مقایسه تتر و دای؛ کدام استیبل کوین بهتر است؟

صفحه اقتصاد -

قرار است در این مطلب به مقایسه تتر و دای بپردازیم و بررسی کنیم هرکدام برای چه کاربردی مناسب‌تر هستند. اگر به دنبال حفظ ثبات دارایی‌هایتان هستید، تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

معرفی استیبل کوین تتر؛ با USDT و کاربرد آن بیشتر آشنا شوید

تتر USDT بزرگ‌ترین استیبل کوین از نظر ارزش بازار است که در سال ۲۰۱۴ توسط شرکت آی‌فینکس (iFinex) راه‌اندازی شد. این شرکت صرافی ارز دیجیتال بیتفینکس (Bitfinex) را نیز در اختیار دارد. به ادعای موسسان استیبل کوین تتر، ارزش آن با نسبت یک‌به یک (۱:۱) به دلار آمریکا (USD) گره خورده است. 

یعنی ارزش آن را به‌گونه‌ای طراحی کرده‌اند که صرف‌نظر از شرایط بازار، همیشه معادل ۱ دلار آمریکا باشد. برای شفافیت، ارزش ذخایر تتر به صورت روزانه در وب سایت آن‌ها منتشر شده و حداقل یک بار در روز به‌روزرسانی می‌شود. شرکت BDO ایتالیا مسئول بررسی و گزارش حساب‌های تتر است.

تتر خیلی زود به یک دارایی محبوب برای خرید و فروش بیت‌ کوین و سایر ارزهای دیجیتال تبدیل شد و تا فوریه ۲۰۲۴ ارزش کل بازار آن به بیش از ۹۷ هزار میلیارد دلار رسید و طی سال‌های گذشته توانسته جایگاه سوم بازار را بعد از بیت کوین و اتریوم از آن خود کند. اما این استیبل کوین در مقطعی  درباره وضعیت ذخایر خود با انتقادهای زیادی روبرو شد. 

بسیاری از افراد شرکت تتر را متهم به عرضه توکن بدون پشتوانه برای افزایش قیمت ارزهای دیجیتال کردند و به همین دلیل تتر مجبور به پرداخت جریمه شد چون ظاهراً این شرکت درباره بخشی از ذخایر خود دروغ گفته بود و به‌طور کامل با دلار آمریکا پشتیبانی نمی‌شد. با وجود این جنجال‌ها، تتر همچنان به طور گسترده در بازار ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 تتر چگونه کار می‌کند؟

تتر تلاش می‌کند ارزشUSDT خود را به نسبت ۱:۱ با دلار آمریکا (USD) حفظ کند. طبق اعلام وب‌سایت رسمی شرکت، این کار با استفاده از یک مکانیزم فنی مخصوص خود انجام می‌شود که در آن هر USDT به طور ۱۰۰ درصد توسط ذخایر Tether پشتیبانی می‌شود. 

هدف از این پشتوانه، اطمینان دادن به بازار است که می‌توان هر USDT را در زمان دل‌خواه معادل ارزش واقعی آن به دلار آمریکا بازخرید کرد. به صورت تئوری، این مکانیزم به ثبات ارزش USDT و نزدیک ماندن آن به ارزش یک دلار آمریکا کمک می‌کند.

معرفی استیبل کوین دای؛ DAI چیست و چگونه کار می‌کند؟

دای (DAI) یک توکن ERC-20 و اولین استیبل‌ کوین غیرمتمرکز است که سعی می‌کند ارزش خود را نسبت به دلار آمریکا با قفل کردن سایر دارایی‌های رمزنگاری شده در قراردادهای هوشمند (Smart Contract) ثابت نگه دارد.

برخلاف سایر استیبل کوین‌ها که توسط یک نهاد مرکزی صادر و کنترل می‌شوند، DAI توکن بومی پروتکل میکر (Maker) است، یک اکوسیستم غیرمتمرکز، مستقل و مبتنی بر قراردادهای هوشمند که بر روی بلاکچین اتریوم اجرا می‌شود.

