اظهارات درویش در مصاحبه با عادل فردوسی پور/مدیرعامل پرسپولیس نتوانست هواداران را قانع کند!
مصاحبه درویش با عادل فردوسی پور برای هواداران پرسپولیس قانع کننده نبود.
رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس ، روزهای عجیبی را سپری می‌کند. او در این فصل دست کم، یکی دو نوبت مورد لطف هواداران روی سکوهای ورزشگاه قرار گرفته و تعدادی زیادی از پرسپولیسی‌ها، حال و روز کنونی این باشگاه را بی‌تاثیر در تصمیمات و مدیریت او نمی‌دانند. درویش ولی چنین موردی را در تازه‌ترین اظهاراتش رد کرده و حتی حاضر به پذیرش این گزاره هم نیست که رابطه هواداران با او سینوسی شده است. او می‌گوید که «من در خیابان راه می‌روم و این باید خودش را در عکس‌العمل مردم نشان داده شود. مردم کوچه و بازار که از کره دیگر نیامدند. من خودم از نتایج ناراضی هستم اما سوال من از شما این است که الان هواداران منچسترسیتی بعد از ششمین باخت متوالی برای برکناری مدیرعامل تیم‌شان هشتگ می‌زنند؟ عرض من این است. بحث مربی با مدیرعامل فرق دارد. پارسال ژاوی سرمربی بارسلونا بود اما کسی از برکناری مدیرعامل حرف نمی‌زد و چنین چیزی به فکر هیچ هواداری خطور نمی‌کند».
اینکه درویش خودش را با مدیرعاملان باشگاه‌های بزرگ اروپایی مقایسه می‌کند به اندازه کافی محل بحث خواهد بود ولی پرسش اینجاست که آیا مدیرعامل پرسپولیس، رفتاری مشابه با رفتار مدیران عامل دو باشگاه سیتی و بارسلونا هم داشته است؟ اگر چنین است، بد نیست، پنهان شدن عجیب و غریبش در اتومبیل برای فرار از دست همین هوادارانی که می‌گوید در خیابان او را می‌بینند و رضایت نسبی دارند را هم مرور کند.
واضح است که مدیریت باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس کار ساده‌ای نیست. این هم روشن است که درویش در طول دوران مدیریتش بر این باشگاه اثرات مثبتی داشته ولی حداقل در همین مصاحبه اخیر، برخی از پاسخ‌هایش جای نقد هم دارد. او در نقل و انتقالات تابستانی عملکرد خوبی نداشت و نتوانست گزینه‌های درخوری برای ستاره‌های جدا شده از تیمش پیدا کند. علیرضا بیرانوند، دانیال اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی، بازیکنان اثرگذاری بودند که از این باشگاه در همین تابستان جدا شدند ولی جایگزین آنها در این باشگاه نتوانسته رضایت هواداران را جلب کند. واکنش درویش به این انتقاد که عملکرد مثبتی در این مورد صورت نگرفته جای بحث دارد. او می‌گوید که «سه ساعت قبل از پایان نقلوانتقلات سقف نماینده‌های آسیایی را افزایش دادند. مگر سوپرمارکت است که سه ساعت مانده به پایان نقلوانتقلات بازیکن پیدا شود؟!»
