گزارش اختصاصی صفحه اقتصاد
سکه یا طلای آبشده؛ کدام‌یک برای سرمایه‌گذاری در سال ۱۴۰۴ به‌صرفه‌تر است؟
انتخاب بین سکه و طلای آبشده به عوامل مختلفی از جمله هدف سرمایه‌گذاری، میزان ریسک‌پذیری، نقدشوندگی و هزینه‌های جانبی بستگی دارد. سکه‌ها به‌دلیل اصالت مشخص، نقدشوندگی بالا و امنیت بیشتر، گزینه‌ای مناسب برای سرمایه‌گذاران محافظه‌کار هستند. در حالی که طلای آبشده به شرطی که با اصول امنیتی و رعایت مسائل ایمنی همراه باشد، به‌دلیل قیمت پایین‌تر و انعطاف‌پذیری بیشتر در وزن و عیار، برای سرمایه‌گذاران با ریسک‌پذیری بالاتر مناسب‌تر است.
همزمان با افزایش بی‌سابقه تورم، کاهش ارزش پول ملی و نوسانات ارزی، سرمایه‌گذاران خرد و کلان بیش از هر زمان دیگری به بازار طلا روی آورده‌اند. اما در این میان، انتخاب بین دو گزینه رایج یعنی «سکه» و «طلای آبشده» همچنان محل تردید بسیاری است. این گزارش به بررسی دقیق‌تر تفاوت‌ها، مزایا و ریسک‌های هر دو گزینه در سال ۱۴۰۴ می‌پردازد.
حفظ ارزش سرمایه با سکه یا طلای آبشده؟
بازار طلا در ایران از دیرباز یکی از پناهگاه‌های امن برای حفظ ارزش سرمایه در برابر نوسانات اقتصادی و تورم بوده است. در شرایطی که بازارهای دیگر مانند بورس، ارز و حتی بازار خودرو با نوسانات و ریسک‌های جدی روبه‌رو هستند، طلا همچنان در ذهن بسیاری از مردم به‌عنوان یک دارایی قابل اطمینان جای دارد. اما تنوع گزینه‌های سرمایه‌گذاری در بازار طلا نیز خود چالشی جدید پیش‌روی سرمایه‌گذاران قرار داده است. سکه و طلای آبشده اصلی‌ترین این دو گزینه می‌باشند که هرکدام با ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص همراه هستند.
سکه، به‌عنوان یک ابزار رسمی، دارای ویژگی‌هایی چون عیار مشخص، وزن استاندارد، نشان دولتی و قابلیت خرید و فروش سریع در صرافی‌ها و بازارهای رسمی است. سکه‌های طرح جدید، به‌ویژه تمام‌بهار آزادی با عیار ۹۰۰ و وزن مشخص، نزد مردم و سرمایه‌گذاران شناخته‌شده‌اند و به‌دلیل اطمینان بالا نسبت به اصالت و قابلیت نقدشوندگی بالا، یکی از رایج‌ترین گزینه‌ها برای سرمایه‌گذاری به شمار می‌روند. وجود بازار رسمی برای سکه، چه در بورس کالا و چه در صرافی‌ها و طلافروشی‌ها، باعث شده که این نوع سرمایه‌گذاری برای بسیاری از افراد با ریسک‌پذیری پایین جذاب‌تر باشد.
در سوی دیگر، طلای آبشده قرار دارد؛ فلزی که عموماً در قالب شمش‌های کوچک یا قطعات ذوب‌شده از طلاهای بازیافتی عرضه می‌شود و به‌دلیل حذف هزینه‌های جانبی همچون مالیات، اجرت ساخت و حق ضرب، قیمت پایین‌تری نسبت به سکه دارد. همین مسئله باعث شده تا بسیاری از فعالان حرفه‌ای بازار طلا، به‌ویژه کسانی که به‌دنبال خرید در حجم‌های بالا هستند، به سمت طلای آبشده تمایل پیدا کنند.
با این‌حال، خرید طلای آبشده نیز ریسک‌های خاص خود را دارد. مهم‌ترین مسئله، اطمینان از عیار واقعی آن است. برخلاف سکه که از سوی بانک مرکزی ضرب می‌شود و از اصالت مشخصی برخوردار است، طلای آبشده باید حتماً توسط آزمایشگاه معتبر عیارسنجی شود و برگه تأییدیه رسمی داشته باشد. در صورت نداشتن این تأییدیه یا خرید از مراکز غیررسمی، احتمال فروش طلای ناخالص یا تقلبی به‌مراتب بیشتر است. افزون بر این، برخی بانک‌ها و صرافی‌ها، طلای آبشده را به‌راحتی خریداری نمی‌کنند یا در هنگام فروش، قیمت پایین‌تری برای آن پیشنهاد می‌دهند.
