صفحه اقتصاد گزارش می دهد:

رانندگان آنلاین در انتظار چتر بیمه

خلأ قانونی در نظام بیمه‌ای کسب‌وکارهای دیجیتال، ۴ میلیون راننده تاکسی اینترنتی را بی‌پناه گذاشته است.

صفحه اقتصاد -

بیمه اجتماعی رانندگان پلتفرم‌های حمل‌ونقل آنلاین به دلیل ناهمخوانی قوانین کار مصوب دهه ۶۰ با ماهیت اشتغال مجازی، به معضلی حل‌نشده تبدیل شده است.

چالش قوانین قدیمی در اقتصاد نوین

آیین‌نامه چهارماده‌ای برنامه هفتم توسعه (ماده ۲۸)، رانندگان فاقد پوشش بیمه را مشمول پرداخت حق بیمه با نرخ ثابت می‌کند، اما ابهام در مسئولیت پرداخت (دولت، پلتفرم یا راننده) و مقاومت سکوها مانع اجرا شده است.

صدای صنف: از استثمار تا مطالبه عدالت

امید محبی، رئیس انجمن صنفی تاکسی‌های اینترنتی قم، با تأکید بر لزوم تشکل‌های استانی می‌گوید: «۸۰۰ هزار راننده فعال در تهران بدون نمایندگی صنفی اند. رانندگان با وجود انجام دقیق دستورات پلتفرم (قیمت‌گذاری، انتخاب مسیر و مسافر)، از حداقل حقوق بیمه محرومند». به گفته وی، ۲ میلیون راننده ثابت با وسیله شخصی روزانه ۱۰ ساعت کار می‌کنند، اما پلتفرم‌ها با عنوان «کاربر» از مسئولیت بیمه شانه خالی می‌کنند.

ماهیت کارگری یا اشتغال دل‌بخواهی؟

فرشاد اسماعیلی، حقوقدان حوزه بیمه، با استناد به ویژگی‌های رابطه کارگری (تعیین فرد، مزد معین و کنترل فرایند کار) تأکید می‌کند: «پلتفرم‌ها با حذف رانندگان متخالف، عملاً نقش کارفرما را ایفا می‌کنند». وی پیشنهاد می‌دهد: «کسر ۱٪ از هزینه هر سفر برای بیمه، با مشارکت دولت و راننده، راهکاری بدون زیان برای سکوهاست». در مقابل، رضا الفت‌نسب، رئیس اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی معتقد است: «اشتغال در سکوها دل‌بخواهی است و تکلیف بیمه در آیین‌نامه، خلاف قانون برنامه هفتم توسعه است».

بن‌بست قانونی و حذف از دستور مجلس

با وجود فعالیت ۴ میلیون راننده که بخش عمده معیشتشان وابسته به این شغل است، موضوع بیمه آن‌ها اخیراً از دستور کار کمیسیون عمران مجلس خارج شده است. محبی از نمایندگان مجلس می‌پرسد: «چرا حقوق این قشر کارگر نادیده گرفته می‌شود؟». نامه‌های متعدد صنف به رئیس مجلس و وزارت کار نیز تاکنون بی‌پاسخ مانده است.