پرسشی که ذهن مخاطب را در این مورد آزار می‌دهد این است که آیا درویش فقط سه ساعت زمان برای سروسامان دادن شرایط تمدید و حفظ ستاره‌هایش داشته است؟ مشخص بود که تعدادی از بازیکنان باشگاه قراردادشان به پایان می‌رسد و نیاز است تا خیلی زودتر از سه ساعت مانده به پایان قرارداد آنها تمدید شود. اهمال صورت گرفته در این زمینه و سپردن کار به دقیقه ۹۰ قطعا چیزی نیست که مدیران عامل دو باشگاه سیتی و بارسلونا بخواهند انجامش دهند. شاهکار صورت گرفته در این زمینه الحاقیه قرارداد علیرضا بیرانوند است که با وجود داشتن قرارداد با پرسپولیس دوباره گنجانده شد. آیا درویش علیرضا بیرانوند و اخلاقیاتش برای تمایل به فسخ را نمی‌دانست؟ بحث دیگر اینکه اگر درویش در ابتدای فصل گذشته، زمانی که هنوز داستان سقف قرارداد و ماجراهایش رسمی و علنی نشده بود، قرارداد این بازیکنان را تمدید می‌کرد، باز هم بهانه‌ای برای فوت وقت در لحظات پایانی نقل و انتقالات داشت؟
از سوی دیگر، بد نیست رضا درویش سری به فصل گذشته و هفته‌های نخستش بزند که هنوز یحیی گل‌محمدی روی نیمکت این تیم می‌نشست. آن روزها هواداران به جد خواستار تمدید قرارداد یحیی برای فصل آتی بودند ولی مدیرعامل پرسپولیس در اظهارنظری تاریخی جمله‌ای عجیب به زبان آورد و گفت: «یک تیم را به من نشان دهید که در هفته چهارم برای سال آینده دنبال تمدید باشد». درویشی که همین روزها از منچسترسیتی و بحرانش حرف می‌زند بهتر است بداند که قرارداد سرمربی همین تیم یعنی پپ گواردیولا در همین ابتدای فصل تمدید شده است. اصولا در این مبحث جای نگرانی وجود دارد که نکند مدیرعامل پرسپولیس از این موضوع بی‌اطلاع است که می‌شود قرارداد مربی یا بازیکن را در هر زمانی از فصل برای سال‌های آتی تمدید کرد. اینجا دیگر به جای ژست فاتحانه، مشخص است که او در حفظ ستاره و مهره‌های کلیدی نیمکت و زمین پرسپولیس اهمال کرده و حالا با پیش کشیدن بحث «سوپر مارکت» به دنبال فرار از مسئولیتی است که بر دوشش مانده.
حتی او می‌توانست چنین سناریویی را درباره اوسمار ویرا هم اعمال کند. مشخص بود که اوسمار جایگاه درخوری نزد هواداران و بازیکنان پرسپولیس پیدا کرده و نیاز است تا قراردادش تمدید شود. دست دست کردن‌های درویش در تمدید قرارداد اوسمار هم دیگر نمونه‌ای است که اجازه نمی‌دهد صحبت‌های اخیر مدیرعامل پرسپولیس در فرار از تقصیرات در عدم حفظ بازیکنان و مربیان و تمدید قرارداد آنها باورپذیر و قانع کننده باشد.
بخش دیگری که می‌توان آن را یک دوگانگی محض در تصمیمات و اظهارات درویش دید، قطع همکاری با خوان کارلوس گاریدو در همین روزها است. او چطور به این نتیجه رسید که دو بازی مانده به نیم‌فصل، باید قید همکاری با این سرمربی را بزند؟ درویش می‌گوید «اجتناب ناپذیر بوده» ولی درست اندکی بعد حرف‌های متناقضی می‌زند. «ما روزهای سخت‌تر از این داشتیم که مردم تا در مجلس و شورا هم رفتند. عواطف هوادار را نباید جریحه‌دار کرد اما اگر خاطرتان باشد، همان فصل تیم ما سه تا جام گرفت». اینجا هم به قدر کافی فضا ابهام دارد؛ چرا در شرایط سخت‌تر به کادرفنی وقت زمان لازم داده شده ولی در این بازه زمانی که در مقایسه با گذشته تجمع و تحصنی هم صورت نگرفته، درویش به این نتیجه رسیده که باید عذر کادر فنی را بخواهد؟ این‌ها هم بخشی دیگر از اظهارنظراتی است که مشخص می‌کند، درویش، این روزها کار سخت‌تری برای قانع کردن آن بخش از پرسپولیسی‌هایی دارد که علیه‌اش شده و تفکراتش را دیگر به سود پرسپولیس نمی‌دانند.
نظر شما