پویش «نه به تصادف» هم‌صدایی برای حفظ جان انسان‌ها
روزهای پایانی تعطیلات نوروزی را پشت سر می‌گذاریم و هنوز آمار اعلامی جان‌باختگان در سوانح و تصادفات جاده‌ای دردناک و تأثربرانگیز است. جاده‌ها شلوغ‌تر از سال های گذشته است اما عامل حیاتی مسئولیت‌پذیری رانندگان، کماکان کم‌رنگ به نظر می رسد.
روزهای پایانی تعطیلات نوروزی را پشت سر می‌گذاریم و هنوز آمار اعلامی جان‌باختگان در سوانح و تصادفات جاده‌ای دردناک و تأثربرانگیز است.
جاده‌ها شلوغ‌تر از سال های گذشته است اما عامل حیاتی مسئولیت‌پذیری رانندگان، کماکان کم‌رنگ به نظر می رسد.
هرچند زیرساخت‌ها، کیفیت خودروها و وضعیت جاده‌ها در شکل‌گیری ایمنی سفر اهمیت دارند اما آمارها و تجربیات میدانی به روشنی نشان می‌دهد عامل انسانی، همچنان اصلی‌ترین علت سوانح رانندگی منجر به مرگ و جرح در کشور است. این موضوع را شخصاً در سفری که به سمت یزد و کرمان داشتم، تجربه کردم.
داشتن خودرو ایمن و زیرساخت و جاده مناسب به تنهایی کارساز نیست، این موارد هم اگر با رانندگی خسته، بی‌احتیاط و بی‌برنامه همراه شود، می‌تواند به فاجعه‌ای تبدیل شود که نه‌فقط یک خانواده، که بخش گسترده ای از جامعه را درگیر کند.
تازه‌ترین نظرسنجی ملی که در اسفندماه ۱۴۰۳ توسط مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) و به سفارش بیمه مرکزی انجام شده، بیانگر واقعیتی تلخ است: از هر ۳.۲ ایرانی، یک نفر اعلام کرده که یا خود یا یکی از اعضای نزدیک خانواده‌اش در چند سال اخیر، تجربه یک تصادف سخت و پرهزینه داشته است، تصادفی که به نقص عضو، آسیب شدید یا حتی مرگ منجر شده و تبعات جسمی، روحی و اقتصادی آن تا سال‌ها ادامه داشته است.
وقتی می‌دانیم سفر ایمن با رعایت اصولی ساده مثل معاینه فنی خودرو، بستن کمربند ایمنی، پرهیز از رانندگی در شرایط خواب‌آلودگی یا عصبانیت، استفاده از تلفن همراه، همچنین سبقت غیرمجاز و خطرناک، رعایت سرعت مجاز و توقف‌های منظم برای استراحت، ممکن می‌شود، چرا باز باید شاهد بی‌توجهی و وقوع این حجم از حادثه باشیم. شاید این موارد ساده به‌نظر برسند، “اما هرکدام می‌توانند تفاوت میان رسیدن و نرسیدن باشند.”
کمپین ملی «نه به تصادف» با مشارکت نهادهایی مانند بیمه مرکزی، صندوق تأمین خسارت‌های بدنی، پلیس راهور، وزارت بهداشت و شرکت‌های بیمه، با هدف افزایش آگاهی عمومی و کاهش سوانح رانندگی در حال اجراست. این کمپین تنها یک پیام تبلیغاتی نیست، بلکه دعوتی به شمار می آید برای نجات جان انسان‌ها از طریق تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی که پیامی معنادار را در دل خود جای داده است.
سفر اگر چه با مقصد معنا می‌گیرد، اما با بازگشت سالم کامل می‌شود. بیایید به‌جای تکرار آمار تلخ با احترام به قانون، تمرکز و آگاهی، سهم خود را در جلوگیری از تصادف ایفا کنیم.
نظر شما