۱۰ سوال خاص از آقای مسعود پزشکیان در پایان ماه عسل | وقت جواب دادنه...
سرانجام وعدههای رییسجمهور برای برگزاری نشست پرسش و پاسخ با رسانهها به سرر رسید و ایشان دوشنبه ۲۶ شهریور مقابل خبرنگاران خواهند نشست.
سرانجام وعدههای رییسجمهور برای برگزاری نشست پرسش و پاسخ با رسانهها به سرر رسید و ایشان دوشنبه ۲۶ شهریور مقابل خبرنگاران خواهند نشست. معظورات مسعود پزشکیان برای به تاخیر انداختن این نشست قابل درک است؛ او سخنور خوبی نیست و به سختی میتواند جوابهای قانعکننده و درخشانی به سوالات سخت بدهد. در عین حال که از شروع دولتش هنوز دو ماه نگذشته و طبیعی است که وعدههایش هنوز به جایی نرسیده باشد که بخواهد دربارهشان توضیح بدهد.
او اما طبق سنت باید پشت تریبون قرار بگیرد و احتمالا به پرسشهای انتقادی خبرنگاران رسانههای تندرو و نزدیک به پایداری جواب بدهد. در عین حال که انتظار میرود رسانههای اصلاحطلب هم، جز مواردی چون ایرنا و روزنامه ایران و اعتماد و انصافنیوز و چند تایی که نقش تریبون دولت را ایفا میکنند، چندان مهربان نباشند وچه بسا سوالات چالشبرانگیزی بپرسند. «برترینها» مثل اغلب پایگاههای خبری، با وجود میلیونها مخاطب، این بار هم به نشست دعوت نشده است و این خود جای سوال است. این که تا کی قرار است نشستهای سخنگوی دولت و خود رییسجمهور تنها پذیرای تعدادی رسانه شناخته شده و طبق روالی سنتی باشد.
به هر حال اینجا میخواهیم ۱۰ سوال از آقای پزشکیان بپرسیم که میتواند سوال بسیاری از مخاطبان باشد و انتظار داریم ایشان اگر نه در نشست مطبوعاتی که در عمل به آنها پاسخ دهند.
یک- آقای پزشکیان! اصلاح وضعیت فیلترینگ و اینترنت فاجعهبار کشور، یکی از نکاتی بود که خودتان مطرح کردید. گفتید هر جا و هر کس بخواهد در برابر مطالبات مردم و رفع فیلترینگ بایستد مقاومت خواهید کرد و آن را به اطلاع مردم خواهید رساند. چه شد؟ تا امروز چه کردهاید؟ قرار است چه کنید؟
دو- آقای پزشکیان! شما در مورد برخوردهای سخت با دختران در خیابان هم منتقد جدی بودید. اما در همین چند ماه که آمدهاید، بسیاری از کسانی که قرار است با شما همکاری کنند مثل فرمانده فراجا اعلام کردهاند که با همان دست فرمان قبلی عمل خواهند کرد. سوال این است، با توجه به وزیری که انتخاب کردهاید و پرسشهای بسیاری برای همراهی و هماهنگی با شما برانگیخته، در مسیر مطالبات زنان و جوانان قرار است چه کنید و ما را به کجا ببرید؟
سه- آقای رییسجمهور! در همین مدت کوتاهی که آمدهاید اتفاقاتی افتاده که مردم را ناراضی و خشمگین کرده. درگذشت جوان گیلانی در قرارگاه نیروی انتظامی و حوادث مشابه اگرچه با قول پیگیری شما و فرستادن تیم بررسی همراه شده اما گزارشی به مردم ندادهاید. نتیجه بررسیها چه شد؟ قرار است شیوه آموزش نیروها اصلاح شود و رفتار آنها با شهروندان تغییر کند یا قادر به کاری در این مورد نیستید؟ به مردم بگویید.
