارم این شیرینی و بذلهگویی (کمال) را پر رنگتر کنم.
خوشبختانه کارگردانهای اثر از این پیشنهادات من استفاده کردند و البته چون سریال در ماه صفر پخش شد در حین پخش برخی از این صحنهها کم شد. به هر حال (کمال) شد مکمل یک آدم عاشق در حال فکر و تفکر که دلشوره دارد.
سریال تاریخی در کنار سریالهای کمدی و ملودرام و جنایی، از جمله ژانرهای هستند که هیچگاه تکراری نمیشوند و اگر مطابق با استانداردهای روز عمل کنیم همواره می توانیم مخاطب داشته باشیم ولی آنچه حین کار در سریال «رحیل» متوجه شدم این بود که چقدر کار گروهی و تیمورک در موفقیت یک سریال میتواند اهمیت داشته باشد.
تعامل «رامین عباسیزاده» تهیهکننده سریال با زیرمجموعه بسیار هوشمندانه و در عین حال در خدمت افزایش کیفیت کار بود، او حتی ریزترین پیشنهادات را مورد توجه قرار میداد تا شاید حاصل کار بهتر گردد. به نظرم این کیفیت فقط ثمره تجربه است.
نظر شما