بازار سرمایه؛ آینه شکسته اقتصاد ایران
نااطمینانی سیاسی، سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد و شفافیت مالی مبهم، بازار سرمایه ایران را به محاق برده است. در گفت‌وگویی با کارشناسان بررسی شده است که چرا این شاخص مهم اقتصادی از بازتاب واقعیت‌ها بازمانده و چگونه می‌توان اعتماد سرمایه‌گذاران را بازگرداند.
بازار سرمایه به عنوان شاخص اصلی سلامت اقتصادی هر کشور، بازتابی دقیق از واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی است. در شرایط کنونی که نااطمینانی‌های سیاسی و اقتصادی، این بازار را با چالش‌های جدی مواجه کرده، تحلیل عملکرد سازمان بورس و سیاست‌های دولت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
به گزارش صفحه اقتصاد، بازار سرمایه نه تنها وضعیت کنونی اقتصاد را نشان می‌دهد، بلکه آینده اقتصادی را نیز پیش‌بینی می‌کند. این بازار تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله سیاست‌های کلان اقتصادی، ثبات سیاسی، شفافیت مالی و اعتماد عمومی قرار دارد. در ایران، کاهش اعتماد سرمایه‌گذاران به دلایلی مانند نوسانات سیاسی، ضعف در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و عدم شفافیت در گزارش‌های مالی، عملکرد بازار سرمایه را تحت تأثیر قرار داده است.
وحید شقاقی‌شهری، اقتصاددان و تحلیلگر بازار سرمایه در گفتگو با تسنیم، به بررسی نقش این بازار در اقتصاد کشور پرداخته‌است. به گفته وی، بازار سرمایه مانند دماسنجی دقیق عمل می‌کند که تغییرات اقتصادی را سریع‌تر از آمارهای رسمی نشان می‌دهد. زمانی که این بازار با افت محسوس مواجه می‌شود، نشان‌دهنده بی‌ثباتی اقتصادی، کاهش سودآوری بنگاه‌ها یا ضعف در مدیریت کلان است.
در ماه‌های اخیر، شاخص کل بورس کاهش چشمگیری داشته که بخشی از آن ناشی از نااطمینانی‌های سیاسی و بخش دیگر مربوط به ضعف ساختاری در اقتصاد است. در بسیاری از کشورها، تأثیر عوامل سیاسی بر بازار سرمایه موقتی است، اما در ایران به دلیل مشکلات پایه‌ای اقتصادی، بازگشت به ثبات با دشواری همراه است. صورت‌های مالی شرکت‌های بزرگ نیز کاهش سودآوری را نشان می‌دهد که این موضوع بر روند بازار تأثیر منفی گذاشته است.
دولت در چنین شرایطی باید با اصلاح سیاست‌های اقتصادی، بهبود فضای کسب‌وکار و افزایش شفافیت، اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کند. متأسفانه در سال‌های اخیر، دخالت مستقیم دولت در بازار سرمایه به جای تنظیم‌گری هوشمند، نتایج مطلوبی نداشته است. نظام مالیاتی ناکارآمد، عدم حمایت کافی از تولید و نوسانات ارزی از دیگر عواملی هستند که بر عملکرد بازار تأثیر منفی گذاشته‌اند.
شفافیت در گزارش‌دهی مالی شرکت‌ها نیز از الزامات اساسی بازار سرمایه است. انتشار صورت‌های مالی با اصلاحات متعدد، سردرگمی سرمایه‌گذاران را افزایش داده و اعتماد به بازار را کاهش می‌دهد. سازمان بورس باید با نظارت دقیق‌تر، از انتشار اطلاعات نادرست جلوگیری کند تا سرمایه‌گذاران با اطمینان بیشتری در این بازار فعالیت کنند.
در شرایط بحرانی، ابزارهای نظارتی بورس می‌توانند از نوسانات شدید جلوگیری کنند. مدیریت دامنه نوسان، بازگشایی تدریجی نمادها و کنترل هیجانات بازار از جمله راهکارهایی است که باید به صورت هوشمندانه به کار گرفته شود. در مقابل، تصمیمات ناگهانی مانند افزایش یک‌باره دامنه نوسان، می‌تواند به بی‌ثباتی بیشتر دامن بزند.
در نهایت، بهبود پایدار بازار سرمایه نیازمند اصلاحات ساختاری در اقتصاد کلان است. دولت باید به جای تزریق منابع مستقیم، با مهار تورم، ثبات‌بخشی به نرخ ارز و اصلاح نظام مالیاتی، زمینه را برای رشد تولید و جذب سرمایه‌گذاری فراهم کند. تنها در این صورت است که بازار سرمایه می‌تواند به نقش واقعی خود به عنوان محرک اقتصاد بازگردد.
نظر شما