تقویم نجومی همسران دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳ / ساعات سعد و نحس دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ، وَلَا اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَات ، لَمْ یُشَارَکْ فِى الْإِلٰهِیَّهِ، وَلَمْ یُظاهَرْ فِى الْوَحْدَانِیَّهِ، کَلَّتِ الأَلْسُنُ عَنْ غَایَهِ صِفَتِهِ، وَالْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ، وَتَوَاضَعَتِ الْجَبابِرَهُ لِهَیْبَتِهِ، وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ، وَانْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَّسِقاً، وَمُتَوالِیاً مُسْتَوْسِقاً وَصَلَوَاتُهُ عَلَىٰ رَسُو لِهِ أَبَداً، وَسَلامُهُ دَائِماً سَرْمَداً،

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، ستایش خدا را که هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین احدی را گواه نگرفت و به گاه ایجاد جانداران یاوری انتخاب نکرد، در معبود بودن انبازی ندارد و در یکتایی‌اش نیاز به پشتیبانی ندارد، زبان‌ها از بیان نهایت وصفش درمانده و خردها از ژرفای شناختش وامانده و گردنکشان در برابر عظمتش فروتن و چهره‌ها از بیم او در تنگنا افتاده و هر بزرگی در برابر بزرگی‌اش تسلیم گشته است. ستایش پیاپی و پیوسته و دنباله‌دار و پایدار فقط ویژه توست و رحمت همیشگی و درود جاودان و بی‌پایان او بر رسولش باد.

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِى هٰذَا صَلاحاً، وَأَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَآخِرَهُ نَجَاحاً؛ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ، وَأَوْسَطُهُ جَزَعٌ، وَآخِرُهُ وَجَعٌ . اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ، وَکُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ، وَکُلِّ عَهْدِ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ،

خدایا! ابتدای امروزم را خیر و صلاح و میانه امروزم را رستگاری و پایانش را کامیابی قرار ده؛ و به تو پناه می‌آورم از روزی که آغازش شیون و میانش بی‌تابی و پایانش دردمندی است، خدایا! از تو آمرزش می‌خواهم برای هر نذری که کردم و هر وعده‌ای که دادم و هر پیمانی که بستم سپس به آن وفا نکردم.

 حق یا طلب حلالیت از اوست؛ از تو می‌خواهم ای کسی که رفع نیازها در اختیار اوست و حاجات در برابر مشیت او اجابت‌پذیر و به‌ سوی اراده‌اش شتابانند، که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و آن بنده را که بر او ستمی کردم هرگونه که خواهی از من راضی گردانی و از سوی خود مرا رحمت عطا کنی، چه آمرزیدن از تو نکاهد و بخشیدن به تو زیان نرساند،

اللّٰهُمَّ أَوْلِنِى فِى کُلِّ یَوْمِ اثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ، سَعادَهً فِى أَوَّ لِهِ بِطَاعَتِکَ، وَنِعْمَهً فِى آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ، یَا مَنْ هُوَ الْإِلٰهُ، وَلَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ.

ای مهربان‌ترین مهربانان؛ خدایا! در هر دوشنبه از سوی خویش دو نعمت به من عطا کن، خوشبختی به بندگی‌ات را در آغازش و نعمت آمرزشت را در پایانش، ای آن‌که تنها او شایسته پرستش است و جز او کسی گناهان را نیامرزد.

نماز روز دوشنبه

و نیز [امام عسکری] فرمود: هرکه روز دوشنبه ده رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «توحید» را بخواند، حق‌تعالی در قیامت برای او نوری قرار دهد که موقف را روشنایی بخشد تا در آن روز همه بندگان خدا بر او غبطه برند.

راوی از آن حضرت پرسید در چه وقتی از روز باید این نماز را بجای آورد؟ فرمود: بین طلوع آفتاب تا ابتدای ظهر.

 حسن بن علی و رحمت و برکات خدا بر تو باد.

 مولای من ای ابا محمّد، ای سرور من ای اباعبدالله، امروز روز دوشنبه است و روز شما دو بزرگوار و به نام شماست و من در این روز مهمان شما هستم، پذیرای من باشید و نیکو پذیرایی کنید، چه خوشبخت میهمانی است آن‌که شما میزبانش باشید و من در این روز از پناهندگان به شمایم، پس مرا پناه دهید، به یقین شما از سوی خدا مأمور به پذیرایی کردن و پناه دادید، خدا بر شما و خاندان پاکتان درود فرستد.