چهار- آقای پزشکیان! در همین هفتههای اخیر اتفاقات ناخوشایندی برای ارتباطات بینالمللی ما افتاده. شرکتهای هوایی ایران را تحریم کردهاند و اروپا و آمریکا در کنار افزایش تحریمها خبر از برخوردهای احتمالا سختتر با ایران دادهاند. دلیل آن هم شائبه همکاری نظامی ایران با روسیه ذکر شده. تعاملات میدانی که ممکن است بیرون از حوزه نظارتی شما اتفاق بیفتد. تکلیف شما با این شرایط چیست؟ آیا قرار است با تصحیح سیاستهای خارجی، وضعیت را به نفع اقتصاد و مردم تغییر دهید یا میخواهید به همان روال گذشته و با وعدهدرمانی و شعارهای توخالی جلو بروید و شاهد فقیرتر شدن مردم باشید؟
پنج- آقای پزشکیان! مثل مورد بالا، در مسئله FATF هم شما و همراهان و مشاوران اقتصادیتان به مشکل واقفید. اگر قرارهای بینالمللی را نپذیریم، واردات و صادرات و همه تعاملات مالی ما با جهان قفل خواهد ماند. رایزنیهای پشت پردهتان به کجا رسیده؟ شما هم مثل کاسبان این شرایط میخواهید بگویید تحریمها کشک است و بدون نیاز به روابط بینالمللی مشکلات را حل میکنیم و ملت را سر کار بگذارید یا برنامهای برای حل مشکل دارید؟
شش- آقای رییسجمهور! مردم به شما رای دادند تا اشتباهات گذشته را جبران کنید و راهی جدید برای حل بحرانها عرضه کنید. چند روز دیگر قرار است به نیویورک بروید. اگر نمیخواهید همه را به انشاالله و ماشاالله حواله بدهید و بگویید که سیاستهای کلی هرچه باشد همان را عمل خواهید کرد و در عمل دست خالی بروید و دست خالی برگردید، بگویید برای این سفر ویژه چه تدارک دیدهاید. قرار است کدام گره را باز کنید؟ میخواهید همان سخنرانیهای تکراری را با آب و لعاب متفاوت پشت میکروفن سازمان ملل قرائت کنید یا نوید ایرانی تازه و متفاوت را به جهان خواهید داد. آقای پزشکیان فرصتها مثل ابر درگذرند. مشکلات عظیم ما با تعامل با عراق و تاجیکستان و ترکمنستان حل نمیشود. ۲۰۰ میلیارد سرمایهگذاری خارجی که نیاز رشد ۸درصدی است، به دیپلماسی و دیالوگ متفاوتی احتیاج دارد. باز هم میخواهید ما و دنیا را سر کار بگذارید یا خبر جدیدی برای همه دارید؟
هفت- آقای پزشکیان! طی دوره تبلیغات انتخاباتیتان از زبان شما و تیم همراهتان شنیدیم که شعارتان شایستهسالاری است. بعد هم گفتند در دولت تاکید کردهاید که همه از بهکارگیری نزدیکان و اقوام و سفارششدهها خودداری کنند. در دو ماه اخیر دو مسئله همه را رنجانده است؛ حضور پسر آقای عارف معاون اولتان در چند مراسم رسمی و حضور دامادتان در عراق. پاسخ بدهید! اگر اشتباه شده عذرخواهی میکنید یا ادعاهایتان پوچ بوده؟ شاید هم مسئله دیگری در کار است که ما نمیدانیم. به مردم، به ولینعمتان خود بگویید که قضیه چیست.
هشت- آقای رییسجمهور! صداوسیما همچنان در حال و هوای دولت سیزدهم است. همچنان تبلیغ خدمات دولت رییسی را میکند و همچنان تریبون را به منتقدان شما داده و احزاب و چهرههای حامی شما به ندرت میتوانند از فرصت این رسانه ملی استفاده کنند. قرار است تا ابد مماشات کنید و بودجه کشور را در اختیار رسانه اقلیت بگذارید و تماشا کنید یا به فکر رایزنی، تلاش برای تغییر رفتار جامجم یا رسانههای جایگزین هستید؟
آقای پزشکیان اوضاع اقتصادی تاریک است و صندوق دولت خالی است. میخواهید با مدیریت بودجه و کاهش هزینهها و ریختوپاشهای بیحاصل به داد مردم برسید یا قرار است باز هم بیشتر دست در جیب مردم فرو کنید و با افزایش قیمت اقلام ضروری و سوخت و نان همچنان خاصهخرجیها را برقرار نگه دارید؟
نه- وزیر آموزش و پرورش شعارهایی میدهد که با افکار و ایدههای بیان شده شما در زمان انتخابات همخوان نیست. در وزارت ارشاد هم احساس تحول وجود ندارد. اصحاب فرهنگ چشمانتظار فضایی متفاوت بودند و توقعات بالایی از شما دارند. وزارت کشور تا امروز از تغییر فضا و کم شدن محدودیتها و فراهم شدن زمینه نشاط و آرامش در جامعه سخنی نگفته و امیدواری مشخصی نداده است. وضعیت صنعت هم همان است که بود. خودروسازان همچنان لاتاری برگزار میکنند و درها به روی ورود خودرو خارجی بسته است. آقای پزشکیان، ماه عسل دارد تمام میشود و مردم منتظر باز شدن پنجرهها هستند. همین حالا هم بسیار از رایدهندگان شما ندای یاس سر دادهاند. بالاخره قرار است با اقدامهای عملی جامعه را همراه خود نگه دارید یا شما هم آمدهاید که کاتالیزور باشید و مردم را به تحمل بیشتر دعوت و درد و رنج مردم را طولانیتر کنید.
ده - آقای پزشکیان! خودمان را گول نزنیم. هیچ نقطه روشنی در سیستم اداره کشور دیده نمیشود. از ناترازی برق و آلودگی هوا بگیر تا بیآبی و آینده ترسناک پیش رو. از ادامه مهاجرت نخبگان بگیرید تا گرانی سرسامآور و وضعیت اسفناک معیشت اکثریت جامعه. آقای پزشکیان! ما حتی زمین فوتبال برای برگزاری مسابقه نداریم. VAR نداریم. نظارتی بر فساد حاکم بر فوتبال و دیگر ورزشها نداریم. در محیطزیست و علم و فرهنگ به هر کجا سربزنید وضع همینقدر هولناک است. بانکها همچنان به مدیران خود وامهای نجومی میدهند و مردم همچنان غریبهاند. رک باشید. میخواهید کاری از پیش ببرید و به خاطر آن حاضرید همچون مولایتان از اعتبار و جایگاهتان مایه بگذارید، یا فقط آمدهاید که آمده باشید. به مردمی که جان به لبشان رسیده چه دارید که بگویید آقای رییسجمهوری؟ برای جراحی غدههای سرطانی آمادهاید خطر را به جان بخرید یا با همان چاقوی کند و زنگزده سابق فقط میخواهید زخمها را به بازی بگیرید؟
نظر شما