گزارشی دردناک از مشهد مقدس شهریور ۱۴۰۴
هفته‌ها انتظار برای یک جراحی ساده
روایت خانواده‌ای که قربانی کمبود تخت و بی‌برنامگی در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد شدند.
یک بانوی ۸۰ ساله که به دلیل التهاب شدید کیسه صفرا به جراحی فوری نیاز دارد، نزدیک به یک ماه است در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد چشم به راه عمل مانده است؛ انتظاری که خانواده او آن را «فرساینده، پرهزینه و غیرقابل توجیه» می‌دانند.
سه بار تا درِ اتاق عمل، سه بار بازگشت
طبق اسناد بستری و گفته نزدیکان بیمار، این بانوی سالخورده در طول ۲۵ روز گذشته سه مرتبه برای عمل آماده شده است. آخرین بار یکشنبه ۲۳ شهریور ساعت ۹ صبح قرار بود جراحی انجام شود، اما عمل تا ساعت ۴ بعدازظهر به تعویق افتاد و سرانجام به دلیل نبود تخت خالی در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) لغو شد.
یکی از فرزندان او می‌گوید:
«ما یک خانواده هفت نفره هستیم که ۲۵ روز است میان بیمارستان و خانه‌ای که در مشهد اجاره کرده‌ایم در رفت‌وآمد هستیم. هر روز امید داریم این عمل انجام شود، اما هر بار به بهانه‌های مختلف به تعویق می‌افتد. این وضعیت روح و روان همه ما را فرسوده کرده است.»
«مادر ما از درد و استرس بی‌قرار است. هر بار که به در اتاق عمل می‌رود، امید می‌بندیم و بعد ناامید برمی‌گردیم. به طور مثال آخرین بار از ساعت 10 شب روز 22 شهریور ماه تا ساعت 16 روز 23 شهریور ماه به صورت ناشتا بوده چون انتظار میرفت تحت عمل جراحی قرار بگیرد. این رفت‌وآمدها هم جان او را به خطر انداخته و هم روحیه خانواده را.»
پیامدهای جسمی و روحی
پزشکان معالج بارها هشدار داده‌اند که تأخیر در جراحی کیسه صفرا برای فردی در این سن می‌تواند منجر به عفونت شدید یا پارگی کیسه شود. خانواده می‌گویند هزینه‌های دارو، آزمایش و مراقبت روزانه نیز به شکل نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است.
کمبود ICU؛ مشکل قدیمی یا مدیریت نادرست؟
کمبود تخت مراقبت‌های ویژه سال‌هاست در بیمارستان‌های بزرگ کشور مطرح است، اما خانواده این بیمار تأکید دارند که «بی‌برنامگی» نقش پررنگ‌تری دارد:
«اگر می‌دانستند ICU جا ندارد، چرا بیمار را چندین بار تا دم اتاق عمل بردند؟ این فقط اتلاف وقت و آسیب روانی است.»
بررسی‌های نشان می‌دهد که بیمارستان امام رضا مشهد، به‌عنوان یکی از قطب‌های درمانی شمال شرق، روزانه با حجم بالایی از بیماران روبه‌روست و کمبود نیروی انسانی و تجهیزات، فشار مضاعفی بر سیستم و همراهان بیمارانیی که بدون داشتن پاسخی مناسب از وضعیت بیمار خود روزها و شب‌ها در محیط بیمارستان به سر میبرند و در بلاتکلیفی به سر میبرند، وارد کرده است.
تا زمان انتشار این گزارش، تماس‌های مکرر با روابط عمومی بیمارستان و دانشگاه علوم پزشکی مشهد بی‌پاسخ مانده است. انتشار این گزارش با هدف پیگیری رسمی و شفاف‌سازی انجام می‌شود تا خانواده بیمار و بیماران مشابه از بلاتکلیفی خارج شوند.
سرگذشت این بانوی ۸۰ ساله تنها یک نمونه از مشکلات ساختاری نظام درمان است؛ جایی که کمبود امکانات، مدیریت ناهماهنگ و فشار بیماران، سلامت و کرامت انسان‌ها را تهدید می‌کند. خانواده او خواستار آن هستند که مسئولان وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی مشهد فوراً راه‌حلی عملی برای پایان دادن به این وضعیت ارائه دهند.
نظر شما