میکر دائو (MakerDAO) برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ توسط مدیرعامل و بنیانگذار رون‌کریستنس (Rune Christensen) معرفی شد و میکرپروتکل (Maker Protocol) که زیرساخت پایه‌ای استیبل کوین DAI است، در دسامبر ۲۰۱۷ راه‌اندازی شد.

دارندگان توکن میکر (MKR) در MakerDAO حق رای دارند که به آنها امکان می‌دهد در تصمیم‌گیری‌های آینده پروژه مشارکت داشته باشند.

با این حال، ساختار حاکمیت سازمان نسبتاً متمرکز است و کریستنسن و تیم بنیانگذار حجم قابل توجهی از توکن MKR را در اختیار دارند که بر جهت‌دهی تصمیمات نهایی پروژه تأثیر می‌گذارد.

DAI عمدتاً به عنوان وسیله‌ای برای وام دادن و همچنین گرفتن وام از دارایی‌های رمزنگاری بدون نیاز به واسطه استفاده می‌شود و در این راستا سیستمی شفاف و با محدودیت‌های کم را ایجاد کرده است. 

دای با سایر استیبل‌ کوین‌های پیشرو تفاوت‌های بسیاری دارد که باعث شده توجه کاربران را به‌خود جلب کند. مثلا هیچ نهاد مرکزی انتشار DAI را کنترل نمی‌کند که آن را غیرمتمرکز کرده است. از طرف دیگر دای از ارزهای دیجیتال مختلف به عنوان وثیقه پشتیبانی می‌کند که این موضوع میزان ریسک کاربران را کاهش می‌دهد و باعث افزایش ثبات قیمت DAI می‎شود. این ساختار متفاوت دای باعث شده است تا به یک رقیب جدی برای تتر تبدیل شود.

نحوه کارکرد دای

توکن دای را می‌توان از صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز خریداری کرد. علاوه بر این افراد می‌توانند با سپرده‌گذاری دارایی‌های مبتنی بر اتریوم به عنوان وثیقه، با استفاده از پلتفرم MakerDAO’s Oasis Borrow، توکن دای ایجاد کنند و یا قرض بگیرند.

نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که دارایی‌هایی که به عنوان وثیقه سپرده می‌شود باید همیشه بیشتر از ارزش DAI قرض گرفته شده باشد. در صورت کاهش ارزش وثیقه و رسیدن آن به زیر ارزش DAI قرض گرفته شده، وثیقه‌ به فروش خواهد رسید.

DAI یکی از یکپارچه‌ترین دارایی‌های دیجیتال در اکوسیستم بلاکچین است و پس از قرض گرفتن، می‌توان از آن در برنامه‌های مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) یا بازی‌های مبتنی بر بلاکچین و سایر موارد استفاده کرد.

مقایسه تتر و دای؛ USDT در برابر DAI، کدام انتخاب بهتری است؟

بعد از آشنایی با ساختار هر کدام از استیبل کوین‌های تتر و دای قرار است در ادامه با شباهت‌‌ها و تفاوت‌هایشان آشنا شویم و با هم مقایسه کنیم کدام یک انتخاب بهتری هستند.

شباهت‌های تتر و دای

ماهیت استیبل کوین‌های تتر و دای در بازار رمزارزها شبیه یکدیگر است. مثلا از نظر ثبات ارزش، عرضه توکن‌ها و نقش آنها در بازار و حتی نحوه تصمیم‌گیری که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.

ثبات ارزش

 یکی از ویژگی‌های تتر (USDT) و دای (DAI) این است که هر دو استیبل کوین‌هایی هستند که هدفشان حفظ برابری با دلار آمریکا به صورت ۱:۱ است. بنابراین هر دو توکن ارزشی ثابتی را ارائه می‌دهند که تحت تأثیر نوسانات قیمتی شدید سایر ارزهای دیجیتال قرار نمی‌گیرد.

تناسب عرضه و تقاضا

 هر دو توکن دارای عرضه انعطاف‌پذیر هستند، به این معنی که اگر تقاضا برای آنها افزایش یابد، می‌توان توکن‌های بیشتری ایجاد کرد.

