مقایسه پیشرانه های جدید محصولات ایران خودرو با رقبا

به گزارش صفحه اقتصاد ، گروه صنعتی ایران خودرو به عنوان بزرگترین خودروساز خاورمیانه هرچند در گذشته اقدامات خوبی در راستای توسعه و تولید موتور ملی انجام داده، اما ثمره آن راضی کننده نبوده است. ولی به تازگی گروه صنعتی ایران خودرو با معرفی خانواده موتورهای جدید خود قصد دارد وارد کورس رقابت در زمینه تولید پیشرانه با مطرح ترین خودروسازان دنیا شود.

موتور EF۷ اولین گام ایران خودرو برای تولید موتور ملی
به گزارش خودرونویس، هرچند گروه صنعتی ایران خودرو سالهاست که مشغول به تولید انواع خودروی سواریست، اما همواره از پیشرانه های سایر خودروسازان دنیا مانند رنو و پژو در محصولات خود استفاده کرده بود. اما در اوایل دهه ۱۳۸۰ بود که شرکت ایپکو که بازوی توسعه قوای محرکه گروه صنعتی ایران خودرو محسوب می شود، پروژه توسعه موتور ملی را آغاز کرد که در این مسیر یک شرکت آلمانی نیز با ایپکو همکاری کرد. سرانجام در سال ۱۳۸۵ اولین نسخه پیشرانه EF۷ که اولین موتور ملی ایران خودرو بوده رونمایی شد و در اواخر دهه ۱۳۸۰ روی خانواده سمند نصب شد. پیشرانه EF۷ در اولین قدم در نسخه تنفس طبیعی رونمایی شد و دارای دو مدل بنزینی و پایه گازسوز بود.

موتور Ef۷ در آن سالها نسبت به تمام موتورهایی که خودروسازان داخلی روی محصولاتشان نصب می کردند برتر بود و کاملا قابل رقابت با پیشرانه های خودروهای وارداتی هم رده بود. موتور EF۷ چهار سیلندر بوده و حجمی معادل ۱.۷ لیتر داشته و در نسخه بنزینی قادر به تولید ۱۱۳ تا ۱۱۵ اسب بخار قدرت و ۱۵۵ تا ۱۵۷ نیوتن متر گشتاور است که برای یک موتور با این حجم کاملا ایده آل است. لرزش کم، صدای کم، دوام بالاتر نسبت به دیگر پیشرانه های خودروهای داخلی و مصرف سوخت و آلایندگی پایین از جمله مزایای موتور EF۷ بود. موتور EF۷ را باید اولین اقدام جدی ایران خودرو برای خودکفایی در طراحی موتور دانست و ایران خودرو قدم اول را کاملا موفقیت آمیز برداشت. پیشرانه EF۷ ایران خودرو رقیب مستقیم موتور TU۵ و EC۵ پژو سیتروئن محسوب می شود. موتور EF۷ در زمینه قدرت و گشتاور تولیدی نسبت به موتور TU۵ بالاتر بوده و توان تولیدی آن حدود ۵ اسب بخار بیشتر بوده و گشتاور آن نیز حدود ۱۳ نیوتن متر بیشتر است. نکته مهم اینجاست که EF۷ از نظر ماندگاری و دوام نیز چیزی از موتور TU۵ و EC۵ پژو کم ندارد.

با توجه به ورود رقبایی قدرتمندتر، ایران خودرو نیاز به نصب پیشرانه با توان بالاتر روی محصولات خود داشت. ایران خودرو برای گرفتن خروجی بیشتر، به جای اینکه تعداد سیلندرها و حجم موتور را بیشتر کند، تصمیم به نصب سیستم توربوشارژ روی موتور ملی خود یعنی EF۷ گرفت و نتیجه تولید موتور EF۷ توربوشارژ یا همان TC۷ شد. موتور TC۷ در ابتدا در سال ۱۳۹۴ روی خودرو سورن نصب شد و در ادامه روی دیگر محصولات ایران خودرو مانند دنا پلاس نیز نصب شده است. پیشرانه EF۷ توربوشارژ قادر حجم یکسانی با نسخه تنفس طبیعی دارد و قادر به تولید ۱۵۰ اسب بخار قدرت و ۲۱۵ نیوتن متر گشتاور است. پیشرانه TC۷ فعلی دارای سیستم سوخت رسانی مولتی پورت بوده و از نظر توان و آلایندگی با سایر پیشرانه های توربوشارژ با این سیستم سوخت رسانی تقریبا برابری می کند.

