نگاهی به تأخیر یک هفته‌ای نامه ترامپ ؛
رازهای پیچیده نامه ترامپ به ایران فاش شد | چرا روسیه از انتقال نامه ترامپ به ایران خودداری کرد؟
یک هفته تأخیر در ارسال نامه ترامپ به ایران، پرسش‌های زیادی را مطرح کرده است. از آنجا که این نامه از کانال‌های سنتی ارسال نشده و از طریق امارات وارد ایران شده، گمانه‌زنی‌ها درباره محتوای پیام افزایش یافته است.
نامه دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق آمریکا به رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران، که از طریق امارات متحده عربی ارسال شد پس از یک هفته تأخیر موجب گمانه‌زنی‌های زیادی درباره محتوای آن و دلیل عدم استفاده از کانال‌های سنتی دیپلماسی شده است.
همچنین اظهارات اخیر وزیر خارجه روسیه سرگئی لاوروف پیچیدگی‌های این مسأله را بیشتر کرده است. این رویداد تأثیرات گسترده‌ای بر روابط ایران و آمریکا و همچنین تأثیرات بین‌المللی خواهد داشت.
پس از اعلام دونالد ترامپ در خصوص ارسال نامه به رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران، یک هفته به طول انجامید تا این نامه در نهایت به دست وزیر امور خارجه ایران، سید عباس عراقچی، برسد. این نامه که توسط انور قرقاش، وزیر مشاور در امور خارجی امارات متحده عربی، تحویل داده شد، نگرانی‌هایی را در بین تحلیلگران و دیپلمات‌ها برانگیخت. اینکه چرا این نامه با چنین تأخیری ارسال شده و چرا از کانال‌های دیپلماتیک سنتی استفاده نشده، سوالاتی است که هنوز پاسخ مشخصی به آن‌ها داده نشده است. این تأخیر، خود یکی از ابهامات بزرگ است که همچنان برای بسیاری از ناظران سیاسی مبهم باقی‌مانده است.
نامه ترامپ و تأخیر در ارسال آن
یکی از سوالاتی که مطرح شده این است که چرا این نامه از طریق امارات متحده عربی ارسال شده است؟ امارات که نقشی غیرمستقیم در سیاست‌های منطقه‌ای ایفا میکند، به‌طور غیررسمی به عنوان واسطه بین ایران و آمریکا در نظر گرفته شده است.
این امر ممکن است نشان‌دهنده ضعف در روابط دیپلماتیک ایران و آمریکا و نیاز به نقش‌آفرینی میانجی‌ها باشد. چرا که امارات به‌عنوان یکی از کشورهایی که روابط نزدیک‌تری با واشنگتن دارد، می‌تواند مسیر مناسبی برای انتقال چنین پیامی به ایران باشد.
نقش روسیه در فرآیند ارسال نامه
در همین راستا اظهارات سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه بر پیچیدگی‌های این قضیه افزوده است. روسیه که در مذاکرات هسته‌ای ایران نقش مهمی دارد به‌طور واضح اشاره کرده است که آمریکا ممکن است درخواست‌هایی فراتر از موضوع هسته‌ای ایران در این نامه مطرح کرده باشد.
لاوروف هشدار داده است که خواسته‌های آمریکا ممکن است شامل مسائل امنیتی و منطقه‌ای مانند نفوذ ایران در کشورهای دیگر منطقه باشد. این نگرانی‌ها به وضوح نشان می‌دهند که آمریکا به دنبال ایجاد فشارهایی بیشتر بر ایران است تا از فعالیت‌های منطقه‌ای خود بکاهد، مسئله‌ای که ایران قطعا با آن مخالف است.
چرا روسیه از میانجیگری خودداری کرد؟
بر اساس اظهارات قبلی لاوروف، آمریکا از روسیه خواسته بود که میانجیگری بین تهران و واشنگتن را بر عهده بگیرد. اما این خواسته با توجه به روابط نزدیک ایران و روسیه و همچنین حساسیت‌های موجود در سیاست‌های ایران پیچیدگی‌هایی را به‌وجود آورد.