انجام معاملات و سرمایه‌گذاری در دیفای

 تتر و دای به طور گسترده در صرافی‌های ارز دیجیتال و پروتکل‌های دیفای در دسترس هستند، به همین دلیل آنها به گزینه مناسبی برای معامله و مشارکت در فعالیت‌های مالی غیرمتمرکز تبدیل شده‌اند. کاربران می‌توانند برای انجام معاملات یا کسب سود از پس‌انداز خود، این توکن‌ها را قرض بگیرند و یا وام دهند.

نحوه تصمیم‌گیری

با وجود برخی تفاوت‌ها در مدل‌های حکمرانی، تتر و MakerDAO در فرآیندهای تصمیم‌گیری شباهت‌هایی دارند. تتر یک شرکت متمرکز است که تیم رهبری آن قدرت تصمیم‌گیری قابل توجهی در مورد ایجاد و مدیریت USDT دارد.

از سوی دیگر، MakerDAO به عنوان یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) به بازار عرضه می‌شود که در آن دارندگان توکن MKR در مورد آینده Dai قدرت تصمیم‌گیری دارند.

با این حال در عمل، قدرت تصمیم‌گیری در MakerDAO روی اعضای تیم بنیان‌گذار متمرکز شده است که سهم قابل توجهی در استخر تصمیم‌گیری دارند. این موضوع در سال‌های اخیر منجر به برخی بحث‌ها و انتقادات در مورد شیوه‌های حکمرانی این پلتفرم شده است.

تفاوت‌ تتر و دای 

هر کدام از استیبل کوین‌های تتر و دای با توجه به اهداف خود ویژگی‌های خاصی ارائه می‌دهند و با هم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

مکانیزم پشتیبانی

تتر طبق مکانیزم مخصوص شرکت تولید شده و فقط با دارایی‌های مالی سنتی مانند پول نقد و اوراق بهادار پشتیبانی می‌شود در حالی که میکردائو از قراردادهای هوشمند برای ضرب DAI جدید استفاده می‌کند. دای توسط سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم، یونی سواپ (Uniswap)، یو‌اس‌دی کوین (USDC)، جمینای دلار (Gemini Dollar)، رپد بیت کوین (Wrapped Bitcoin)، پکس دلار (Pax Dollar) و چند ارز دیجیتال دیگر پشتیبانی می شود.

وضعیت ذخایر

وضعیت ذخایر تتر از سال ۲۰۱۵ به دلیل عدم اثبات پشتیبانی ۱:۱ از دلار زیر سوال رفته است. هر چند تتر برای اطمینان از تثبیت یک به یک با دلار آمریکا قول داده برای هر واحد توکن USDT که در حال گردش است، معادل یک دلار آمریکا دارایی ذخیره داشته باشد تا ارزش آن را همیشه یک دلار نگه دارد.

تتر برای شفافیت بیشتر نیاز به اثبات ذخایر خود دارد، چراکه اگر بخواهد USDT جدید صادر کند، اما تقاضا برای آن پایین باشد و دارایی‌ کافی برای پشتیبانی آن نداشته باشد، ممکن است ارزش کلی USDT در بازار سقوط کند.

در حالی که دای با قراردادهای هوشمند مدیریت شده و باعث می‌شود این فرآیند شفاف‌تر انجام شود. اگر چه میکردائو نیز تاکنون  درباره اینکه کدام دارایی‌ها می‌توانند به عنوان وثیقه دای استفاده شوند تصمیمات بحث‌برانگیزی گرفته است. همین تصمیمات ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی برای دارندگان DAI در آینده شود.

کاربردهای مشترک تتر و دای

استفاده از استیبل کوین‌ها یک روش انجام تراکنش با دارایی‌های دیجیتال بدون نوسانات شدیدی است که سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین درگیر آن هستند. در ادامه به برخی از کاربردهای مشترک آنها اشاره خواهیم کرد.

انجام معاملات با ثبات

تتر و دای را می‌توان در اکثر صرافی‌ها با برخی از ارزهای دیجیتال معامله کرد و یک جفت معاملاتی با ثبات را به‌دست آورد.

پرداخت‌های پذیرفته‌شده توسط بازرگانان

 بازرگانان می‌توانند پرداخت‌های رمزنگاری شده را با تتر و دای بپذیرند که جایگزینی با ثبات برای بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال نوسان‌پذیر محسوب می‌شود. با این کار انجام معاملات ساده‌تر می‌شود و عدم اطمینان ناشی از نوسانات قیمت از بین خواهد رفت.

