تدبیر دوراندیشانه فولاد خوزستان برای تامین برق پایدار
گرمای تابستان امسال فشار زیادی را به شبکه سراسری برق کشور وارد کرد و با افزایش مصرف برق، دولت همچون سال قبل تمهیداتی را برای پیشگیری از ایجاد مشکل برای مردم در تابستان اتخاذ کرده است. با این وجود این موضوع از طرفی دیگر آسیب هایی را به صنعت و تولید وارد نموده که از آن جمله می توان به اثرات منفی این محدودیت ها در صنعت فولاد اشاره نمود.
به گزارش خبرنگار ما؛ همزمان خبری از سوی شرکت فولاد خوزستان منتشر شده مبنی بر اینکه این شرکت برای تامین برق پایدار و مطئمن و جلوگیری از اخلال در روند تولیدات خود، پروژه مهم و بزرگ احداث یک نیروگاه سیکل ترکیبی ۵۲۰ مگاواتی را شروع کرده است که البته قابلیت توسعه به ۱۰۰۰ مگاوات را نیز دارد. این پروژه علاوه بر آنکه وابستگی شرکت به برق سراسری را به حداقل ممکن می رساند و تامین برق پایدار و مطمئن را بدنبال دارد، بطور میانگین زمینه اشتغال ۵۰۰ نفر به صورت مستقیم را در زمان اجرا و حدود ۱۰۰ نفر را بصورت مستقیم در زمان بهره‌برداری فراهم خواهد نمود.
این اقدام فولاد خوزستان با توجه به کمبود برق شبکه سراسری در فصل‌های گرم به دلیل مصرف بالا و کمبود گاز مصرفی نیروگاه‌ها در زمستان و در نتیجه افت شدید تولید، بسیار حائز اهمیت است. احداث نیروگاه اختصاصی و تامین برق پایدار و مطمئن بعنوان ضرورتی بسیار حیاتی نشان دهنده نگاه دوراندیشان ای است که هم پایداری تولید را بدنبال خواهد داشت و هم با کمک به شبکه سراسری برق، دولت را در تامین نیازهای مردم یاری می رساند.
اهمیت این اقدام شرکت فولاد خوزستان زمانی بیشتر نمایان می شود که بدانیم به گفته ی یک عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، قطعی برق صنایع در سال جاری باعث می‌شود تولید سه میلیون تن، یعنی یک سوم تولید تابستان فولاد را بخاطر کمبود برق از دست بدهیم که به معنی کاهش حدود ۱.۵ میلیارد دلاری صادرات است. ضمن آنکه بنا به برآورد کارشناسان صنعت فولاد، در دو سال گذشته نیز این صنعت خسارات زیادی از بابت قطعی برق متحمل شد به گونه ای که از مجموع ظرفیت تولید فولاد کشور در زمان قطعی‌های برق تابستان سال ۱۴۰۰، که ۴۰ میلیون تن بود ۳۰ میلیون تن آن عملیاتی شد و ۱۰ میلیون تن ظرفیت از دست رفته معادل ۶ میلیارد دلار به دلیل قطعی برق از دست رفت.
از این رو ابتکار فولاد خوزستان در ایجاد نیروگاه اختصاصی را بعنوان تصمیمی مدبرانه می توان به فال نیک گرفت و آنرا بعنوان پروژه ای زیرساختی و حیاتی در پایداری تولید و سودآوری شرکت معرفی نمود.
نظر شما