اطلاعات با یک حرف بر سر اخراج اساتید، محمود احمدی نژاد را به فنا برد
روزنامه اطلاعات در یادداشتی به روند اخیر اخراج استادان دانشگاه ها پرداخت.
![اطلاعات با یک حرف بر سر اخراج اساتید، محمود احمدی نژاد را به فنا برد](https://cdn.safheeghtesad.ir/thumbnail/IPKaBWGqu1Jv/xFhi-ORYyrY4J8wuaJy0GBySxWKkPo7DPsxA4PYFGTYaNU4-iYx7_RnflFx1mrY4VJkBoxm0GgoVFwRfVu18ANn6cZr8orwru0pn2wnkc35x94m7L7tbXoBbthq0_jJyWmNjzKNlN_mxjPII_K_Csla1kpUKLnsJ/%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D8%A7%D8%AA+%D8%A8%D8%A7+%DB%8C%DA%A9+%D8%AD%D8%B1%D9%81+%D8%A8%D8%B1+%D8%B3%D8%B1+%D8%A7%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%AC+%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D8%AF%D8%8C+%D9%85%D8%AD%D9%85%D9%88%D8%AF+%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%DB%8C+%D9%86%DA%98%D8%A7%D8%AF+%D8%B1%D8%A7+%D8%A8%D9%87+%D9%81%D9%86%D8%A7+%D8%A8%D8%B1%D8%AF.jpg)
در ادامه این یادداشت آمده است ؛
عذرخواستن از ادامه کار برخی اساتید دانشگاه به دلایل اداری، حرفهای و یا سیاسی، درحال تبدیل شدن به یک معضل اجتماعی-فرهنگی است؛ که البته بدون تبعات سیاسی هم نخواهد بود.در دولت به اصطلاح مهرورز، که رئیسش اخیراً در مراسم انجامنشده رسیدگی قضاییاش داد سخن داد و انگار او نبوده که بنیان بسیاری از این مهرورزیها(!) را نهاده، موجی از بازنشستگی زودهنگام و عذرخواهیهای محترمانه(!) به راه افتاد و البته سونامی اساتید جدید و تازهنفس به درون دانشگاهها نیز کاریزش از همان زمان بود. نتیجهی آن موجِ برونریز و آن سونامیِ درونریز آن شد، که امروز، لااقل در حوزهی علوم انسانی، رکودی محتوایی، علیرغم کپیسازیهای آزارندهی رسالههای ارشد و دکتری را شاهدیم.
یکی از تبعات آن سادهسازیِ علم و سهولتپیشگی در بهکارگیری مدرّسان، بازشدن ساده و آسان و بیش از اندازه سهلگیرانه در منافذ پذیرش دانشجو بود، که پایینترینها از حیث رتبه و تراز، بر صندلیهای علمآموزی علوم انسانی نشستند و مجال را در کلاسها برای کسانی که با رتبههای بالا و از سرِ انتخابِ آگاهانه نشسته بودند تنگ کردند.
اساتید علوم انسانی تقریبا در همهی دانشگاهها شاهد آناند، که کثیری از دانشجویان در درک ادبیات فارسی در حد متوسط، و نه فاخر، ناتواناند؛ با زبان فارسیِ اینستاگرامی مأنوسترند، تا متن متوسط نویسندگان بازاری؛ چه رسد درک و تلذّد از قلم نخبگان ادب پارسی؛ سعدیِ جان که دیگر اینجا جایی ندارد!
خط و کتابت این کثیر دانشجویان، که عمدتاً در برگههای امتحانیشان نمایان است، به زحمت از مرز خط کلاس سوم و چهارم دبستان عبور کرده؛ چه رسد که از خزانهی خالی واژگانشان نقشی ادیبانه بر مکتوباتشان دیده شود.
در دیگر حوزهها البته مدرّسان مربوط باید گزارش دهند و بعید میدانم لااقل در بخش ادبیاتِ خواندن و نوشتنِ رسمی، و نه محاورهای، وضعیت بهتری داشتهباشند.
برخی مسئولان که امروز زبان عذرخواهیشان(!) در ادامهی کار برخی استادان تیز و برّا شده؛ یا خود نیز از ابزار و اسبابِ پیشگفته فارغاند، یا اصولاً آیندهای را در آینهی زمان برای عرصهی علم و دانش و ادبیات و هنر و فرهنگِ فاخر و نفیس و ماندگار نمیبینند.
نظر شما