وام دادن و وام گرفتن در دیفای (DeFi)

تتر و دای به‌طور گسترده در دنیای مالی غیرمتمرکز استفاده می‌شوند و به کاربران اجازه می‌دهند در پروتکل‌های غیرمتمرکز وام‌دهی شرکت کنند. کاربران می‌توانند دای و تتر را قرض دهند تا از دارایی‌های خود سود کسب کنند و از آنها به عنوان وثیقه برای قرض گرفتن سایر ارزهای دیجیتال استفاده کنند.

مقایسه پشتوانه تتر و دای

هیچ عرضه کل ثابتی برای استیبل‌ کوین تتر وجود ندارد و این استیبل کوین می‌تواند بر اساس تقاضا، در صورت وجود پشتوانه، توکن‌های بیشتری صادر کند. تتر برای حفظ ذخایر خود برای هر USDT در گردش، توکن‌های اضافی را می‌سوزاند.    

عرضه استیبل کوین دای نیز به میزان تقاضا بستگی دارد؛ هنگامی که یک کاربر ETH یا هر توکن ERC-20 پشتیبانی‌شده دیگری را به عنوان وثیقه در پلتفرم میکر سپرده می‌کند، دای ایجاد می‌شود و در نهایت معادل ۶۶ درصد از ارزش وثیقه به کاربر وام داده می‌شود که این امر باعث افزایش کل عرضه دای خواهد شد و ارزش دای عمدتاً از اینجا ناشی می‌شود.

فرآیند انتشار تترهای جدید هنوز به خوبی شناخته نشده است و توسط شرکت‌های خصوصی و بر اساس سیاست‌های مخصوص خود ضرب می‌شوند، اما میکر دائو (MakerDAO) از ترکیبی از قراردادهای هوشمند و حکمرانی برای کنترل مقدار DAI در گردش استفاده می‌کند. هر کاربر با استفاده از عملکرد CDP یا موقعیت بدهی وثیقه‌شده (Collateralized Debt Position) پروتکل Maker می‌تواند توکن‌های جدید دای را ضرب کند و همین مکانیزم باعث افزایش شفافیت فرآیندها در میکر دائو شده است.

مقایسه تتر و دای از نظر امنیت 

تتر (USDT) اغلب به عنوان یک ارز دیجیتال باثبات و قابل اعتماد شناخته می‌شود، اما فقدان شفافیت در مورد عملکرد داخلی آن، اعتماد کامل به تتر را برای مردم دشوار می‌کند.

اگر شرکت تتر سقوط کند یا تعطیل شود، تمام تترها کاملاً بی ارزش می‌شوند، زیرا پشتوانه‌ای جز اعتماد مردم به این ارز دیجیتال ندارند. به همین دلیل، ممکن است توقف فعالیت تتر، دیگر ارزهای دیجیتال را نیز با خود همراه کند، زیرا مردم دیگر به آن‌ها اعتماد نخواهند کرد.

از سوی دیگر توسعه‌دهندگان میکر برای کمک به ایمن نگه داشتن سیستم عرضه دای و کمک به کاهش اتفاق‌های فاجعه‌بار، قابلیتی را در نظرگرفته‌اند که به آن فرآیند خاموش شدن اضطراری می‌گویند.

خاموش شدن اضطراری ممکن است توسط افراد منتخب که «کلیدهای تسویه جهانی» را در اختیار دارند، فعال شود. هر یک از این امضاکنندگان باید برای شروع فرآیند اقدام را تأیید کنند.

اگر این فرآیند فعال شود، کل پروتکل فریز می‌شود. دارندگان دای می‌توانند قبل از اینکه کل پروتکل سقوط کند، آن را با دارایی‌های وثیقه شده اصلی خود مبادله کنند.

