آیا داغ المپیک رفتن ابدی شد؟!
تیم ملی زیر ۲۳ سال ایران باز هم المپیکی نشد.
تیم ملی امید ایران روز گذشته با شکست مقابل ازبکستان به شکلی باورنکردنی از صعود به جام ملت‌های زیر ۲۳ آسیا باز ماند. با توجه به اینکه این رقابت‌ها مقدماتی المپیک ۲۰۲۴ هم محسوب می‌شود، شاگردان رضا عنایتی دیگر شانسی برای حضور در پاریس نخواهند داشت.
از طرف دیگر المپیک پاریس آخرین دوره‌ای است که رشته فوتبال در آن قرار دارد و این یعنی حسرت حضور در المپیک برای فوتبال ایران ابدی خواهد شد. المپیک ۱۹۷۶ آخرین دوره‌ای بود که فوتبال ایران مجوز صعود به آن را کسب کرد و از آن پس هر دوره یک ناکامی بزرگ در مسیر صعود به این مسابقات برای فوتبال ایران رقم خورده است.
باز هم کارت زرد بلای جان امیدها شد!
شاگردان رضا عنایتی از دو بازی ابتدایی خود موفق به کسب ۶ امتیاز شده بودند و با شکست مقابل ازبکستان در رده دوم گروه خود قرار گرفتند. براساس قوانین چهار تیم برتر از بین تیم‌های دوم گروه‌ها راهی جام ملت‌ها می‌شدند. همچنین با توجه به اینکه چند گروه سه‌تیمه بودند، نتیجه دیدار ایران با تیم چهارم گروهش یعنی افغانستان محاسبه نشد و تنها دیدار با هنگ‌کنگ و ازبکستان موثر بود.
در جدول تیم‌های دوم کویت، تاجیکستان و چین با چهار امتیاز بدون دردسر صعود کردند و رقابت نفس‌گیری بین ایران و مالزی به وحود آمد. هر دو تیم ایران و مالزی با کسب ۳ امتیاز و تفاضل ۳+ شرایط مشابهی داشتند و این باعث شد به بررسی کارت‌های زرد کشیده شود. جایی که مالزی با دریافت ۴ کارت نسبت به ۷ کارت ایران شرایط بهتری داشت و بالاتر از شاگردان رضا عنایتی به جام ملت‌ها راه پیدا کرد. پس از سال ۲۰۱۱ این دومین باری است که کارت‌های زرد بلای جان امیدها می‌شود. در آن سال هم دواخطاره بودن کمال کامیابی‌نیا باعث حذف تیم امید در راه المپیک شده بود.
اعتراض به اشتباه بزرگ داور
در جریان دیدار ایران و ازبکستان داور مسابقه یک اشتباه عجیب مرتکب شد. در این بازی عبدالقادر حسینوف مدافع رقیب ایران در دقایق ۴۰ و ۹۰ دو بار از داور کارت زرد گرفت ولی اخراج نشد. این موضوع اعتراض تیم امید ایران را به دنبال داشته و آن‌ها به دنبال تغییر در نتیجه مسابقه هستند که البته بسیار بعید است این موضوع راه به جایی ببرد و امیدهای ایران را باید ناکام بزرگ این مسابقات دانست.
این ناکامی قابل حدس بود!
تصور ناکامی تیم امید ایران در راه المپیک پاریس چندان هم دور از ذهن نبود. این تیم مانند دوره‌های قبل مدت‌ها در بلاتکلیفی به سر می‌برد و کمتر از ۵ ماه مانده به این رقابت‌ها فدراسیون فوتبال رضا عنایتی را به عنوان سرمربی معرفی کرد.
امیدهای ایران با هدایت عنایتی در مسابقات امیدهای غرب آسیا هم شرکت کرده بودند و عملکرد متزلزلی در آن مسابقات داشتند. تساوی مقابل فلسطین در شرایطی که ایران تا آخرین لحظه از حریف عقب بود، در کنار تساوی مقابل اردن در وقت قانونی و شکست مقابل عراق در ضربات پنالتی باعث نگرانی فوتبالی‌ها شده بود و در ازبکستان مشخص شد این نگرانی بی‌دلیل نبوده است.
