بذر ایرانی برتر در جهاد در میان ۲۰ گونه اول
مدیرعامل تنها شرکت تولیدکننده بذر هیبرید چغندرقند در کشور گفت: در حالیکه طبق آمار، ۲۷۷ رقم بذر خارجی وارد کشور شده و ارزیابیها نشان میدهد که بذر داخلی در بین ۲۰ رقم اول قرار میگیرد.

وی افزود: در حال حاضر، تنها شرکت داخلی تولیدکننده بذر چغندرقند هستیم، در حالیکه در سطح جهانی ۱۱ شرکت در این حوزه فعالیت میکنند که در چند کشور از جمله آلمان، انگلیس، هلند، بلژیک و فرانسه مستقر هستند.
ولدان با اشاره به سابقه تاریخی تولید بذر چغندرقند در ایران، اظهار کرد: سابقه تولید بذر چغندرقند در ایران به دوران رضا شاه بازمیگردد. در سال ۱۳۱۵ و با مخالفت رضا شاه با واردات بذر، دانشمندی بهنام «اشنایدر» به ایران دعوت شد و «بنگاه تولید بذر چغندر» پایهگذاری شد که بعدها به «مؤسسه تحقیقات چغندرقند» و سپس به شرکت ما واگذار شد.
وی تأکید کرد: با وجود این پیشینه، امروز بیش از ۹۰ درصد بذر چغندرقند کشور وارداتی است و برای آن ارز ۲۸۵۰۰ تومانی نیز تخصیص مییابد. ما درخواستمان از مسئولان این است که نه ممنوعیت واردات، بلکه مدیریت واردات را در دستور کار قرار دهند.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان گفت: نمونه کشور ترکیه را مطرح کردیم که اجازه واردات بذر را به شرکتهای خارجی میدهد، اما آنها را موظف میکند طی دو سال تولید را به داخل ترکیه منتقل کنند. به این ترتیب، ضمن حفظ امنیت غذایی، دانش فنی تولید بذر را نیز به کشور منتقل میکنند، در حالیکه در کشور ما بدون انتقال دانش فنی، واردات بهراحتی صورت میگیرد.
وی ادامه داد: فرایند تولید بذر چغندرقند پیچیده نیست، اما زمانبر است. از زمان آغاز تا تولید نهایی حدود دو سال زمان نیاز دارد. اگر امروز دولت به ما اعلام کند که کل بذر مورد نیاز کشور را تأمین کنیم، تا دو سال دیگر قادر به این کار هستیم. حتی توان تأمین بذر برای کشورهای منطقه و صادرات آن را هم داریم.
ولدان با اشاره به کیفیت بذرهای داخلی، گفت: برخی افراد واردکننده به بهانه پایین بودن کیفیت بذر داخلی، خواستار واردات هستند، در حالیکه طبق آمار، ۲۷۷ رقم بذر خارجی وارد کشور شده و ارزیابیها نشان میدهد که بذر داخلی در بین ۲۰ رقم اول قرار میگیرد. حتی بسیاری از بذرهای خارجی از لحاظ کیفیت پایینتر از نمونههای داخلی هستند، اما به دلیل منافع مالی واردات، ترجیح داده میشوند.
وی تأکید کرد: ما مخالف واردات نیستیم، اما معتقدیم باید سیاستگذاری صحیحی انجام شود تا تولید داخلی آسیب نبیند. همانطور که گفتم، مقایسه بذر تولید روز اول شرکت ما با بذر شرکت خارجی که سابقه ۱۰۰ ساله دارد، عادلانه نیست. باید شرایطی فراهم شود تا دانش فنی همراه با بذر وارد کشور شده و در اختیار متخصصان داخلی قرار گیرد.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان خاطرنشان کرد: اگر این اتفاق رخ ندهد، فاصله ما با دنیا نه تنها جبران نمیشود، بلکه بیشتر هم خواهد شد. در حوزه چغندرقند ما همتراز شرکتهای جهانی هستیم، اما در حوزه سبزی و صیفی فاصله زیادی داریم و نزدیک به ۹۵ درصد بذرها وارداتی است.
وی افزود: تولید بذر سبزی و صیفی سختتر از چغندرقند است و دانش فنی ما هنوز با دنیا فاصله دارد، اما در همین حوزه هم باید سیاستگذاری کنیم. ادامه واردات بدون برنامه، ما را بهطور کامل وابسته خواهد کرد.
ولدان با اشاره به سابقه خود، گفت: من عضو هیاتعلمی وزارت جهاد کشاورزی بودهام و ۱۵ سال آخر خدمتم، مدیرکل دفتر امور فناوری و تجاریسازی تحقیقات وزارتخانه بودم. مشکلات شرکتهای دانشبنیان حوزه کشاورزی را بهخوبی میشناسم، چرا که سالها با آنها زندگی کردهام و از نزدیک در جریان مسائل و چالشهایشان بودهام.
گفتنی است؛ وضعیت بذر ایرانی در جهان با توجه به پتانسیل بالای کشور در تولید محصولات کشاورزی و تنوع اقلیمی، امیدوارکننده است. با این حال، موانعی مانند نوسانات ارزی، تحریمها و مسائل لجستیکی صادرات را با چالش روبرو کردهاند.
باوجود پتانسیل بالایی که در تولید بذر داریم ؛ اما این چالشها باعث شده که ما به طور میانگین، ۳۶ درصد از نیاز بذر کشور را از طریق واردات تامین کنیم. بررسی وضعیت تولید بذر ۵ محصول اساسی گندم، ذرت، جو، سویا و کلزا نشان میدهد بیشترین و کمترین میزان وابستگی به واردات بذر به ترتیب در دو محصول ذرت و سویا است. به طور خاص، وابستگی وارداتی ۸۲ و ۶۶ درصدی بذر ذرت و کلزا خطر جدی برای اقتصاد کشاورزی است.
نظر شما