ایران خودرو آتش زد به مالش
ایران خودرو تولید و عرضه تارا اتوماتیک را از سال ۱۴۰۱ آغاز کرد. این خودرو یک سدان جمع‌وجور با کد اتاق K۱۳۲ بوده و به یک موتور ۴ سیلندر TU۵ پلاس با حجم ۱.۶ لیتر مجهز است. تجربه رانندگی با تارا اتوماتیک به لطف هندلینگ خوب و چسبندگی مطلوب آن در پیچ‌ها نسبتا رضایت‌بخش بوده و گیربکس و موتور آن هماهنگی خوبی دارند، ترمزها نیز احساس اطمینان بالایی به راننده می‌دهند. پلتفرم نسبتا جدید، ایمنی نسبتا بالا و امکانات متقاعدکننده این خودرو باعث فروش بالای تارا اتوماتیک در بازار ایران شده است.
تارا اتوماتیک با استاندرد و مدل ۱۴۰۲ با قیمت ۹۹۸ میلیون تومان و خودرو تارا اتوماتیک v۴ با قیمت ۱ میلیارد و ۱۳۲ میلیون تومان برای فروش اقساطی عرضه شده‌اند.
برای خرید خودرو به صورت اقساطی پرداخت حداقل ۵۰ درصد از قیمت خودرو به عنوان پیش پرداخت الزامی بوده و مبلغ باقی مانده را می‌توان در اقساط ۶، ۱۲، ۱۸، ۲۴ و یا ۳۰ ماهه پرداخت کرد.
تحویل فوری خودرو، ثبت سند به نام خریدار و همچنین برخورداری از اقساط بلند مدت از مزایای این خرید اقساطی محسوب می‌شود.
میزان اقساط هر خودرو در جدول‌های زیر قابل مشاهده است.
تارا اتوماتیک به پیشرانه 4 سیلندر TU5 پلاس با حجم 1.6 لیتر، قادر به تولید قدرت 113 اسب‌بخار و گشتاور 144 نیوتن‌متر مجهز شده است. با این پیشرانه شتاب گیری تارا اتوماتیک از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت 13 ثانیه طول می‌کشد و حداکثر سرعت آن به 190 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. مصرف ترکیبی سوخت تارا اتوماتیک نیز 7.3 لیتر در هر صد کیلومتر است.
تجهیزات ایمنی تارا اتوماتیک
خودرو تارا اتوماتیک از توزیع الکترونیکی نیروی ترمز، کروز کنترل، سیستم‌های ترمز ضدقفل، سنسور نور و باران و سیستم ورود بدون کلید و استارت دکمه‌ای برخوردار است. این خودرو از کیسه‌های هوای ایمنی برای راننده و سرنشین جلو و چراغ‌های مه‌شکن جلو و عقب نیز بهره می‌برد./کاماپرشسدان تارا محصولی بود که از دل پروژه شکست‌خورده ایکاپ (IKAP/جوینت ونچر IKCO و PSA) با دردسر بسیار زیاد بیرون آمد. این خودرو حاصل خروج خودروسازان فرانسوی از قرارداد مشترک با ایران خودرو در دوران پس از تحریم بود. اما ایکو موفق شد پلتفرم پژو ۳۰۱ را که قرار بود از سوی این شرکت در کشور مونتاژ شود، در اختیار بگیرد و با اعمال برخی تغییرات، پلتفرمی تحت عنوان پلتفرم ملی IKP1 را خلق کند. بر اساس این پلتفرم خودرویی جدید با نام تارا به سبد محصولات ایران خودرو افزوده شد. جدیدترین تیپ این خودرو با نام تارا V4 LX در سال ۱۴۰۲ به بازار آمد.
مزایا و معایب
+ جدید و پیشرفته‌تر بودن پلتفرم
+ افزایش سطح امکانات رفاهی و ایمنی
+ استفاده از پیشرانه رایج TU5
– توان فنی پایین
– کیفیت مونتاژ نامناسب
– ضعف طراحی
مشخصات فنی
طراحی پلتفرم جدید برای هر خودروساز کاری از نظر مهندسی بسیار دشوار و از دیدگاه تولید بسیار هزینه‌بر است. دستیابی ایکو به پلتفرم پژو ۳۰۱ در نوع خود یک خوش‌شانسی به حساب می‌آید. اما طراحی موتور جدید نیز برای هر خودروساز کاری دشوار و هزینه‌بردار است. در نتیجه ایکو به‌جای استفاده از یک پیشرانه مدرن‌تر، به سراغ همان پیشرانه ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی ۱۶ سوپاپ TU5 پژو رفت که با استفاده در خودروهایی چون پژو ۲۰۶، پژو پارس، دانگ فنگ H30 کراس و حالا تارا، به‌راستی یک عتیقه در صنعت خودروسازی جهان، و حتی ایران به حساب می‌آید.
