عقربه ‌ها، به مهمانی خنده می روند

پنجم بهمن ماه امسال مصادف است با ولادت امیرالمومنین علی علیه السلام. سیزدهمین روز از ماه رجب یکی از روزهای پر برکت در تاریخ است. روزی که در آن مردی بر زمین منت نهاد و پا گذاشت که تا قبل از او مانندش وجود نداشت. سیزده رجب هر سال بوی عشق همه جا را متبرک می کند. عقربه ‌ها، به مهمانی خنده می روند. «رجب»، ماه بشارت است و سرشار از فضایل الماس‌ گون. امروز، پنجره‌ هایی رو به بی‌کران احدیت باز می‌شود و دریاها، صف‌ به ‌صف، جام ‌وصل‌ می‌ نوشند. دست‌ های نیازمندان، آستانی می‌ یابند لبریز از استجابت. همه آن‌چنان سپید شده ‌اند که از رنگ طلوع هم پیشی گرفته ‌اند. امروز، چشمه‌ های ازلی، در مصراع نگاه شاهدان تقّرب جاری است. روز اهدای عشق همیشگی به زمین است. با یک گل، بهار می ‌آید و سرسبزی فراگیر می‌شود. هیچ کس نمی داند آغاز اقیانوس از کجاست و پایانش تا کجا؟ آغاز او را اما همه دیدند که در دست های زنی، از پس دیوارهای کعبه بیرون آمد و لبخند زد؛ دیوارهایی که پیش پای خورشید شکاف برداشت تا روزگار معصوم عدالت آغاز شود؛ تا آفتاب، قدم بر خاک بگذارد. تاریخ، شکاف های مقدس خود را از یاد نخواهد برد؛ چه آنجا که عصای معجزه، دریا را شکافت، چه آنجا که یُمن قدوم نوزاد بلندبالایی، دیوارهای بیت العتیق را، و چه آنجا که سال های بعد، همان مولود معصوم، درهیئت سجده ای مهربان، با لب های پرهیز رمضان، با فرق شکافته، خطبه رستگاری خواند و محراب خونین را به لرزه افکند. امروز، وقتی خورشید سر از بالین کوه ها بردارد و طلوع کند، همتای خود را در زمین خواهد یافت؛ مولای نخلستان های سکوت و چاه، مولای شبگرد کوچه های کوفه را که بار امانت بر دوش، خلافت خدا را بر زمین مجسم خواهد کرد.

از آنجایی که بار اصلی تأمین معاش و تربیت و اداره خانواده‌ها برعهده پدران است، پس چه روزی بهتر از روز ولادت نخستین مردی که اسلام آورد؟! «روز پدر» روزی برای بزرگداشت پدرها و پدر بودن است تا باعث عمیق شدن پیوند عاطفی در میان پدران و فرزندان شود.