مناظره داغ روحانی و جلیلی؛ امیدواری تازه یا تناقضات اجتماعی؟
تقابل روحانی و جلیلی پس از یک دهه از انتخابات ۹۲، این بار در قالب مناظرهای تازه رخ میدهد؛ رویاروییای که همچنان نمایانگر تضاد دیدگاههای دو جریان اصلی سیاست ایران است و در فضای پسابرجام، سوالات مهمی را مطرح میکند.

به نقل از اعتماد: هنگام انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۹۲، حضور حسن روحانی و سعید جلیلی به عنوان دو رقابتکننده اصلی، کمتر کسی تصور میکرد که بیش از یک دهه بعد، تقابل دیدگاههای این دو از نمایندگان دو جریان سیاسی در دولت چهاردهم ادامه یابد و حتی صحبت از برگزاری یک مناظره میان آنها مطرح شود.
امروز، با پایان یافتن توافق برجام تحت تاثیر بدعهدیهای طرف غربی، این دو شخصیت قرار است طی یک مناظره چه چیزی را به مخاطبان ثابت کنند؟ آیا قصد دارند پایان توافق برجام را به گردن دیگری بیندازند؟ و این رویداد چه تاثیری در شرایط کنونی میتواند داشته باشد؟
بازتاب منفی در فضای روانی جامعه
در حالی که فضای روانی جامعه ایران این روزها تحت تاثیر خبر فعالسازی مکانیسم ماشه متلاطم و حساس شده، پذیرش این مناظره پس از گذشت یک سال از پیشنهاد اولیه، بیشتر نشاندهنده تمایل جریانهای سیاسی به بالا بردن تنشهاست تا روشنسازی حقایق. بسیاری معتقدند فضای اجتماعی نیازی به این کشمکشها ندارد و شاید چنین اقدامی فقط به تشدید نگرانیهای عمومی بینجامد.
واقعیت این است که فعالسازی مکانیسم ماشه موجب بازگشت تحریمهای سازمان ملل شده است. در حالی که بازار تحلیلهای سیاسی مملو از گمانهزنیهاست و فضای عمومی جامعه با اضطراب از آینده همراه است، برگزاری چنین مناظرهای میان دو دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی کشور نه تنها نیازی ضروری نیست، بلکه ممکن است به تشدید بیثباتیهای روانی و اقتصادی در جامعه بینجامد.
اینگونه بحثها ممکن است توجه رسانهها را به خود جلب کنند، اما آیا در واقعیت، ارائه کوچکترین دستاوردی برای جامعه در پی خواهند داشت؟
با توجه به شرایط حساس اقتصادی و اجتماعی کشور، فعالسازی مکانیسم ماشه تنها یک اقدام فنی بینالمللی نیست، بلکه میتواند به عنوان ابزاری برای تاثیرگذاری بر ذهنیت و روحیه عمومی جامعه ایرانی تلقی شود. در چنین فضایی، برگزاری مناظرهای میان دو مقام ارشد سابق امنیتی و سیاسی به چه شکل میتواند به بهبود وضعیت عمومی کشور کمک کند؟ آیا همین بحثها تنها بر تنشها و تردیدها میافزایند؟
نظر شما