فاجعه ۹۲۳ هزار میلیاردی! | شوک یارانه ها: ۸۰ درصد کمک‌های دولت، چرخه فقر را می‌چرخاند!
حدود ۸۰ درصد از منابع (حمایتی) در ایران، صرف سیاست‌های فراگیری مانند یارانه‌های نقدی می‌شود.
از ابتدای دهه ۱۳۹۰ تا کنون، عوامل مختلفی منجر به افزایش نرخ فقر و شکاف فقر در کشور شده است. از ابتدای دهه مذکور تا سال ۱۴۰۲ نرخ فقر بیش از ۱۰ واحد درصد افزایش یافته و در نرخ ۳۰ درصد تثبیت شده است.
این در حالی است که در لایحه بودجه سال جاری، ۹۲۳هزار میلیارد تومان یعنی حدود ۱۷ درصد از بودجه عمومی دولت، به عنوان اعتبارات حمایتی تخصیص داده شده است. در چنین شرایطی پرسشی که وجود دارد آن که چرا با وجود تخصیص اعتبارات حمایتی چشمگیر، نرخ فقر در ایران کاهش نمی‌یابد؟
هادی موسوی‌نیک( اقتصاددان):
فقر محصول ۲ عامل یعنی رشد اقتصادی پایین یا منفی و توزیع نابرابر منابع در کشور است. برای مثال تورم‌های بالا و مزمن و سهم پایین نیروی کار از تولید در ایران از جمله ساختارهای نابرابری ساز حاکم در اقتصاد هستند. در این ساختار تورم دارایی‌هایی مانند طلا، ارز و مسکن که بالاتر از تورم سایر کالا و خدمات مصرفی است به همراه عدم افزایش دستمزدها به اندازه تورم، موجب می‌شود تا شکاف درآمدی در جامعه افزایش یابد.
به همین ترتیب فرصت دسترسی به خدماتی مانند بهداشت و آموزش نیز نابرابرتر شده و احتمال خروج فقرا از فقر کاهش می‌یابد.
حدود ۸۰ درصد از منابع (حمایتی) در ایران، صرف سیاست‌های فراگیری مانند یارانه‌های نقدی می‌شود. این نوع سیاست‌گذاری، موجب می‌شود تا اعتبارات حمایتی موثر نباشد و از کانال‌های مختلف بر افزایش نرخ فقر اثر بگذارد. به عبارت دیگر چرخه باطل فقر و یارانه شکل بگیرد.
دنیای اقتصاد نوشت، در شرایطی که منابع برای حمایت از اقشار ضعیف جامعه محدود است، دولت‌ها باید در تخصیص اعتبارات حمایتی رویکردی هدفمند داشته و بر حمایت از فقیرترین اقشار جامعه تمرکز کنند. برای مثال در حال حاضر حدود ۴ درصد از جمعیت کشور در فقر شدید به سر می‌برند. یکی از نخستین گام‌های اصلاحی در زمینه سیاست‌های حمایتی، میتواند تمرکز بر تغذیه این اقشار باشد.
نظر شما