مقایسه تتر و دای از نظر ارزش بازار 

تتر با ارزش کل بازار به‌مقدار ۹۷ میلیارد دلار به عنوان باارزش‌ترین استیبل‌کوین در جایگاه سوم بین کل رمز ارزها قرار دارد، در حالی که DAI با حجم کل بازار ۵ میلیارد دلار سومین استیبل‌کوین بزرگ محسوب می‌شود. این تفاوت یعنی تتر حضور پر رنگ‌تری در بازار دارد و خرید و فروش آن با رمزارزهای مختلف آسان‌تر است.

با این حال چون DAI فرصت‌های منحصر به فردی را به ویژه درحوزه DeFi ارائه می‌دهد همچنان افراد بسیاری را به خود جذب می‌کند.

مقایسه آینده و برنامه‌های تتر و دای

آینده تتر همچنان نامشخص است. با وجود اینکه بزرگ‌ترین استیبل کوین در بازار است، ماجرای حسابرسی و ذخایر جنجالی آن باعث ایجاد حواشی و شایعاتی پیرامون این استیبل کوین شده است. همچنین برنامه‌های دولت ایالات متحده برای نظارت شدیدتر بر استیبل کوین‌ها می‌تواند منجر به شکست تتر یا شفافیت بیشتر آن شود.

از سوی دیگر، دای MakerDAO در سال‌های اخیر تغییرات قابل توجهی داشته است. کریستنسن، بنیانگذار این سازمان، از برنامه‌هایی برای پایان دادن به وابستگی دای به USDC در بلندمدت خبر داد، که در حال حاضر ۴۰ درصد از دای را پشتیبانی می‌کند.

MakerDAO با سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه دولتی و شرکتی ایالات متحده، دارایی‌های دنیای واقعی مانند املاک و مستغلات و همکاری با شرکت‌های رمزنگاری مانند کوین بیس (Coinbase) و پکسوس (Paxos)، وثیقه‌های ضمانت‌ خود را متنوع کرده است.

طرح «پایان بازی» (Endgame) کریستنسن، که با حمایت ۸۰درصدی تصویب شد، شامل حذف تدریجی دلار آمریکا از دای و انتقال وثیقه دای به سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم است.

با این حال، منتقدان اشاره کرده‌اند که کریستنسن از طریق دارایی‌های MKR و حق رای خود بر ۶۳ درصد از آراء تأثیر گذاشته است. در حالی که این تغییرات می‌تواند به یک استیبل کوین غیرمتمرکزتر و متنوع‌تر منجر شود، خطرات و ابهامات قابل توجهی نیز به همراه دارد.

تتر یا دای؟ کدامیک گزینه مناسبی هستند؟

تتر با سابقه فعالیت و دسترسی بیشتر در جایگاه سومین رمزارز بازار قرار گرفته اما متمرکز است و عملکرد داخلی شفافی ارائه نداده است و باعث دشوار شدن اعتماد کاربران به این استیبل کوین شده است. در صورت شکست تتر (USDT) که البته اتفاق ساده‌ای نیست، تمام واحدهای USDT کاملاً بی‌ارزش می شوند زیرا با هیچ چیز دیگری پشتیبانی نمی‌شوند.

این ریسکی است که باید هنگام سرمایه‌گذاری در USDT به آن توجه داشته باشید. با این حال، تتر تنها پروژه ارز دیجیتال نیست که چنین ریسک‌هایی دارد.

ارزش کل بازار دای به نسبت تتر کمتر است و باعث شده حجم معاملات کمتری داشته باشد. این استیبل کوین غیرمتمرکز به دلیل وابستگی به وثیقه‌های رمزنگاری، می‌تواند نوسانات بیشتری نسبت به تتر داشته باشد. استفاده از دای برای کاربران مبتدی پیچیده‌تر باشد. 

برای سرمایه‌گذاری دلاری تتر بهتر است یا دای؟

در حالت کلی با توجه به ارزش این دو استیبل کوین، افرادی که تصمیم‌ دارند سرمایه خود را به یک دارایی دیجیتال دلاری باثبات تبدیل کنند (هرچند نوسانات قیمتی تتر نسبت به دای در این مدت کمتر بوده است) فرق چندانی ندارد تتر خریداری کنند یا دای. اما به‌طور کلی برای آن دسته از افرادی که می‌خواهند نهاد متمرکزی بر مدیریت دارایی‌هایشان دخالت نداشته باشد دای گزینه مناسبت‌تری است.   