با توجه به اینکه توسعه موتور EF۷ در دهه ۱۳۸۰ صورت گرفته بود، ایران خودرو دست به بروزرسانی و ارتقا این موتور با هدف افزایش راندمان، افزایش دوام و کاهش مصرف سوخت و آلایندگی زد و نتیجه آن خلق موتور EF۷ پلاس یا همان EF۷P شد که قادر به پاس کردن استاندارد آلایندگی یورو۶ بوده که استاندارد روز دنیاست. کاملا مشخص است که ایران خودرو برای پیشرفت مسیری که خودروسازان مطرح دنیا رفته اند را الگو قرار داده و دیگر نسبت به پیشرانه های نصب شده روی محصولات خود بی تفاوت نیست و از هر فرصتی برای پیشرفت استفاده می کند. ایران خودرو نسخه توربوشارژ موتور EF۷ پلاس یا همان TC۷ پلاس را هم توسعه داده که ظاهرا اولین بار روی کراس اوور ملی ایران خودرو یعنی خودرو ری را نصب خواهد شد. این موتور نسبت به موتور EF۷ توربوشارژ معمولی قدرتمندتر بوده و آلایندگی پایینتری هم دارد. موتور TC۷ پلاس قادر به تولید ۱۶۰ تا ۱۷۰ اسب بخار قدرت و ۲۴۰ نیوتن متر گشتاور بوده که ارتقا خوبی نسبت به موتور TC۷ معمولی بوده و باعث شده این پیشرانه توربوشارژ ایران خودرو هم رده موتورهای توربوشارژ هم حجم قرار بگیرد.

به جز EF۷ طی این سالها موتورهای دیگری نیز تحت عنوان خانواده EF با نام EF۴ در مدل های تنفس طبیعی، دوگانه سوز، توربوشارژ و … توسعه یافته که اتفاقا آماده تولید هم بوده ولی هیچگاه ایران خودرو اقدام به تولید و نصب آن روی محصولات خود نکرد.

خانواده موتورهای سه سیلندر ایران خودرو پلی به آینده پاک
چند سالیست که سیاست خودروسازان مطرح دنیا در توسعه موتور تغییر کرده و دنیا به سمت نصب موتورهایی کم حجمتر، بهینه تر، کم آلاینده تر با تعداد سیلندر کمتر رفته است. در گذشته به ندرت پیشرانه سه سیلندر روی خودرو نصب می شد. اما امروزه نصب پیشرانه سه سیلندر روی خودرو چه در مدل تنفس طبیعی و چه در مدل توربوشارژ رایج شده است. خودروسازان دنیا با نصب موتورهای سه سیلندر پر بازده و کم مصرف به نوعی خود را برای همگام سازی با استاندارد آلایندگی یورو۷ آماده می کنند و در عین حال امکان نصب موتورهای برقی در کنار موتور بنزینی و فراهم آوردن سیستم هیبریدی را فراهم می سازند. ایران خودرو هم با هدف کاهش میانگین مصرف سوخت محصولات خود، کاهش هزینه های تولید و تولید محصولاتی با قلب تپنده مدرنتر، خانواده موتورهای سه سیلندر خود را رونمایی کرده که قرار است به زودی شاهد نصب آنها روی انواع محصولات این شرکت باشیم.

خانواده موتورهای سه سیلندر ایران خودرو متشکل از پنج موتور مختلف بوده که همگی آنها دارای استاندارد آلایندگی یورو۶ هستند.. ضعیف ترین آنها یک موتور سه سیلندر ۱۲ سوپاپ تنفس طبیعی با حجم دقیق ۱۰۴۸ سی سی بوده که با این حجم کم قادر به تولید ۷۲ اسب بخار قدرت و ۹۸ نیوتن متر گشتاور است. جهت مقایسه بیان می کنیم که این پیشرانه از نظر بازده با پیشرانه های ۱.۲ و ۱.۳ لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر برابری می کند. ضمن اینکه مصرف سوخت و آلایندگی کمتری هم دارد. این پیشرانه از نظر توان با پیشرانه ۱ لیتری سه سیلندر رنو نیسان برابر است.