با وجود قدمت بسیار زیاد این پیشرانه معمولی و نسبتا کم‌مصرف، مزیت استفاده از آن به معنای فراوانی قطعات فنی و سهولت تعمیرات برای مصرف‌کننده است. از این رو مالک خودرو حداقل از نظر ویژگی‌های فنی، دوام و فراوانی اجزای این پیشرانه، تا حدودی آسوده‌خاطر است.
گیربکس به‌کاررفته در تارا دو نمونه دستی ۵ و ۶ سرعته و یک نمونه اتوماتیک ۶ سرعته است که در کنار یکدیگر، تارا را به یک خودرو با ۴ تیپ تولیدی مختلف شامل V1 و V2 و V3 و V4 دسته‌بندی می‌کند. تمایز در نمونه دستی و اتوماتیک تارا در تیپ‌های مختلف در اختلاف وزن ۱۰۰ کیلوگرمی نسخه اتوماتیک (حدود ۱۰۰ کیلوگرم سنگین‌تر از نمونه دستی) و ضعف ۰.۵ ثانیه‌ای در شتاب‌گیری اولیه تیپ اتوماتیک است که با وجود اختلاف وزن، کاملا طبیعی است.
از این رو ماشین تارا از دیدگاه حس و حال سواری در بهترین حالت چیزی شبیه به پژو ۲۰۶ سدان تیپ ۵ و ۶ است و مالک به ناچار باید با رانندگی کسل‌کننده آن کنار بیاید.
از نظر طراحی نمای خارجی، تارا خودرویی قابل قبول محسوب می‌شود که برای بازار پوسیده و قدیمی صنعت خودرو کشور، یک تنوع به حساب می‌آید، اما به هیچ عنوان در رده خودروهای هم‌سن و سال خود در بازار جهان نمی‌گنجد.
گرافیک چراغ‌های جلو و جلوپنجره بسیار ساده و معمولی است، اما همخوانی مناسبی با یکدیگر دارند. نمای عقب خودرو با چراغ‌ها و سیستم روشنایی پیوسته در اولین نگاه توجه بسیار زیادی به خود جلب می‌کند. نوع نورپردازی پیوسته و طراحی خرپایی شکل سیستم روشنایی عقب تارا با وجود نوین بودن به مذاق بسیاری از مخاطبان خوش نیامد. در نتیجه یکی از تغییراتی که در تارا V4 شاهد آن هستیم، تغییر گرافیک و سبک روشنایی چراغ‌های عقب است.
ریم‌ها در نسخه پایه ۱۵ اینچ فولادی با قالپاق پلاستیکی است، اما در نمونه فول دستی (تارا V1P) و اتوماتیک (تارا V4)، با ۱۶ اینچ آلومینیومی جایگزین شده است. این موضوع در نمای جانبی ساده تارا بر شدت قدیمی بودن و عدم نوآوری زبان طراحی خودرو می‌افزاید. تغییر ابعاد ریم و تایرها در میان محصولات داخلی یکی از اولین اقداماتی است که مالکان معمولا برای بهبود ظاهر خودرو خود انجام می‌دهند.
تفاوت بخش انتهایی خودرو تنها دربرگیرنده گرافیک جدیدی برای چراغ عقب در میان تیپ فول و تیپ پایه است. در غیر این صورت، نمای خارجی میان تیپ‌های مختلف تارا هیچ تفاوت مشهود و بارزی با یکدیگر ندارند.
به ساده‌ترین بیان ممکن، طراحی نمای خارجی تارا بسیار شبیه به کیا سراتو نسل دوم (سراتو TD یا همان نسخه مونتاژی سایپا) است. یعنی در بهترین حالت می‌توان المان‌ها و زبان طراحی شکل‌دهنده تارا را به سال‌های پیش از ۲۰۱۰ نسبت داد.
نمای داخلی تارا ایران خودرو جایی است که بار دیگر تنها با یک نگاه به مشتری یادآوری می‌شود که این خودرو جدید همچنان به گروه خودروهای اقتصادی و ارزان‌قیمت تعلق دارد.