همچنین اگر مبتدی هستید، تتر گزینه مناسب‌تری است. تتر استفاده آسان‌تری نسبت به دای دارد. اما اگر با دنیای کریپتوکارنسی آشنا هستید، دای نیز می‌تواند گزینه خوبی باشد.

مقایسه تتر و دای برای خرید و فروش ارز دیجیتال

با توجه به اینکه استیبل کوین‌ها واسطه خرید ارز دیجیتال هستند،‌ انتخاب بهترین استیبل کوین وابسته به هدف هر شخص متفاوت است.

کاربرد:

• تتر: به دلیل حجم معاملات بالا و نقدینگی بیشتر، برای معاملات و تبادلات روزمره مناسب‌تر است.
• دای: به دلیل کاربرد گسترده‌تر در دیفای، برای سرمایه‌گذاری و استفاده در پروتکل‌های مالی غیرمتمرکز (دیفای) مناسب‌تر است.

کارمزد:

• تتر: از بلاک چین‌های مختلفی مانند اتریوم و ترون استفاده می‌کند که هر کدام کارمزد خاص خود را دارند.
• دای: علاوه‌بر بلاک چین اتریوم در شبکه‌های پالیگان، بایننس اسمارت چین، آوالانچ و چند شبکه دیگر نیز پشتیبانی می‌شود و کارمزد آن بسته به شبکه متغیر است.

به‌طور کلی برای مقایسه تتر و دای و بررسی ویژگی‌های این دو استیبل کوین با توجه به ویژگی هر کدام می‌توانید از جدول زیر کمک بگیرید.

برای ایرانیان تتر مناسب‌تر است یا دای؟

با توجه به قوانین محدود کننده برای کاربران و معامله‌گران ایرانی و مسئله تحریم‌های اقتصادی، انتخاب بین تتر و دای می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. تتر، به دلیل ماهیت متمرکز و وابستگی به دلار آمریکا، بیشتر در معرض خطر مسدود شدن توسط صرافی‌ها و نهادهای دولتی برای کاربران ایرانی است. در حالی که دای،‌ به‌دلیل ماهیت غیرمتمرکز و عدم‌ وابستگی به هیچ ارز فیات، در برابر محدودیت های قانونی و مسدودشدن مقاوم‌تر است.

ضمناً امکانی در کد قرارداد هوشمند (Smart Contract) تتر پیش‌بینی شده است که به این شرکت اجازه می‌دهد USDTهای موجود در یک کیف پول خاص را در صورت نیاز فریز یا مسدود کند. البته تاکنون شرکت تتر به جز چند مورد خاص که عمدتاً مربوط به جرایم بزرگ بوده، دارایی‌های کاربران از یک کشور خاص را به‌طور گسترده مسدود نکرده است.

سخن پایانی 

استیبل کوین‌ها به عنوان دارایی‌های با ثبات در بازار پرنوسان رمزارزها استفاده می‌شوند. بعد از مقایسه تتر و دای به‌عنوان ۲ استیبل کوین مطرح بازار، وقت آن است که انتخاب کنیم تتر بخریم یا دای؟ قبل از آن باید از خود بپرسید چه میزان از  نقدشوندگی برای شما مهم است؟ آیا قصد دارید از این استیبل کوین در امور مالی غیرمتمرکز استفاده کنید؟ به‌ دنبال چه سطحی از شفافیت هستید؟ در حالت کلی انتخاب بین تتر و دای به نیازها و اولویت‌های شما بستگی دارد که تلاش کردیم راهنمای جامعی را از ابعاد مختلف این دو استیبل کوین برای انتخاب مناسب‌ترین گزینه ارائه دهیم.

پیشنهاد سردبیر

• پرسودترین و پرضررترین رمزارزهای امروز جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳
• پرده برداری از ماجرای عدم پرداخت یارانه / بدهی این وزارت خانه مانع واریز یارانه نقدی شد؟
• بازار بیت‌ کوین داغ‌تر از همیشه | معامله‌گران بزرگ وارد بازی شدند
• فروش ویژه محصولات بهمن دیزل با تحویل دی‌ماه ۱۴۰۳ آغاز شد