یادداشت اختصاصی از دکتر معصومه حسین زاده
چرا اقتصاد ایران پدافند غیرعامل ندارد

اقتصاد ایران سالها درگیر معضلاتی همچون پدافند غیرعامل و … است که ریشه در سال‌های ۱۳۹۲ – ۱۳۹۳ دارد. چاله های چالش ساز موجود در پيش روی ایران که قابل رویت اما غیر قابل حل شده است.

ما از آن سالها هرساله همایش ها و گردهمایی ها و نشست های متعددی با عناوین و تم های متفاوتی برگزار کردیم.

سخنرانی های قوی و آتشین و کوبنده انجام دادیم و مهمانانی از تمامی بزرگان تصمیم ساز داخلی و سرمایه گذاران و مردان اثرگذار در اقتصاد و اتاق بازرگانی را دعوت کردیم. برخود بالیدیم و گفتیم و شنیدیم و راهکار دادیم و هرسال امیدوار بودیم که در سال آینده این راهکار دربخش دولتی و بخش خصوصی استفاده شود اما دریغ و درد ازآنکه شاهد هستیم اقتصاد ایران درسکوت و تاریکی راهروهای خزانه مرکزی مورد بمباران پنهانی دولت ها قرار گرفت و ما فقط اندکی از نوک این کوه یخ فاجعه را دیدیم و هرساله اندکی بر تورم افزوده شد و میزان کسری بودجه اندک اندک افزایش یافت و هرسال از تعداد سرمایه گذاران و مهمانان کنفرانس های اقتصادی کاسته شد اما ما متوجه عمق فاجعه نشدیم.

میزان رشد بهره وری پایین آمد و تا جایی که دیگر آماری منتشر نشد و سپس به ابرتورم رسیدیم و رشد منفی بهره وری عیان گشت.

هرسال از میزان ارزش پول ملی کاسته شد و نرخ ارز افزایش یافت و تولیدات داخلی بی کیفیت شد و تولید کننده در سر دوراهی تولید و ورشکستگی باقی ماند و تاجایی که قیمت تمام شده کالای داخلی از قیمت فروش کالای وارداتی بیشتر شد و این خیل عظیم کارگران بودند که بیکار می‌شدند و کسی پاسخگو نبود …..

و اینک نامه درخواست تخلیه کامل خزانه را به نمایش می‌گذارند و ای کاش مبالغ واقعی اختلاس ها و خروج مبالغ واقعی به صورت چمدانی را نیز عنوان می‌کردند.
این نمایش ها همگی حکایت از آن دارد که اقتصاد در ایران نه وزارتخانه دارد و نه وزیری کارآزموده و متخصص و دیگر مباحث جهانی اقتصاد در ایران کاربردی ندارد و از چالش های بزرگ مطرح شده در کنفرانس ها به درخواست های کوچک و روزانه رسیده ایم.

بحث روز اقتصاد ایران چیست؟
قطعی گسترده برق در تابستان و انتظار جبران آن ازسوی دولت و وزارت نیرو – اعلام کاهش بارندگی و هشدار خشکسالی ها برای سالهای متمادی – کاهش و ناتوانی خانوار برسر سیر کردن روزانه اعضای آن – نزاع کشاورزان برسر آب – نبود و گرانی کالاهای اساسی و مایحتاج مبرم مردم – گرانی نرخ برنج داخلی که غذای دو سوم مردم کشور است و تاخیر و گرانی برنج وارداتی و پیشنهاد کارشناس تغذیه به مردم برای جایگزینی عدس و سویا و سیب زمینی به جای گوشت و برنج و مرغ.

