تقویم نجومی امروز دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲ | تقویم نجومی همسران دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲
در این پست تقویم نجومی امروز دوشنبه ۱۸ دی / عقرب ۱۴۰۲ شمسی، ۲۵ جمادی الثانی ۱۴۴۵ قمری و ۸ ژانویه ۲۰۲۳ میلادی تقویم دقیق نجومی همسران امروز همراه با آداب امروز از مناسبت های دینی و اسلامی ، قمر در عقرب ، احکام مباشرت و زناشویی، اصلاح مو و دوخت، ازدواج، انعقاد نطفه، دوخت و دوز، رویدادهای نجومی و احکام اسلامی از نظرتان می گذرد.
امروز دوشنبه ۱۸ دی ماه متعلق است به حضرت امام حسن علیه‌السلام امام حسین علیه‌السلام. سفارش شده تا اعمال نیک و خیر خود را در این روز به پیشگاه مقدس ایشان هدیه کنیم تا ثواب دوچندان نصیبمان شود.
احکام دینی و اسلامی
مروز قمر وارد صورت فلکی عقرب می‌شود. (تقارن نحسین)
امروز قمر در «برج عقرب» است.
مناسب برای امور زیر است:
صدقه دادن
بذرافشانی
آبیاری
درختکاری
از شیر گرفتن کودک
عمل چشم
کشیدن دندان
برداشتن زگیل و خال و...
استحمام
امور حفاری
ممنوعات؛
امور ازدواجی
امور مربوط به حرز
امور اساسی و زیربنایی
نوشتن سند و قرارداد
مسافرت، خوب نیست
مریض مراقبت بیشتری نیاز دارد.، منظور مریضی است که امروز مریضیش شروع شود.
زایمان، نوزاد نجیب و دانا باشد و کار و آوازهٔ او بالا گیرد. ان‌شاءالله
انعقاد نطفه، خوب نیست.
اصلاح سر و صورت، خوب است.
حجامت، خون دادن، باعث صفای خاطر می‌شود.
ناخن گرفتن، روز مناسبی است و برکات خوبی از جمله قاری و حافظ قرآن گردد.
بریدن پارچه، روز بسیار مناسبی است و آن لباس موجب برکت می‌شود.
تعبیر خواب، رویایی که امشب (شب دوشنبه) دیده شود، تعبیرش طبق آیه ۲۵ سوره مبارکه "فرقان "است.
﴿﷽ یوم تشقق السماء بالغمام﴾
خواب بیننده را خصومتی یا گفتگویی ناشایست پیش آید صدقه بدهد تا رفع گردد. به این صورت مطلب خود رو قیاس کنید.
وقت استخاره، از طلوع فجر تا طلوع آفتاب، از ساعت ۱۰ تا ساعت ۱۲ ظهر، از ساعت ۱۶ عصر تا عشای آخر( وقت خوابیدن)
ذکر روز دوشنبه یا قاضی الحاجات ۱۰۰ مرتبه.
ذکر بعد از نماز صبح ۱۲۹ مرتبه «یا لطیف» که موجب یافتن مال کثیر می‌گردد.
آیا امروز دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲ قمر در عقرب است؟
امروز دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲ قمر در عقرب نیست.
قمر در عقرب دی ۱۴۰۲ از روز جمعه ۱۵ دی ۱۴۰۲ از ساعت ۱۶ شروع و در روز یکشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۲ ساعت ۲۴ به پایان رسید.
قمر در عقرب بر مبنای برج عقرب
یک مبنای دیگر که اهل نجوم در رابطه با قمر در عقرب بیشتر از آن آگاهی دارند و سختی کار آن این است که شناخت آن نیاز به تخصص های خاص نجومی دارد، وجود قمر در برج عقرب هست که معمولا از انتهای زمان وجود قمر در صورت فلکی عقرب آغاز می شود و تا دو روز بعد ادامه دارد، این مبنا یک مبنای کاملا تخصصی است که از اختبارات دقییق نجومی بدست می آید و اکثرا به این زمان اهمیت داده نمی شود اما از آن جایی که احتیاط شرط عقل است، گاهی اقتضای این وجود دارد از انجام امور مهمه درایام قمر در عقرب خود داری کرد تا بهترین نتیجه بدست آورده شود.
کارهای مکروه در روزهای قمر در عقرب
خوب است بدانید که چه کارهایی را نباید در روزهای قمر در عقرب انجام بدهید. البته در کتاب‌های فقهی انجام دادن این امور مکروه دانسته شده‌اند و حرام نیستند. به طور کلی، انجام کاری در این ایام حرام محسوب نمی‌شود و انجام این کارها در ایام قمر در عقرب شگون ندارد. بنابراین ممکن است انجام دادن آنها عواقب خوبی نداشته باشد. این اعمال عبارتند از:
عقد نکاح - اقدام برای بچه‌دار شدن (انعقاد نطفه) - سفر.