تریم داخلی خودرو یک‌دست مشکی رنگ است که با تریم تزئیناتی پلاستیکی نقره‌ای مات بر میانه داشبرد، کنسول میانی و رودری‌ها تمایز پیدا می‌کند. این دقیقا همان سبک تزئیناتی است که بیش از یک دهه پیش در خودروهایی چون تندر۹۰ و ساندرو شاهد بودیم. کیفیت متریال پلاستیکی به‌کاررفته در داخل کابین به هیچ وجه خوب نیست و از آن بدتر، کیفیت تولید و مونتاژ این قطعات را که با ناهماهنگی خطوط متصل‌کننده همراه می‌شود، بر ترکیب طراحی نمای داخلی بسیار قدیمی خودرو بیفزایید تا بیشتر توی ذوقتان بخورد.
اگرچه پلتفرم پایه تارا (PSA PF1) در مقایسه با تکنولوژی صنعت خودرو کشور نسبتا جدید به حساب می‌آید، اما نشانگرهای آنالوگ، طراحی بسیار معمولی میانه داشبرد با سیستم مولتی مدیا لمسی ۷ اینچی کوچک و خالی از هرگونه هیجان، ساختار ذهنی و ماهیت وجودی صنعت خودروسازی ایران را تداعی می‌کند.
ایران خودرو با تکیه بر پلتفرم PF1 شرکت PSA، بر ایمنی و امکانات رفاهی تارا تبلیغ و تاکید بسیار زیادی می‌کند. افزوده شدن ویژگی‌هایی چون سنسور نور و سنسور باران، سیستم نظارت بر فشار باد تایرها، کنترل پایداری، کنترل کشش و کمک حرکت در سربالایی شاید نوین جلوه کند، اما چندین سال است که از استانداردهای اجباری صنعت خودرو به حساب می‌آید و خودروهای فاقد این ویژگی‌ها در بیشتر بازارهای جهان اجازه تولید و فروش ندارند.
به جز موارد بالا، امکانات تیپ معمولی تارا V1 و V2 به آینه‌های جانبی برقی راهنما‌دار هم‌رنگ بدنه، تنظیم ارتفاع سیستم روشنایی جلو، سیستم روشنایی ترک خودرو، روشنایی در روز، فرمان مهجز به کلیدهای کنترلی و کروز کنترل محدود می‌شود، اما نسخه فول تارا V4 خوشبختانه با امکانات رفاهی بیشتری همراه شده است.
در نسخه فول دستی (با کد شناسایی شرکتی تارا V1P) و اتوماتیک (با کد شناسایی شرکتی تارا V4 LX)، شاهد بهبودهایی چون تغییر در محل قرارگیری کلید شیشه بالابرهای جلو از روی داشبرد به رودری‌ها، رودری‌ها با طراحی جدید، سانروف، چراغ خوش‌آمدگویی زیر درهای جلو، آینه وسط فوتوکرومیک، روکش چرم و پارچه صندلی‌ها و رودری‌ها، روکش چرمی سردنده و فرمان، گرم‌کن صندلی‌های جلو، تنظیم برقی ۶ جهت صندلی راننده و ۴ جهت صندلی شاگرد، قابلیت باز شدن صندوق عقب با اشاره پا، آنتن کوسه‌ای با طراحی جدید به‌جای آنتن استاندارد، زیرآرنجی تاشو ردیف عقب با دو جالیوانی، جاعینکی روی سقف، ورود و استارت بدون کلید، دوربین دید عقب دینامیک (نشانگر تغییر در زاویه فرمان) و بهبود سیستم صوتی با افزوده شدن ۲ بلندگو توئیتر در محل اتصال آینه‌ها به درها است.
قیمت تارا در بازار
تارا V4 از پاییز سال جاری با قیمت تمام‌شده کمتر از ۷۰۰ میلیون تومان به دست مشتریان رسید، اما این رقم در بازار آزاد نزدیک به یک میلیارد تومان است. بیشتر تیپ‌های موجود تارا در بازار دست دوم مربوط به دو تیپ پایه (V1 و V2) است که در این میان باز هم داغ‌ترین نمونه مربوط به تیپ اتوماتیک (V2) است که حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلون تومان قیمت می‌خورد.
تارا خودرو ارزانی نیست، از طرفی در این بازه قیمتی نمی‌توان به سراغ خودروهای دست دوم مونتاژی از برندهای معتبرتر رفت. حتی کیا سراتو سایپا (مونتاژی) با کارکرد بیش از ۱۰۰ هزار کیلومتر بیشتر از یک میلیارد تومان قیمت‌گذاری شده است. در نتیجه در شرایط فعلی باید تارا ایران خودرو را یکی از گزینه‌های مناسب دارای گیربکس اتوماتیک و سطح امکانات رفاهی راضی‌کننده در بازار صفر و دست دوم دانست.
نظر شما