به راستی چرا اینگونه فقیر شدیم و خط فقر چرا اینگونه در کشور براق و مشخص شده است و چنددرصد مردم در زیر خط فقر نفس می‌کشند؟

فقر مطلق چگونه جولان می دهد و چرا این جنگ نابرابر هشداری نداشت و آژیر پناه گرفتن در زیر چتر حمایت دولت هرگز به صدا درنیامد؟

مگر نه اینکه هرجنگی را با پدافند پاسخ می‌دهند؟ پس چرا اقتصاد ایران پدافندی نداشت و چرا تلفات این جنگ را اعلام نمی کنید؟
کودکان بی سرپرست و کودکان کار و زنان سرپرست خانوار و پیر مردهای زباله گرد و چهره های متفاوت فقر منتهی به فحشا و خشونت…..
پدافند غیرعامل برای اقتصاد ایران چگونه باید فعال می شد؟
آن زمان که دیدیم سیستم های انتقال بنزین از کار افتاد باید انتظار داشته باشیم که سیستم های کنترل قطارها و متروها و هواپیماها و سیستم های کنترل مخابرات و برق نیز دیر یا زود از کنترل داخلی خارج شود و هک شدن سیستم های بانکی و بسیاری از موارد استراتژیکی و امنیتی دیگر ……

باید گفت که اقتصاد ایران توسط دولت های خود بی سروصدا و با انکار و مختل کردن آلارم های اقتصادی و با قیمت های دستوری و بمباران های نظام قیمت‌های چند گانه چه در زمینه ارزها و چه در زمینه قیمت‌های کالاهای اساسی بتدریج از مدار کنترل و رسیدگی خارج شد و این تناقض ها کمبودها را به صورت موقتی با انتشار پول بی پشتوانه رفع و رجوع کردند.

شاید بگویید کشورهای زیادی هستند که دولت ها اقتصاد آن را دردست دارند مانند کشورهای بلوک شرق و یا کشورهایی که از ایدئولوژی مارکسیستی متاًثر می‌باشند. و کشورهایی که شامل مالکیت های گسترده دولت و کاهش مالکیت های خصوصی هستند.

و این مالکیت گسترده دولتی عواقب خاص خودرا نیز دارد از جمله مرگ خلاقیت ها در اقتصاد و نابودی بخش خصوصی و فرار سرمایه گذاران واقعی و مرگ امنیت مالی و نقدینگی متناسب و جایگزینی هرگونه اقتصاد سالم با پولشویی ها و خصولتی ها و رانت های گسترده و تعطیلی بنگاه‌های تولیدی و کارخانجات و بیکاری گسترده کارگران و انبوهی خیل عظیم شکم های گرسنه.

قرارگرفتن دولت در نقش صادر کننده و وارد کننده اصلی و برند شدن کالاهای وارداتی خاص در دست کفتارانی به نام آقازاده ها که در واقع لاشخورهای سر لاشه می‌باشند.

فلج کنندگان اقتصاد داخلی و رانت جویان اقتصاد صادراتی و تاثیرگذاران بر سیاست های داخلی و خارجی و سهم خواهان بی پروایی که دیگر شاخ به شاخ شدن های درونی خود را نیز علنی می‌کنند و کژ اندیشان واقعی نابود کننده هویت انقلاب و اسلام و ملت که با نقاب‌های متفاوتی هر روز تکه ای از این آب و خاک را می بلعند.

هزینه این همه اشتباه و چپاول را چه کسانی پرداخت می‌کنند؟ و چاره کار چیست؟

آنچه درحال حاضر می‌توان دید و درباره آن راهکار داد رشد پایین بهره وری و اتلاف منابع و ایجاد موانع در راه تولید از جمله سنگ های عظیم وام دهی و حمایت از تولید کننده و سرمایه گذاران واقعی و کاهش روزانه رفاه اجتماعی و افزایش نارضایتی در بخش مسکن و غذا و حمل و نقل و آموزش و پرورش و نبود پدافندهایی در بخش های مختلف آموزشی از سطح آموزش ابتدایی تا دانشگاه‌ها و خطوط تولید که هر لحظه ممکن است مورد حمله های سایبری قرار بگیرد ..که خود انواع بحران ها را شامل می‌شود.