نظر تحلیلگران درباره سرمایه‌گذاری بر روی سکه یا طلای آبشده
شرایط اقتصادی کشور در سال‌های اخیر با نوسانات شدید همراه بوده است. کاهش ارزش پول ملی، افزایش نرخ ارز و افت قدرت خرید مردم باعث شده که طلا بار دیگر در صدر جدول دارایی‌های امن قرار گیرد. بررسی روند قیمت طلا در سه‌ماهه انتهایی سال گذشته نشان می‌دهد که طلا نه‌تنها توانسته خود را در برابر کاهش ارزش ریال حفظ کند، بلکه در مقایسه با برخی بازارهای دیگر، بازدهی بهتری نیز داشته است. در چنین فضایی، انتخاب بین سکه و طلای آبشده برای بسیاری از افراد اهمیت ویژه‌ای یافته است.
برخی تحلیلگران معتقدند که در کوتاه‌مدت، سکه انتخاب بهتری است. زیرا علاوه بر نقدشوندگی بالا، بازار رسمی و حتی ابزارهای بورسی برای معامله آن وجود دارد و به‌راحتی می‌توان آن را خرید و فروش کرد. از سوی دیگر، طلای آبشده بیشتر برای افرادی مناسب است که سرمایه‌گذاری بلندمدت‌تری در نظر دارند و قصد دارند دارایی خود را از مسیر خرید ارزان‌تر، با بازدهی بهتر در طول زمان حفظ کنند.
نکات مهم برای سرمایه‌گذاری در سکه یا طلای آبشده
یک نکته کلیدی در این میان، توجه به امنیت نگهداری است. سکه‌ها به‌دلیل ظاهر مشخص و اندازه استاندارد، نگهداری آسان‌تری دارند و قابل شناسایی هستند. اگرچه نگهداری طلا در حجم بالا، چه به‌صورت سکه و چه به‌صورت طلای آبشده، نیاز به تدابیر امنیتی دارد، اما سکه‌های رسمی کمتر در معرض تقلب قرار می‌گیرند و بازار خریدوفروش آن‌ها قابل پیش‌بینی‌تر است.
در مواردی نیز دیده شده که برخی از فروشندگان متقلب، طلای آبشده با عیار پایین‌تر یا آلیاژدار را با نرخ طلای خالص به خریدار می‌فروشند. در این موارد، اگر خریدار آگاهی لازم را نداشته باشد یا طلای خریداری‌شده را آزمایش نکند، ممکن است متحمل زیان سنگینی شود. به همین دلیل، توصیه می‌شود در خرید طلای آبشده حتماً از مراکز معتبر خرید شود و بدون تأییدیه رسمی اقدام به معامله صورت نگیرد.
با تمام این تفاسیر، مقایسه بازدهی سکه و طلای آبشده در یک سال اخیر نشان می‌دهد که اختلاف زیادی بین رشد قیمتی آن‌ها وجود ندارد، اما به‌واسطه قیمت اولیه کمتر طلای آبشده، در حجم سرمایه‌گذاری مشابه، می‌توان طلای بیشتری تهیه کرد که در صورت افزایش قیمت جهانی، سود بیشتری را عاید سرمایه‌گذار خواهد کرد.
البته نباید از هزینه‌های مالیاتی نیز غافل شد. خرید سکه از بازار رسمی و با فاکتور، شامل مالیات بر ارزش افزوده است، اما طلای آبشده در بسیاری از مواقع بدون مالیات خریداری می‌شود. همین نکته برای بسیاری از خریداران، عامل مهمی در انتخاب طلای آبشده محسوب می‌شود.
تصمیم‌گیری در مورد انتخاب بین سکه و طلای آبشده بستگی به عوامل مختلفی همچون هدف سرمایه‌گذاری، مدت‌زمان نگهداری، میزان آشنایی فرد با بازار طلا و همچنین میزان ریسک‌پذیری او دارد. سرمایه‌گذارانی که ترجیح می‌دهند دارایی‌شان به‌راحتی قابل تبدیل به وجه نقد باشد و اطمینان بیشتری از اصالت آن داشته باشند، به‌طور معمول سکه را ترجیح می‌دهند. اما کسانی که به‌دنبال سود بیشتر با صرف هزینه کمتر هستند و آشنایی کافی با بازار دارند، ممکن است طلای آبشده را انتخاب مناسبی بدانند.
لازم به ذکر است؛ در شرایط فعلی اقتصاد ایران، هر دو گزینه سکه و طلای آبشده می‌توانند انتخاب‌هایی منطقی برای سرمایه‌گذاری باشند؛ به‌شرطی که فرد با آگاهی کامل، مشورت تخصصی و شناخت کافی از بازار، اقدام به خرید کند. انتخاب بین این دو، تنها یک تصمیم مالی نیست؛ بلکه ترکیبی از دانش بازار، پیش‌بینی آینده، میزان ریسک‌پذیری و هدف‌گذاری بلندمدت یا کوتاه‌مدت است.
نظر شما