گفتگوی اختصاصی با بازیگر نقش سودابه در سریال غریبه ؛ تکتم رسول زاده : بازیگری من را انتخاب کرد!

تکتم رسول‌ زاده، متولد 29 سال 1365، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون است که در کارنامه هنری این هنرمند، فیلم نیمه بلند کسوف، فیلم کوتاه مشق، فیلم سینمایی خوابگرد، سریال دیپلماسی پنهان، نمایش های مهمانسرای دو دنیا، درای بن، ما کی هستیم، صلیب سفید، کفنم کجاست، دور از دسترس اطفال نگهداری شود دیده می شود. و دارنده تندیس بهترین بازیگر زن در جشنواره تئاترشهر و تندیس بهترین بازیگر زن در جشنواره کودک و نوجوان می باشد. با تکتم رسول زاده، فینالیست بازیگر زن در جشنواره Ibadan international film festival و مجری برنامه زنده بچه های ایران که این شب ها با سریال «غریبه» روی آنتن است، گفتگویی صمیمی داشته ایم که با هم می خوانیم.

- این شب ها در سریال غریبه شاهد هنرنمایی شما هستیم. این نقش چگونه پیشنهاد شد و چرا آن را پذیرفتید؟ 

برای بازی در سریال غریبه تست دادم و بعد از مدتی برای نقش «سودابه» با من صحبت شد. نقش سودابه برای من جالب بود و از آنجایی که تاثیرگذاری نقش و چالش ساختن کاراکتر از بلندی و کوتاهی نقش برای من جذابتر است، همکاری را شروع کردیم و البته باید تشکر ویژه ای کنم از عاطفه محرابی عزیزم که این فرصت را به من داد.

- به نظر شما تلویزیون همچنان آن مخاطب گذشته را دارد؟ 

خیر! تلویزیون در رقابت با پلتفرم های نمایشی امروزی عرصه را واگذار کرده و نیاز به روش های جدیدی برای جذب مخاطب دارد.

- شهرت را دوست دارید؟ 

شهرت از نگاه من دو وجه دارد؛ یک وجه بسیار دلپذیر و خوشاینده و یک وجه دیگر آن می‌ تواند به همان اندازه وحشتناک باشد که توضیح آن فکر می کنم قابل چاپ نباشد!

- چه ویژگی هایی در بیشتر دیده شدن و مطرح شدن یک آرتیست موثر است؟ 

اول: حضور خانواده در این عرصه. دوم: پول. سوم: داشتن روابط و چهارم: اگر، اگر، اگر، اگر خیلی خوش‌ شانس باشید، با توانایی تان در بازیگری که سال ها برای آن تلاش کرده اید و زحمت کشیده اید، می‌ تواند در دیده شدن شما به عنوان آرتیست تاثیرگذار باشد.

- فضا چقدر برای رشد جوان ها در دنیای تصویر و نمایش مهیاست؟ 

در حال حاضر رشد یافتن در هنر به دلیل تغییرات مثبتی که در این عرصه از جمله افزایش تعداد سالن های اجرایی، وجود پلتفرم‌ها، حتی دسترسی برای آموزش دیدن با وجود کلاس های متعدد و منابع آموزشی فضا را برای رشد جوان ها مهیاتر کرده است. البته این رشد محسوس بیشتر در تهران است و امیدوارم در شهرستان ها هم رشد این چنینی شکل بگیرد. 

- تلخی ها و شیرینی های این حرفه از نظر شما چیست؟ 

شیرین ترین اتفاقی که می تواند برای هر انسان بیفتد، این است که کاری را انجام بدهد که آن را دوست دارد و من دارم آن کار را انجام می دهم، ولی اگر من بخواهم بگویم چه چیزی در این عرصه من را اذیت کرده است، شرایط اقتصادی نابسامان آن، مخصوصا در بخش تئاتر است که خود من سال هاست در این عرصه فعالیت دارم. کاش ارگانی بود که رسیدگی می کرد تا فضای امنی برای هنرمندان به وجود بیاید تا بتوانند وقت بیشتری برای کارهایشان بگذارند که روز به روز کیفیت کارها افزایش پیدا کند. 

- فکر می کنید پنج سال بعد وقتی دوباره با هم گفتگو کنیم، کجا باشید؟ 

چه سوال عجیبی! واقعیت من حتی نمی دانم فردا چه اتفاقی قرار است برای من بیفتد. معتقد هستم هر روزی که به ما هدیه داده می شود، ما یک سفری را شروع می کنیم و در آخر شب به پایان می رسانیم. این سفر ترکیبی از اتفاقات خوشحال کننده، ناراحت کننده، هیجان‌انگیز، زیبا و... است، پس امیدوارم پنج سال دیگر وقتی داریم با هم صحبت می کنیم، بگویم جذاب ترین سفر یک انسان را با تمام اتفاقاتش داشته ام.

- سوال اول را در انتها می پرسم، چه شد از این همه فعالیت هنری، بازیگری را انتخاب کردید؟

و جواب جذاب‌ ترین سوال شما: من بازیگری را انتخاب نکردم، من انتخاب شدم!