البته در بحث تدارکات تیم امید ایران هم انتقادات زیادی به فدراسیون فوتبال وارد است. تیم امید ایران با برگزاری تنها چهار دیدار دوستانه در سال ۲۰۲۳ پا به این مسابقات گذاشت و بیش از نصف سال اصلا اردویی تشکیل نداده بود. در طرف مقابل اما ازبکستان در سال ۲۰۲۳ با برگزاری ۸ مسابقه از جمله دیدار با امیدهای مراکش، ساحل‌عاج و چین شرایط بسیار بهتری را تجربه کرده بود. تیمور کاپادزه، ستاره سابق ازبکستان هم نزدیک به دو سال است هدایت امیدهای این کشور را بر عهده دارد و تیمش را به خوبی آماده مسابقات کرده بود.
نسلی که سوخت
امیدهای ایران در شرایطی از راهیابی به المپیک پاریس بازماندند که در ترکیب فعلی نام چند ستاره مطرح به چشم می‌خورد. محمدرضا خالدآبادی، دروازه‌بان ایران بود که فصل قبل عملکرد بسیار خوبی در هوادار داشت و در تابستان دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای خرید او رقابت شدیدی داشتند. محمدامین حزباوی پدیده فصل گذشته لیگ برتر که این فصل راهی السد قطر شده هم یکی از نام‌های مطرح فهرست امیدها بود. محمد قربانی، محمدجواد حسین‌نژاد و یاسین سلمانی سه ستاره خط میانی ایران بودند که دو نفر اول در سپاهان شرایط خوبی دارند و سلمانی هم یکی بمب‌های تابستانی فوتبال ایران بود.
بدون شک بزرگ‌ترین نام ترکیب فعلی امیدها اللهیار صیادمنش است که در هال‌سیتی انگلیس به میدان می‌رود و حتی مورد توجه تیم ملی بزرگسالان هم قرار دارد. او دوره قبلی هم عضو تیم امید بود و برای دومین دوره متوالی در رسیدن به المپیک ناکام ماند. مهدی هاشم‌نژاد، محمدحسین اسلامی و آریا برزگر هم دیگر نام‌های مطرح خط حمله تیم عنایتی بودند که فرصت حضور در المپیک را از دست دادند.
از مهدوی‌کیا تا نویدکیا و عنایتی؛ این تیم شایسته صعود نبود!
یکی از حواشی عجیب تیم امید ایران در بحث انتخاب سرمربی بود. هنوز کسی نمی‌داند که چرا همکاری مهدی مهدوی‌کیا با تیم ملی زیر ۲۳ سال ادامه پیدا نکرد و پس از حضور مهدی تاج در فدراسیون فوتبال با او قطع همکاری شد. مهدوی‌کیا برای مدتی طولانی بازیکنان ملی‌پوش را زیر نظر داشت و به خوبی از وضعیت تیم و شرایط فنی مطلع بود. عجیب‌تر از جدایی مهدوی‌کیا اما بلاتکلیفی تیم از مهر ۱۴۰۱ تا اردیبهشت ۱۴۰۲ بود. اتفاقی که باعث شد یک فرصت طلایی برای آماده‌سازی از بین برود.
انتخاب رضا عنایتی به عنوان جانشین هم خودش حواشی زیادی را داشت. در آن زمان گفته می‌شد با محرم نویدکیا مذاکره شده ولی در نهایت رضا عنایتی سرمربی زیر ۲۳ ساله‌ها شد. ادامه داستان هم از حالا قابل پیش‌بینی است. احتمالا پس از بازی‌های آسیایی تیم امید ایران دوباره وارد یک خواب زمستانی خواهد شد چند ماه پیش از تورنمنت بعدی فدراسیون یک مربی برای تیم انتخاب خواهد کرد تا به ناکام بعدی نیمکت تیم ملی امید تبدیل شود.
نظر شما