نگاهی به اظهارات معاون درمان سازمان تامین اجتماعی؛
آیا تأمین اجتماعی از تعهدات خود به بازنشستگان و بیمه شدگان عقب مانده است؟
عدم تامین کامل نیازهای درمانی بیمه‌شدگان و بازنشستگان از سوی مراکز ملکی سازمان تامین اجتماعی، آنها را به پرداخت هزینه‌های قابل توجه برای بیمه تکمیلی وادار کرده است؛ موضوعی که جایگاه سازمان را با چالش جدی روبرو کرده است.
به نقل از ایلنا، موضوع مربوط به خدمات بیمه تکمیلی که توسط سازمان تأمین اجتماعی و بیمه‌گذاران این سازمان خریداری می‌شود، یکی از چالش‌های اصلی و مداوم این نهاد است. با گذشت زمان، بحران مرتبط با این مسئله روشن‌تر و حادتر شده است.
اظهارات معاون درمان تأمین اجتماعی درباره بیمه تکمیلی
در همین زمینه، شهرام غفاری (معاون درمان سازمان تأمین اجتماعی) با انتقاد از وابستگی سازمان تأمین اجتماعی و بیمه‌شدگان به بیمه تکمیلی عنوان کرده است: «کسی که خودش نانوایی دارد نباید به خرید نان از جای دیگر اقدام کند!» این سخنان ضمن اینکه به توانایی مراکز ملکی سازمان اشاره دارد، ادعای کفایت درمان از طریق مراکز ملکی و قراردادهای درمانی غیرمستقیم را مطرح می‌کند، اما از دیدگاه بازنشستگان و بیمه‌شدگان این موضوع با واقعیت همخوان نیست. چرا که حتی با وجود بیمه تکمیلی، بازنشستگان بخش زیادی از هزینه‌های درمانی خود را شخصاً پرداخت می‌کنند.
چالش نمایندگان بازنشستگان
نمایندگان بازنشستگان معتقدند که اگر کیفیت خدمات درمانی در مراکز ملکی و طرف قرارداد توانایی پوشش کامل نیاز میلیون‌ها بازنشسته و بیمه‌شده را داشت، چه نیازی به ثبت‌نام و پرداخت هزینه اضافی برای بیمه تکمیلی وجود داشت؟ این پرسش اساسی، مسئله‌ای در حوزه سیاستگذاری کلان است و موجب شده ضرورت بازنگری در تعهدات درمانی تأمین اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
درمان واقعی در برابر درمان کاغذی
در این باره، مهرداد دارانی (کارشناس حوزه تأمین اجتماعی و عضو کمیته بیمه و تأمین اجتماعی خانه کارگر) اظهار کرد: اظهارنظر آقای غفاری، هم آرزوی بازنشستگان و کارگران است و هم با مشکلات واقعی این گروه تناسب ندارد. این مسئله به تعهدات قانونی تأمین اجتماعی بازمی‌گردد؛ اینکه باید با ارائه خدمات درمانی رایگان، تمام بیمه‌شدگان را تحت پوشش قرار دهد، اما در عمل این رخ نمی‌دهد.
وی افزود: مراکز درمان ملکی تأمین اجتماعی طبق قانون باید ۴۲ میلیون بیمه‌شده را پوشش دهند، اما سهم درمان سازمان به میزان ۹ بیست‌وهفتم پرداخت نمی‌شود و هر سال بودجه‌ای ناکافی اختصاص داده می‌شود که پاسخگوی تنها درصد کمی از این جامعه هدف است. اگر مشکلات موجود برطرف می‌شد، بیمه‌گذاران نیازی به پرداخت هزینه اضافه به عنوان بیمه تکمیلی نداشتند.
علت گرایش بازنشستگان به بیمه تکمیلی
دارانی ادامه داد: بازنشستگان به‌دلیل اضطرار و فشار درمانی مجبور به استفاده از بیمه تکمیلی هستند. مشکلاتی مانند زمان انتظار طولانی برای دریافت خدمات جزئی یا جراحی و کمبود امکانات سبب شده است تا افراد به مراکز غیرملکی مراجعه کرده و هزینه بیشتری متحمل شوند.
این کارشناس تصریح کرد: پیشنهاد ما به سازمان تأمین اجتماعی این است که منابع مالی فعلی را صرف ایجاد صندوق جدیدی کنند که با مدیریت اکچوئری ، امکان بهبود خدمات درمان فراهم شود. رویکرد فعلی تنها موجبات نارضایتی عمومی را فراهم کرده است.
عملکرد شرکت‌های بیمه تکمیلی
دارانی از نحوه عملکرد شرکت آتیه‌سازان حافظ نیز انتقاد کرد و افزود: این شرکت خود را به عنوان بیمه‌گذار معرفی می‌کند، اما با شیوه‌ای خاص مبالغ خسارت را نگه می‌دارد و بخشی از تأمین خسارات را امهال کرده یا کاهش می‌دهد. چنین رویکردی صرفاً نارضایتی‌ها را بیشتر می‌کند.
چالش‌های آینده تأمین اجتماعی
عضو کمیته درمان و بیمه خانه کارگر تأکید کرد که طبق محاسبات علمی ، در سال ۱۴۲۰ حداقل یک‌چهارم حق بیمه دریافتی باید صرف درمان شود. این در حالی است که درآمدها و بودجه‌های فعلی سازمان حتی کفایت بخش کوچکی از خدمات درمان را ندارد.
مسئولیت دولت در تأمین هزینه‌های درمان
وی تشریح کرد: به‌طور کلی، هزینه‌های درمان باید توسط دولت تأمین شود و سازمان تأمین اجتماعی بتواند بودجه خود را از دولت دریافت کند. اما گرانی خدمات درمانی پس از حذف ارز ترجیحی معضلات را چندین برابر کرده است.
کمبود مراکز ملکی و کیفیت خدمات
او افزود: شرایط فعلی حاکی از این است که اضافه شدن مراکز ملکی جدید به سازمان امکان‌پذیر نیست . کیفیت خدمات نیز به دلیل شلوغی مراکز و کمبود پرسنل درمانی، قابل رقابت با مراکز تحت بیمه تکمیلی نیست.
نتیجه‌گیری
این فعال حقوق بازنشستگان تأکید کرد که ادعای کفایت مراکز درمان ملکی برای پوشش کامل نیاز بیمه‌شدگان در شرایط فعلی، غیرواقعی و ایده‌آل‌گرایانه است. فشار کاری و کمبود تجهیزات نشان می‌دهد که بهبود خدمات درمانی بدون تغییرات بنیادین و برنامه‌ریزی دقیق ممکن نیست.
نظر شما