انکار و اختلال در نظام قیمت ها و انباشت مطالبات بانکی از دولت و اقساط معوقه سنگین از سوی مردم که همگی کمر بانک ها و نظام بانکی را شکسته و بانک‌ها تنها با افزایش نرخ بهره و افزایش دیر کردهای وامهای معوقه و مصادره املاک رهنی و تملکی تولید کنندگان راهی برای جبران کسری درآمدهای خود ندارند و این دیوار کج تا ثریا ادامه دارد….

رشد نقدینگی کاذب و افزایش روزانه تورم وسفته بازی ها و مرگ بورس و هرگونه سرمایه گذاری داخلی و مرگ تدریجی دهک های پایین اقتصاد خانوار و قربانی کردن مردم فقیر و کم درآمد براثر بی دانشی و غرور کاذب و نداشتن راهکارهایی برای پدافند غیر عامل اقتصادی
و مخرب شدن قوانین تامین اجتماعی برعلیه فقرا و بیمه شدگان که در عمل غنی را غنی تر می‌کند و همواره مدافع کارفرما بوده است و قوانین منسوخ و محاسبات ناجوانمردانه حقوق و دستمزدهای دولتی و خصوصی که همواره چندین گام از تورم عقب بوده و می باشد .

آیا مفهوم پدافند غیرعامل چیزی جز کاهش آسیب پذیری درهنگام بحران بدون استفاده از اقدامات نظامی وصرفا با بهره گیری از خلاقیت ها وفعالیت های غیر نظامی و فنی و مدیریتی است؟

پدافند غیر عامل در اقتصاد ایران چه می‌تواند باشد؟

پوشش پراکندگی جمعیت فعال و جویای کار و مکان یابی و موقعیت سنجی و اعلام اخبار استحکامات فنی و تخصصی مکان های تولیدی و کارخانجات و محاسبه عمر مفید صنایع مادر و صنایع حیاتی ازجمله پتروشیمی و صنایع آب و برق و نیرو و ساخت و پردازش ماکت های سازه های فرسوده و نیاز به مرمت و توسعه.

پدافند غیرعامل در شبکه های توزیع درست مایحتاج مردم با اصولی دقیق و پیشگیرانه از رانت و تقلب در توزیع با بالابردن ضریب اطمینان در شبکه و بدنه توزیع و به عبارتی کاهش خسارات وارده به بخش آسیب پذیر جامعه و مقاوم سازی پول ملی کشور.

این پدافند در اقتصاد ایران می‌تواند مانند مردان جهادی در زمان جنگ عمل کند همان ها که وجود خود را وقف جان و مال مردم می‌کردند.
رسیدگی به معضلات صندوق های اعتباری و نحوه پرداخت وام و برگشت وام به مردم و میزان بهره های نامتعارف و شناسایی دقیق صاحبان صندوق ها و پیشینه مالی و تجاری آنها.

محاسبه و دقت و رسیدگی در دیوان محاسبات کشور و رسیدگی به خزانه اصلی بانک مرکزی به صورت علمی و روشن و شفاف و رسیدگی به نحوه چاپ اسکناس در کشور که عامل اصلی پولشویی ها و رانت ها و تورم لحظه به لحظه و افزایش پایه پولی کشور شده است.

آیا جبران این اشتباهات باید همچنان از اقشار کم درآمد قربانی بگیرد؟

آیا همچنان معتقدید که پدافند غیر عامل فقط برای پیشگیری از اعتیاد در مدارس و حمله های فرهنگی در محیط های آموزشی کاربرد دارد؟

و آیا تاکنون به صورت جدی به این نیاز مبرم اقتصادی فکر کرده اید؟

اگر پاسخ خیر است پس باید همچنان منتظر حمله های سایبری به بانک‌ها و تمامی خطوط حمل و نقل و بیمارستانی و اطلاع رسانی در شبکه های بهداشت و درمان و غیره باشیم….

و بدانیم که عصرحاضر دیگر جویای جنگ های فیزیکی نمی باشد و اسلحه های کشتار جمعی بزودی در موزه ها باید نگهداری شود.

قدیمی ها می گفتند کلاه خود را سفت بگیر تا همسایه خود را دزد نگیری یا مال خودت را محکم نگهدار همسایه را دزد نکن …..