حاشیه‌نگاری؛ احترام و تکریم، مبنای ارتباط مخابرات و بازنشستگان خواهد بود

جنس این دیدار با همه جلسات فشرده چند روز اخیر سرپرست مخابرات منطقه آذربایجان غربی فرق داشت و اهمیتش به اندازه‌ای بود که اسمعیل‌زاده، جلسه شورای مدیران را برای دقایقی ترک و برای این‌که پیشکسوتان منتظر نمانند، فوراً به مهمان‌سرای مخابرات منطقه آذربایجان غربی رفت.

دیدار اساتید و پیشکسوتان صنعت مخابرات که در قالب “کمیته مرکزی شورای هماهنگی کانون‌های بازنشتگان مخابرات کشور” گرد هم آمده بودند با سرپرست مخابرات منطقه آذربایجان غربی، با خوش‌وبش‌های صمیمی و روبوسی‌های دوستانه پس از سال‌ها دلتنگی آغاز شد.

برخلاف معمولِ جلساتی از این جنس که عموماً خشک و اداری برگزار می‌شد، اسمعیل‌زاده در نخستین سخنرانی خود پس از آیین تودیع و معارفه، از محبت و همدلی خانواده مخابرات سخن گفت و مکرراً پیشکسوتان را با لفظ استاد مورد خطاب قرار داد. یاد و خاطره شیرین روزهای گذشته، یخ نشست را شکست و قند رفاقت را در دل حاضرین آب کرد.

سرپرست مخابرات منطقه آذربایجان غربی در ادامه تلاش کرد تا دیدگاه‌های خود در خصوص نیروی انسانی و بازنشستگان را تشریح کند و سرمایه‌های فعلی شرکت مخابرات ایران را حاصل تلاش نسل‌های سابق عنوان کرد.

او “احترام متقابل” را شاه‌کلید رفع دغدغه‌ها و نگرانی‌های بازنشستگان اعلام و از پیشکسوتان صنعت مخابرات خواست تا مخابرات منطقه آذربایجان غربی را تنها نگذارند.

وی گفت: مخابرات جای نخبگان است و خانه‌ای است که توسط پیشکسوتان ساخته شده، اگر امروز این عزیزان دغدغه‌هایی دارند، ابتدایی‌ترین وظیفه ما این است که به سخنان آنها گوش دهیم.

سرپرست مخابرات منطقه آذربایجان غربی ابراز امیدواری کرد تا همکاری‌های میان دولت و مخابرات باعث ترمیم برخی مشکلات ایجادشده در سال‌های اخیر شود.

اسمعیل‌زاده به اعضای کمیته مرکزی شورای هماهنگی کانون‌های بازنشتگان مخابرات کشور، اطمینان خاطر داد که شرکت مخابرات ایران توانایی حل تمام مشکلات نیروی انسانی و دیگر مشکلات را دارد و به آینده امیدوار است.

اسمعیل‌زاده در ادامه از نمایندگان استان‌های ایلام، مازندران، اصفهان، تهران، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و البرز خواست تا دغدغه‌های خود را بیان کنند.

او سپس شنونده سخنان دلسوزانه بازنشستگان شرکت شد و با لبخند و آرامش، به نقطه‌نظرات پیشکسوتان مخابراتی گوش سپرد.

این دیدار صمیمانه در فضایی آکنده از شادی و امید، به پایان رسید.