به نظر می‌رسد که روسیه نیز پس از ارزیابی شرایط و درک بهتر از مواضع ایران، این نامه را عاملی برای پیچیده‌تر شدن شرایط می‌داند. بنابراین، مسکو تصمیم به خودداری از میانجیگری گرفت و مسئولیت ارسال نامه را به امارات واگذار کرد. این رویداد نمایانگر نارضایتی روسیه از فشارهای احتمالی آمریکا به ایران است.
یکی از مهم‌ترین سوالاتی که هنوز بی‌پاسخ مانده این است که محتوای دقیق این نامه چه بوده است؟ آیا آمریکا تنها به موضوع هسته‌ای ایران پرداخته است یا در پی درخواست‌هایی دیگر از جمله مسائل امنیتی و منطقه‌ای نیز بوده است؟
همچنین، چرا روسیه توانسته است از محتوای نامه پیش از تحویل آن به ایران مطلع شود؟ این مسأله به‌ویژه در زمینه دیپلماسی پنهانی که ممکن است بین روسیه و آمریکا وجود داشته باشد، اهمیت ویژه‌ای پیدا میکند. اگرچه این ابهامات هنوز برطرف نشده‌اند، اما قطعا در آینده‌ای نزدیک تأثیرات این موضوع بیشتر نمایان خواهد شد.
دلایل تأخیر در ارسال نامه و انتخاب امارات به‌عنوان میانجی
از دیگر مسائلی که باید به آن پرداخته شود دلایل تأخیر در ارسال نامه است. چرا نامه ترامپ با یک هفته تأخیر ارسال شد و چرا هیچ‌گونه توضیح رسمی درباره این تأخیر داده نشد؟ این سوالات بدون شک نیاز به بررسی دقیق‌تری دارند. چرا که انتخاب کانال‌های غیررسمی و تأخیر در ارسال نامه، خود می‌تواند به عنوان یک علامت از پیچیدگی وضعیت موجود در روابط ایران و آمریکا و نیز پیام‌هایی که هر دو طرف می‌خواهند ارسال کنند، تفسیر شود.
در شرایط کنونی، مذاکرات ایران و آمریکا به‌طور مستقیم در دستور کار نیست. ایران در حال گفت‌وگو با سه کشور اروپایی انگلیس، آلمان و فرانسه است و مذاکراتی نیز با چین و روسیه در جریان است. این مذاکرات از ۱۳ مارس در پکن آغاز خواهد شد و به نظر می‌رسد که این گفت‌وگوها می‌تواند به‌طور جدی روند روابط ایران و کشورهای طرف توافق هسته‌ای را تحت تأثیر قرار دهد. در این میان، آمریکا به‌دنبال مسیر متفاوتی است و این تفاوت رویکردها می‌تواند به افزایش تنش‌ها منجر شود.
حرف‌های قابل تاملی مردی که نامه ترامپ را به ایران آورد
مسیرهای مختلف پیش روی آمریکا
آمریکا در شرایط فعلی در برابر دو مسیر متفاوت قرار دارد. اولین گزینه این است که با چارچوب توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ همراه شود و به دیپلماسی بازگشت. گزینه دوم این است که به استراتژی فشار حداکثری ادامه دهد و ریسک افزایش تنش‌ها را بپذیرد. به‌نظر می‌رسد که آمریکا باید یکی از این دو مسیر را انتخاب کند، اما هر کدام از این انتخاب‌ها چالش‌های خاص خود را دارد و می‌تواند نتایج پیچیده‌ای را برای آینده روابط بین‌المللی ایران و آمریکا به همراه داشته باشد.
توضیح سخنگوی وزارت خارجه درباره محتوای نامه ترامپ به ایران
سخنگوی وزارت امور خارجه در مورد محتوای نامه آمریکا به ایران گفت: این نامه دیشب(چهارشنبه)واصل شده و هم اکنون در حال بررسی است.
اسماعیل بقایی گفت:پس از ارزیابی و بررسی‌های کامل در خصوص نحوه واکنش تصمیم‌گیری خواهد شد.
رئیس مرکز دیپلماسی عمومی وزارت خارجه در ادامه افزود: پس از ارزیابی و بررسی‌های کامل در خصوص نحوه واکنش تصمیم‌گیری خواهد شد.
روایت خانعلی زاده از فرستنده نامه ترامپ به ایران + توئیت
مهدی خانعلی زاده در توئیتی جزئیاتی درخصوص خبر عراقچی که گفته بود "مقرر شده فرستاده‌ای از یکی از کشورهای عربی نامه ترامپ را در تهران تحویل دهد" ارائه کرد.
