یادداشت اختصاصی از سارا نعیمی
سالگرد ارتحال ملکوتی، فقیه بزرگ
امام خمینی (ره) تنها یک رهبر سیاسی نبود؛ او معلم اخلاق، اسوۀ تقوا و تجسم مبارزه با نفس و طاغوت بود. از نهضت ۱۵ خرداد تا پیروزی انقلاب اسلامی و سپس تدبیر نظام در سخت‌ترین شرایط، همواره مشعل هدایت را برای امت اسلامی فروزان نگه داشت.
در آستانه سالگرد ارتحال ملکوتی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره)، دلی پر از اندوه و قلبی مملو از عشق و وفاداری داریم. امام، آن رهبر الهی که با توکل به خدا و استقامتی بی‌نظیر، امت اسلامی را از ظلمت استبداد و استعمار رهانید و نهال انقلاب را با خون شهیدان آبیاری کرد، هم‌اکنون در یاد و خاطره‌مان زنده است.
امام خمینی (ره) تنها یک رهبر سیاسی نبود؛ او معلم اخلاق، اسوۀ تقوا و تجسم مبارزه با نفس و طاغوت بود. از نهضت ۱۵ خرداد تا پیروزی انقلاب اسلامی و سپس تدبیر نظام در سخت‌ترین شرایط، همواره مشعل هدایت را برای امت اسلامی فروزان نگه داشت.
در این روزهای سوگواری، بهترین پاسداشت یاد او، پیروی از آرمان‌های بلندش است: استکبارستیزی، دفاع از مستضعفان، وحدت امت اسلامی و تمسک به ارزش‌های دینی. بی‌تردید، راه او ادامه دارد و ان‌شاءالله با اقتدا به مکتبش، جامعه‌ای عدالت‌محور و الهی خواهیم ساخت.
حضرت امام خمینی (ره) یکی از برجسته‌ترین عالمان دینی، فقیهان بزرگ، رهبر معنوی و سیاسی انقلاب اسلامی ایران به شمار می‌روند. ایشان نقش اصلی را در سقوط رژیم پهلوی و تأسیس جمهوری اسلامی ایران ایفا کردند. او همچنین به‌عنوان یکی از مراجع تقلید شیعیان دوازده‌امامی شناخته می‌شد. تنها تاریخ ایران، که تاریخ جهان را تغییر داد. او آمد تا به ما بیاموزد که "می‌توان در برابر ابرقدرت‌ها ایستاد"، که "اسلام سیاسی فقط یک شعار نیست، یک راه زندگی است"، و که "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" آرمان‌هایی هستند که برایشان باید جنگید و جان داد.
امام، این "فقیه عاشق"، با آن نگاه ژرف و آن ایمان راسخ، از حوزه علمیه نجف و پاریس تا تهران، مسیری را پیمود که هر قدمش درس بود:درس مبارزه با ظلم، آن‌گونه که در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ خونش را به پای نهال انقلاب ریخت.
درس وحدت، آن‌گونه که همه اقشار ملت را زیر پرچم "لا اله الا الله" گرد آورد.درس عبادت در سیاست، آن‌گونه که شب‌های قدرش را با گریه به صبح می‌رساند و روزهای سخت جنگ را با توکل به خدا مدیریت می‌کرد.
و امروز، پس از ۳۵ سال، هنوز صدایش می‌پیچد در گوش تاریخ: «من با دنیا نمی‌توانم سازش کنم!». این، همان ندایی است که باید از آن درس گرفت؛ درس "عدم سازش با استکبار"، درس "غیرت دینی"، درس "پایبندی به آرمان‌ها تا پای جان".
در سال‌های پایانی عمر پربرکتشان، امام خمینی (ره) به علت سن بالا و بیماری‌های مرتبط با آن، وضعیت جسمی‌شان ضعیف شده بود. در نهایت پس از بستری شدن در بیمارستان، به علت ایست قلبی در در شامگاه تاریخ ۱۳ خرداد ۱۳۶۸ دار فانی را وداع گفت و به لقاءالله پرداخت.
مراسم تشییع ایشان یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین مراسم‌های تاریخ معاصر ایران به شمار
ایشان همواره از ذکر و خلوت با خدا لذت می‌بردند.نماز، قراءت قرآن و تلاوت زیارت از عادات روزمره‌شان بود. در تمام سخنانشان، روحیه معنوی و الهی برجسته بود.
امام خمینی هیچوقت به کشورهای بزرگ جهانی وابستگی نداشتند. اصل "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" را در رأس اهداف قرار دادند.در سخنرانی‌ها و تصمیماتشان، همواره هویت اسلامی و ملی ایران را در نظر داشتند.
نظر شما