صفحه اقتصاد گزارش می دهد:
خطر فقر و کاهش قدرت خرید کارگران؛ بحرانی که روزبه‌روز عمیق‌تر می‌شود
کارگران ایرانی با بحران بی‌سابقه‌ای در معیشت روبرو هستند، تورم افسارگسیخته، دستمزدهای ناکافی و سیاست‌های اقتصادی نادرست، قدرت خرید این قشر زحمت‌کش را به پایین‌ترین سطح تاریخی رسانده است.
کارگران در ایران با چالش‌های اقتصادی فزاینده‌ای روبه‌رو هستند که مهم‌ترین آن‌ها کاهش شدید قدرت خرید و افزایش خطر فقر است. با توجه به نرخ تورم بالا، رشد ناکافی دستمزدها و سیاست‌های اقتصادی ناپایدار، زندگی بسیاری از کارگران و خانواده‌های آن‌ها به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته است. در این گزارش به بررسی عوامل مؤثر بر این بحران، پیامدهای آن و راهکارهای احتمالی برای بهبود شرایط پرداخته ایم.
افزایش تورم و کاهش ارزش واقعی دستمزدها
تورم در ایران در سال‌های اخیر به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده است. بر اساس آمارهای رسمی و غیررسمی، نرخ تورم سالانه گاه از ۴۰ درصد نیز فراتر رفته است. این در حالی است که افزایش دستمزد کارگران معمولاً متناسب با تورم نیست. برای مثال، حداقل دستمزد تعیین شده برای سال ۱۴۰۴ با وجود افزایش عددی، در مقایسه با رشد قیمت‌ها، قدرت خرید کارگران را به‌طور قابل توجهی کاهش داده است. بسیاری از کارگران مجبورند با درآمدی کمتر از خط فقر زندگی کنند، در حالی که هزینه‌های مسکن، خوراک، درمان و آموزش به‌صورت مداوم در حال افزایش است.
خط فقر و زندگی زیر استاندارد
بررسی‌ها نشان می‌دهد که خط فقر در ایران به ویژه در شهرهای بزرگ به سرعت در حال افزایش است. درحالی که نهادهای مستقل تحقیقاتی خط فقر را برای یک خانواده چهارنفره به بیش از ۲۰ میلیون تومان در ماه تخمین می‌زنند، حداقل دستمزد کارگران کفاف این هزینه‌ها را نمی‌دهد. این شکاف عمیق بین درآمد و هزینه‌ها باعث شده بسیاری از کارگران مجبور به حذف وعده‌های غذایی، کاهش هزینه‌های درمانی و حتی ترک تحصیل فرزندانشان شوند.
بیکاری و ناامنی شغلی
علاوه بر کاهش قدرت خرید، ناامنی شغلی نیز فشار مضاعفی بر کارگران وارد کرده است. بسیاری از کارگران با قراردادهای موقت و بدون پوشش بیمه‌ای مناسب مشغول به کار هستند و هر لحظه احتمال از دست دادن شغل خود را دارند. در چنین شرایطی، حتی افزایش ناچیز دستمزدها نیز نمی‌تواند امنیت اقتصادی را برای آن‌ها به ارمغان بیاورد.
پیامدهای اجتماعی کاهش قدرت خرید کارگران
کاهش قدرت خرید تنها یک مشکل اقتصادی نیست، بلکه تأثیرات عمیقی بر سلامت روانی و اجتماعی کارگران و خانواده‌هایشان دارد. مطالعات نشان می‌دهند که فشارهای مالی منجر به افزایش استرس، اختلافات خانوادگی و حتی آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد و خشونت می‌شود. همچنین، کودکان خانواده‌های کم‌درآمد با محرومیت از آموزش و تغذیه مناسب، چرخه فقر را ادامه می‌دهند.
برای مقابله با این بحران، نیاز است که تنظیم دستمزدها بر اساس تورم واقعی باشد تا قدرت خرید کارگران حفظ شود.
همچنین تقویت بیمه‌های اجتماعی و حمایت از کارگران فصلی و قراردادی و کنترل قیمت‌ها و مبارزه با گران‌فروشی در بازارهای اساسی مانند مسکن و مواد غذایی نیاز اساسی کارگران است.
آینده نگران کننده کارگران در صورت تداوم روند فعلی
اگر سیاست‌های اقتصادی فعلی بدون تغییر باقی بمانند، خطر فقر و کاهش قدرت خرید کارگران نه‌تنها بهبود نخواهد یافت، بلکه تشدید نیز خواهد شد. این مسئله تنها به کارگران محدود نمی‌شود و می‌تواند به بحران‌های گسترده‌تر اجتماعی و اقتصادی منجر شود. بنابراین، نیاز فوری به بازنگری در سیاست‌های دستمزد و حمایت از اقشار کم‌درآمد احساس می‌شود.
بهبود شرایط کارگران نیازمند عزم ملی و تغییرات ساختاری در اقتصاد ایران است. بدون اقدامات جدی، شکاف طبقاتی بیشتر شده و فشار بر زندگی میلیون‌ها کارگر و خانواده‌هایشان افزایش خواهد یافت.
نظر شما