سلوک پیام آور بخشندگی و مهربانی

بزرگداشت میلاد پر برکت حضرت رسول الله محمد مصطفی (ص) و میلاد پر سعادت ششمین معلم مکتب علوی ،امام جعفر صادق ( ع) برایم بعنوان یک مسلمان پیرو تعالیم مذهب امامیه بدین جهت بسیار ارزشمند است که جهانبینی و فلسفه زیستن و دلیل بودن و سپس راهی که سرانجام باید رفت را از کودکی در خانواده ، مدرسه ، دانشگاه ،اجتماع با فرهنگ ایران زمین یادآور شده اند. لیکن به کنار از آموخته های متعارف دینی و مذهبی ، همواره بدنبال پاسخ ،پرسش هایی که از دوران کودکی خود بخود در ذهنم راجع به وجه تمایز حضرت رسول الله و پیشوایان مکتب خطور می کرد و بصورت سئوال از کسانی که در این باره این موضوعات تصور برخورداری از اطلاعات می داشتم می پرسیدم، اما پاسخ ها، مرا اقناع نمی کرد ! و سئوالات در مقاطع سنی مختلف در ذهنم دو باره تکرار می شدند و بدنبال یافتن پاسخ بودم .

پرسش :

چرا مردی باهوش و ذکاوت بی نظیر که غافله سالار کاروانهای تجاری بین شهرهای پر رونق سرزمین های شام و حجاز بود و در کودکی مملو از خاطرات یتیمی و چوپانی در شرایطی که امین و مورد احترام و علاقه مردم مکه گشته بود و مباشر ثروتمندترین زن عرب بود و با هم او ازدواج کرد ، بظاهر از مال دنیا بی نیاز بود به یکباره همه آن به اصطلاح موقعیت عالی را کنار می گذارد و به غار حرا می رود و روزها به تنهایی تفکر می کند !؟ در مرز چهل سالگی ، به چه چیزهایی می اندیشیده!؟ 

چرا آن زن تاجر مشهور حجاز که کاملا مسلط به حساب و کتاب دنیوی بود و ثروت فراوان با هوش و درایت خویش کسب کرده بود و انسانی آگاه بود، هنگامی که همسرش از نظر اندیشه و رفتار دچار انقلاب عظیم فکری می شود و پیام آور توحید گردید، آگاهانه و خردمندانه با عشق و ایثار همه ثروت یک عمر تلاش خود و خانواده اش را در راه ترویج دین مبین اسلام تقدیم همسر پاک زیست خود می کند و حاضر به تحمل سه سال از بدترین شرایط زیستن در شعب ابی طالب می شود تا تعالیم توحیدی مردی که یک عمر در جامعه به صداقت و امانت داری و مردمداری معروف بود سرمشق انسانهای دیگر در تاریخ شود.

 همانها که در شهرشان به آن مرد و آن زن احترام بسیار می گذاشتند ، پس از سه سال ، تبعید آنها به یک مکان بی آب و علف ، سرانجام آن مرد را در زمانیکه همسر با وفایش را از دست داد را بهمراه کسانی که به آموزه های نوین او اعتقاد داشتند و در تبعید گاه در کنارش بودند را دست خالی، پس از مصادره اموالشان به مدت ده سال به مدینه اینبار تبعید کردند تا بخیال خام شان ، دست از اندیشه توحیدی بردارند!

آنها نمی دانستند ، مرد راستگو و صدیقی که دیروز محبوب آنها و امروز به او کینه می ورزیدند ، پیام آور آموزه هایی ست که تبعید ، تحریم ، تنبیه ، توهین ، تحقیر ، تهیدستی و ... هرگز باعث برگشت از راهی که شعور کائنات برای او مقدر کرده ندارد و او اینبار ماموریت بزرگتر از کاروان سالاری تجارت بین شهرهای مدیترانه و مکه بعهده دارد! او قرار است مسیر کاروان بشریت را بسوی حقیقت عالم وجود و خلقت آدم بسوی عدالت، انسانیت ، بخشندگی و مهربانی هدایت کند! او دیگر کاروان سالار اهالی شهر جاهلیت و دنیا پرستان نبود ، ماموریت او هدایت اندیشه های بشریت بسوی فلسفه زیست معنوی و مادی آگاهانه ، خردمندانه و تعاون و عدالت محور بود. 

در طی چند ماه گذشته ، حین مطالعات و بررسی پیدا کردن علل طراحی و پیاده سازی عقود و قراردادهای فرهنگی - اجتماعی - اقتصادی توسط حضرت رسول الله در مدینه و رفتارهای مردی که روزی خود و همسرش از ثروتمندترین حجاز بودند و همه سرمایه خود را در مسیر ترویج حقیقت اسلام هبه کردند بطوریکه در مدینه مستاجر مردم شد و همچون دیگران وضعیت مالی معمولی داشت! اما سخنان و کردارش اندیشه های انسانها در طول تاریخ را غنی و غنی تر ساخت، با یاری گرفتن از اهالی مدینه در جهت بازسازی معیشت مهاجرین تبعید شده به روش بی نظیر [ تعاون - تکافل] اقدام می کند و قدرت اقتصادی در خور توجه ناشی از برکت تعالیم اقتصادی توحید محور ؛از هیچ ، همه چیز ساخت.

وقتی عبدالله ناصح علوان محقق سوری از روش و دقت نظر و دلواپسی در تقسیم ( فی) عادلانه اموال هبه شده انصار به مهاجرین و فقرا مدینه توسط رسول الله می نویسد تا مفهوم واقعی [ تکافل ] را تبیین کند، آنان که اذهان و قلوب روش دارند، از همین یک مورد رفتارهای مرد نیکوکار و صدیق سرزمین حجاز به معنی واقعی بخشندگی و مهربانی خالق او پی خواهند برد . مردی که در اوج شهرت و منزلت در حجاز آنچنان ساده زیست و عادی در میان مردم زندگی کرد بطوریکه وقتی در مسجد در میان یارانش می نشست، تازه واردین او را نمی شناختند! از دیگران می پرسیدند ، محمد کدامین است !؟ ...