دعای روز دوشنبه
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ، وَلَا اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَات ، لَمْ یُشَارَکْ فِى الْإِلٰهِیَّةِ، وَلَمْ یُظاهَرْ فِى الْوَحْدَانِیَّةِ، کَلَّتِ الأَلْسُنُ عَنْ غَایَةِ صِفَتِهِ، وَالْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ، وَتَوَاضَعَتِ الْجَبابِرَةُ لِهَیْبَتِهِ، وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ، وَانْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَّسِقاً، وَمُتَوالِیاً مُسْتَوْسِقاً وَصَلَوَاتُهُ عَلَىٰ رَسُو لِهِ أَبَداً، وَسَلامُهُ دَائِماً سَرْمَداً،
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، ستایش خدا را که هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین احدی را گواه نگرفت و به گاه ایجاد جانداران یاوری انتخاب نکرد، در معبود بودن انبازی ندارد و در یکتایی‌اش نیاز به پشتیبانی ندارد، زبان‌ها از بیان نهایت وصفش درمانده و خردها از ژرفای شناختش وامانده و گردنکشان در برابر عظمتش فروتن و چهره‌ها از بیم او در تنگنا افتاده و هر بزرگی در برابر بزرگی‌اش تسلیم گشته است. ستایش پیاپی و پیوسته و دنباله‌دار و پایدار فقط ویژه توست و رحمت همیشگی و درود جاودان و بی‌پایان او بر رسولش باد.
اللّٰهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِى هٰذَا صَلاحاً، وَأَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَآخِرَهُ نَجَاحاً؛ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ، وَأَوْسَطُهُ جَزَعٌ، وَآخِرُهُ وَجَعٌ . اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ، وَکُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ، وَکُلِّ عَهْدِ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ،
خدایا! ابتدای امروزم را خیر و صلاح و میانه امروزم را رستگاری و پایانش را کامیابی قرار ده؛ و به تو پناه می‌آورم از روزی که آغازش شیون و میانش بی‌تابی و پایانش دردمندی است، خدایا! از تو آمرزش می‌خواهم برای هر نذری که کردم و هر وعده‌ای که دادم و هر پیمانی که بستم سپس به آن وفا نکردم
وَأَسْأَلُکَ فِى مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِى، فَأَیُّما عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ، کَانَتْ لَهُ قِبَلِى مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ، فِى نَفْسِهِ، أَوْ فِى عِرْضِهِ، أَوْ فِى مَالِهِ، أَوْ فِى أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ، أَوْ غِیبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا، أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوَىً، أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ، غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً، وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً، فَقَصُرَتْ یَدِى، وَضَاقَ وُسْعِى عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ وَالتَّحَلُّلِ مِنْهُ؛ فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ، وَهِىَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیَّتِهِ، وَمُسْرِعَةٌ إِلَىٰ إِرادَتِهِ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّى بِمَا شِئْتَ، وَتَهَبَ لِى مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً، إِنَّهُ لَاتَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ، وَلَا تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،
و پرداخت حقوق بندگانت را که بر عهده دارم از تو درخواست می‌کنم، پس هر بنده‌ای از بندگانت و هر کنیزی از کنیزانت که او را نزد من حقی پایمال شده باشد که در آن به جان یا آبرو یا مال یا خانواده‌اش یا فرزندش ستم روا داشته‌ام یا غیبتی از او کرده‌ام یا بر اثر میل خود یا خواهش دل یا تکبّر یا خشم یا خودنمایی یا تعصّب بر او باری نهاده‌ام، این بنده یا کنیزت غایب باشد یا حاضر، زنده باشد یا مرده و دستم کوتاه شده و توانائی‌ام محدود از پرداخت آن حق یا طلب حلالیت از اوست؛ از تو می‌خواهم ای کسی که رفع نیازها در اختیار اوست و حاجات در برابر مشیت او اجابت‌پذیر و به سوی اراده‌اش شتابانند، که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و آن بنده را که بر او ستمی کردم هرگونه که خواهی از من راضی گردانی و از سوی خود مرا رحمت عطا کنی، چه آمرزیدن از تو نکاهد و بخشیدن به تو زیان نرساند،
اللّٰهُمَّ أَوْلِنِى فِى کُلِّ یَوْمِ اثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ، سَعادَةً فِى أَوَّ لِهِ بِطَاعَتِکَ، وَنِعْمَةً فِى آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ، یَا مَنْ هُوَ الْإِلٰهُ، وَلَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ.
ای مهربان‌ترین مهربانان؛ خدایا! در هر دوشنبه از سوی خویش دو نعمت به من عطا کن، خوشبختی به بندگی‌ات را در آغازش و نعمت آمرزشت را در پایانش، ای آن‌که تنها او شایسته پرستش است و جز او کسی گناهان را نیامرزد.