دیگر پیشرانه سه سیلندر ایران خودرو حجمی معادل ۱.۳ لیتر دارد و از نوع تنفس طبیعی ۱۲ سوپاپ است. این پیشرانه قادر به تولید ۸۷ اسب بخار قدرت و ۱۲۲ نیوتن متر گشتاور بوده که از نظر توان تولیدی تقریبا با موتورهای ۱.۴ و ۱.۵ لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر برابر بوده و آلایندگی و مصرف سوخت پایینتری هم دارد. دیگر پیشرانه سه سیلندر ایران خودرو هم حجمی معادل ۱.۳ لیتری دارد و به سیستم توربوشارژ و سیستم پاشش سوخت MPI یا درگاهی مجهز است. دو پیشرانه پیشین هم به همین سیستم سوخت رسانی مجهز بودند. این موتور قادر به تولید ۱۲۰ اسب بخار قدرت و ۱۸۵ نیوتن متر گشتاور بوده که با موتورهای ۲ لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر مانند موتور هیوندای النترا و کیا سراتو از نظر گشتاور برابری می کند. این موتور از نظر قدرت می تواند جایگزین مناسبی برای موتورهای ۱.۷ تا ۲ لیتری تنفس طبیعی باشد و به دلیل تولید قدرت و گشتاور در دور پایین به دلیل بهره گیری از سیستم توربوشارژ، عملکرد مناسبی را برای خودرو رقم می زند.

با توجه به فراوانی منابع گاز طبیعی CNG در ایران، ایران خودرو همواره به توسعه موتورهای گازسوز توجه کرده و خواهد کرد. از این رو چهارمین عضو خانواده موتورهای سه سیلندر ایران خودرو دوگانه سوز بوده و امکان فعالیت با بنزین و CNG را دارد. این موتور که حجمی معادل ۱.۳ لیتر دارد، به سیستم تزریق مستقیم سوخت GDI و توربوشارژ مجهز بوده و قادر به تولید ۱۲۷ اسب بخار قدرت و ۲۰۰ نیوتن متر گشتاور است.

قدرتمندترین موتور سه سیلندر ایران خودرو هم حجمی معادل ۱.۳ لیتر داشته و به سیستم توربوشارژ و پاشش مستقیم سوخت مجهز شده است. این پیشرانه بنزینی بوده و قادر به تولید ۱۴۸ اسب بخار قدرت و ۲۴۰ نیوتن متر گشتاور است. این موتور از نظر توان تولیدی با پیشرانه های ۱.۵ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ با سیستم پاشش سوخت درگاهی از خودروسازان مختلف دنیا اعم از فولکس واگن، جنرال موتورز، چری و … برابری می کند و مصرف سوخت پایینتری هم دارد. این پیشرانه هم رقیب مستقیم موتور ۱.۲ لیتری سه سیلندر توربو GDI پژو سیتروئن با نام PureTech است. پیشرانه ۱.۲ لیتری پژو که روی خودروهای مختلفی اعم از پژو ۳۰۸ جدید هم نصب شده قادر به تولید ۱۳۰ اسب بخار قدرت و ۲۳۰ نیوتن متر گشتاور بوده که نسبت به موتور ۱.۳ لیتری توربو GDI ایران خودرو قدرت و گشتاور کمتری تولید می کند. این موتور همچنین با موتور ۱.۲ لیتری توربوشارژ جنرال موتورز نیز قابل مقایسه است. موتور ۱.۲ لیتری توربوشارژ جی ام قادر به تولید ۱۳۳ اسب بخار قدرت و ۲۳۵ نیوتن متر گشتاور بوده که باز هم نسبت به قدرتمندترین موتور سه سیلندر ایران خودرو ضعیف تر است.

توان تولیدی موتور سه سیلندر ۱.۳ لیتری توربو GDI ایران خودرو به حدی بوده که آن را برای نصب روی انواع خودروها اعم از هاچبک، سدان و کراس اوور کامپکت مناسب ساخته و در صورت نصب موتور کمکی که موجب افزایش توان می شود، می توان آن را روی خودروهایی با ابعاد بزرگتر هم نصب کرد.

تولید و طراحی موتور سه سیلندر، اولین گام ایران خودرو برای نصب پیشرانه های مدرن روی محصولات آینده است. موتورهای سه سیلندر بستر ساده تری را برای نصب موتورهای کمکی برقی و سیستم هیبریدی فراهم می سازند و ایران خودرو با هدف توسعه خودروهای هیبریدی این خانواده موتور سه سیلندر را توسعه داده است. گزارش ها از این قرار است که ایران خودرو در سال ۱۴۰۲ قصد معرفی پیشرانه میکروهیبرید (هیبریدی ملایم) را دارد. سپس این شرکت پیشرانه تمام هیبریدی و در گام بعدی پلاگین هیبریدی را معرفی خواهد کرد. البته در کنار این موارد، ایران خودرو به تولید خودروهای برقی نیز توجه کرده و در اولین قدم تارا برقی را رونمایی کرده که به موتور برقی ۱۶۰ اسب بخاری با ۳۰۰ نیوتن متر گشتاور مجهز است. تارا برقی نسخه نیمه صنعتی و نزدیک به نمونه تولیدی بوده و در صورت فراهم شدن زیرساخت استفاده از خودروهای برقی، ایران خودرو امکان تولید انبوه آن را دارد.