مهدی خانعلی زاده نوشت:
سید عباس عراقچی نشان داده که توانایی تشخیص"قصد مذاکره با ادعای" "قلدری را به خوبی دارد. محتوای نامه ای که مهمان اماراتی امروز عصر در جلسه ی وزارت خارجه به او تحویل میدهد راهبرد ایران در برابر آمریکای ترامپ را مشخص میکند.
انور قرقاش، دیپلمات کهنه کار اماراتی که ارتباطات بسیار نزدیکی با دولت ترامپ دارد نامه ی رئیس جمهور آمریکا را به تهران می آورد. راهبرد ایران شفاف است مذاکره (Negotiation) قابل تحقق ولی معامله به سبک ترامپ Deal) ناممکن است.
افشای جزئیات نامه «ترامپ به ایران» در صداوسیما
مجید عباسی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در برنامه گفت و گوی ویژه خبری درباره نامه ترامپ به ایران و سفر لاوروف به تهران گفت: اصولاً دیپلماسی نامه زمانی مطرح می‌شود که بین دو دولت روابط رسمی وجود ندارد و علی القاعده اینها از طریق میانجی ارسال نامه تلاش می‌کنند تا مسائل و مشکلات را حل کنند و در این میان ممکن است راه‌هایی در نظر گرفته شود که از طریق این راه‌ها این نامه برسد. تعجب است بالاخره ما در عصر اطلاعات و ارتباطات به سر می‌بریم و حدود یک هفته پیش بود که ترامپ اعلام کرد من نامه‌ای را برای رهبری ایران ارسال کردم ولیکن این نامه تازه دیشب به دست جمهوری اسلامی ایران رسیده است.
به گزارش صداوسیما، وی گفت: حالا اگر این از دو راه اصلی که اشاره فرمودند یعنی از طریق دفتر نمایندگی ما در نیویورک یا از طریق دفتر حافظ منافع آمریکا در ایران یعنی سوئیس ارائه می‌شد خیلی سریع همان روز ممکن بود برسد. خوب کشورهای دیگر هم صحبت از این بود که به عنوان میانجی مطرح شدند برای اینکه نامه را بیاورند روسیه یکی از این کشور‌ها بود که آقای متقی اشاره فرمودند چرا این اتفاق نیفتاد، عربستان از قبل عنوان کرده بود که ما آماده میانجیگری هستیم.
عباسی ادامه داد: بعضی‌ها تصورشان بر این بود که ممکن است عربستان این کار را انجام بدهد، قطر هم نقش مهمی را در مسائل دیپلماسی منطقه ایفا میکند از جمله در بحث آتش بس غزه هم قطری‌ها هاب اصلی منطقه بودند ولی به یکباره دیشب ما از طریق امارات این نامه را دریافت کردیم. این احتمالاً پیامی است مبنی بر اینکه امارات می‌تواند واسطه‌ای باشد بین جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا که پیام‌های بین اینها را مبادله کند، لیکن در مورد محتوای نامه عموم صحبت‌هایی که صورت گرفته یا حدس و گمان است یا اینکه از منابع مختلف که این منابع می‌تواند متنوع و گوناگون باشد.
محتویات نامه لو رفته است در اخبار امروز هم بود یکی از نکاتی که در این نامه علی الظاهر مطرح شده پیش شرط گذاشته شده، گفته پیش شرط اینکه ما بیاییم با شما وارد مذاکره بشویم خوب اصل مذاکره که زیر سوال است، در نامه علی الظاهر پیش شرط گذاشته شده و گفته شده جمهوری اسلامی ایران باید روابط خودش را با لبنان، با عراق و با یمن به نوعی کشورهایی که محور مقاومت هستند با آن‌ها تعدیل کند و آنچه که ما می‌خواهیم در مورد آن انجام بگیرد.
وی افزود: حالا اینکه برای مذاکره اصلاً باید پیش شرط گذاشته شود یا خیر که این بحث دیگری است و همین پیش شرط عملاً نامه را خراب میکند به این دلیل که اگر شما قائل به مذاکره برابر با رعایت حاکمیت طرف مقابل هستید علی القاعده بدون پیش شرط این مذاکره باید در موضع برابر انجام بگیرد.
نظر شما