نماز روز دوشنبه
و نیز [امام عسکری] فرمود: هرکه روز دوشنبه ده رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «توحید» را بخواند، حق‌تعالی در قیامت برای او نوری قرار دهد که موقف را روشنایی بخشد تا در آن روز همه بندگان خدا بر او غبطه برند.
راوی از آن حضرت پرسید در چه وقتی از روز باید این نماز را بجای آورد؟ فرمود: بین طلوع آفتاب تا ابتدای ظهر.
زیارت روز دوشنبه امام حسن (ع)
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِفْوَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِرَاطَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَیَانَ حُکْمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَاصِرَ دِینِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّکِىُّ؛
سلام بر تو ای فرزند فرستاده پروردگار جهانیان، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای برگزیده‌ی خدا، سلام بر تو ای امین خدا، سلام بر تو ای حجت خدا، سلام بر تو ای نور خدا، سلام بر تو ای راه خدا، سلام بر تو ای بیان حکم خدا، سلام بر تو ای یار دین خدا، سلام بر تو ای سرور پاک‌نهاد؛
السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْقَائِمُ الْأَمِینُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَالِمُ بِالتَّأْوِیلِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْهَادِى الْمَهْدِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الطَّاهِرُ الزَّکِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا التَّقِىُّ النَّقِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقِیقُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الشَّهِیدُ الصِّدِّیقُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ.
سلام بر تو ای نیکوکردار وفادار، سلام بر تو ای قیام‌کننده‌ی امین، سلام بر تو ای آگاه به تأویل، سلام بر تو ای راهنمای راه‌یافته، سلام بر تو ای پاک و پاکیزه، سلام بر تو ای پرهیزگار پاک‌دامن، سلام بر تو ای حقیقت راستین و آشکار، سلام بر تو ای شهید راست‌کردار، سلام بر تو ای ابا محمّد حسن بن علی و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
زیارت روز دوشنبه امام حسین (ع)
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ، وَآتَیْتَ الزَّکَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً، وَجَاهَدْتَ فِى اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، فَعَلَیْکَ السَّلامُ مِنِّى مَا بَقِیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ، وَعَلَىٰ آلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ؛
سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند سرور زنان جهانیان، گواهی می‌دهم که تو نماز را بپا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و خدا را خالصانه عبادت کردی و در راه خدا به نحو شایسته به جهاد برخاستی تا آن‌که مرگ به سویت آمد، بنابراین از من بر تو سلام تا هستم و تا شب و روز باقی است و سلام بر خاندان پاک و پاکیزه‌ات؛
أَنَا یَا مَوْلَاىَ مَوْلىً لَکَ وَ لِآلِ بَیْتِکَ، سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ، مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَجَهْرِکُمْ، وَظَاهِرِکُمْ وَبَاطِنِکُمْ، لَعَنَ اللّٰهُ أَعْداءَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، وَأَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ مِنْهُمْ، یَا مَوْلَاىَ یَا أَبا مُحَمَّدٍ، یَا مَوْلَاىَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، هٰذا یَوْمُ الإِثْنَیْنِ وَهُوَ یَوْمُکُما وَبِاسْمِکُما وَأَنَا فِیهِ ضَیْفُکُما، فَأَضِیفانِى وَأَحْسِنا ضِیَافَتِى، فَنِعْمَ مَنِ اسْتُضِیفَ بِهِ أَنْتُمَا، وَأَنَا فِیهِ مِنْ جِوارِکُما فَأَجِیرانِى، فَإِنَّکُمَا مَأمُورانِ بِالضِّیافَةِ وَالْإِجارَةِ، فَصَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکُمَا وَآلِکُمَا الطَّیِّبِینَ.
ای مولای من، من دل‌بسته‌ی تو و خاندان تو هستم، در صلحم با آن‌که با شما در صلح است و در جنگم با آن‌که با شما در جنگ است، من به نهان و آشکار و ظاهر و باطن شما ایمان دارم، لعنت خدا بر دشمنانتان از گذشتگان و آیندگان، من از آنان به‌سوی خدا بیزاری می‌جویم، ای مولای من ای ابا محمّد، ای سرور من ای اباعبدالله، امروز روز دوشنبه است و روز شما دو بزرگوار و به نام شماست و من در این روز مهمان شما هستم، پذیرای من باشید و نیکو پذیرایی کنید، چه خوشبخت میهمانی است آن‌که شما میزبانش باشید و من در این روز از پناهندگان به شمایم، پس مرا پناه دهید، به یقین شما از سوی خدا مأمور به پذیرایی کردن و پناه دادنید، خدا بر شما و خاندان پاکتان درود فرستد.
نظر شما