پیش بینی هواشناسی ارومیه طی ۲۴ ساعت آینده | وضعیت آب و هوا آذربایجان غربی فردا دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۴۰۳ + آب و هوای آذربایجان غربی
پیش بینی هواشناسی ارومیه طی ۲۴ ساعت آینده و پیش بینی وضعیت آب و هوا آذربایجان غربی فردا دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۴۰۳ و آب و هوای آذربایجان غربی را در این خبر بخوانید.

رییس اداره هواشناسی مهاباد گفت: با خروج امواج ناپایدار بارشی از منطقه، دمای هوا در آذربایجانغربی به صور نسبی افزایش پیدا میکند.
سوز سرمای زمستانی در آذربایجان غربی کاسته میشود
اردلان محمدپور اظهار کرد: فعالیت امواج ناپایدار و ضعیف بارشی که از اواخر وقت دیروز در مناطق جنوبی استان به صورت افزایش ابر، بارش برف، وزش باد و مه غلیظ شروع شده بود، امروز به تدریج از منطقه خارج شدند.
وی افزود: با خروج این امواج دمای هوای منطقه به طور نسبی بین ۲ تا سه درجه سانتیگراد افزیش پیدا میکند و از سوز سرمای زمستانی کاسته میشود.
رییس اداره هواشناسی مهاباد یادآور شد: در شبانه روز گذشته بارش خفیف برف در برخی مناطق استان گزارش شد که بیشترین مقدار آن در تکاب ۲ میلیمتر و در پیرانشهر و مهاباد نیز یک میلیمتر ثبت شده است.
وی توضیح داد: در ۲۴ ساعت گذشته تخت سلیمان تکاب با حداقل دما منفی ۱۶ درجه و تکاب و ماکو با دمای منفی ۹ درجه سانتیگراد سردترین شهرها و بوکان و نقده با دمای هشت درجه سانتیگراد گرمترین شهر استان بود که در این مدت دمای هوا در مهاباد بین منفی پنج و هفت درجه در نوسان است.
ایستگاه هواشناسی مهاباد در سال ۱۳۳۵ به عنوان ایستگاه بارانسنجی راهاندازی شد و از سال ۱۳۶۴ به ایستگاه سینوپتیک (اصلی) ارتقا یافت و در طول شبانه روز (هر ساعت یک بار) تغییرات هواشناسی در آن اندازه گیری و ثبت میشود.
شهرستان مهاباد علاوه این ایستگاه هواشناسی سینوپتیک، دارای هفت ایستگاه باران سنجی است.
آذربایجان غربی جلوگاه زیبای آیینهای رمضان
ماه مبارک رمضان درآذربایجان غربی دیار اقوام و ادیان با سنتهای زیبایی همراه است، سنتهایی که هر کدام روایتگر تاریخ و فرهنگ غنی این سرزمین هستند و پیام همه آنها عشق، مهربانی، دوستی و ارادت به ماه نزول قرآن است.
ایرنا نوشت، آیین های رمضان در آذربایجان غربی قدمتی دیرینه دارد، برخی از آنها در گذر زمان رنگ باخته و از میان رفتهاند و بعضی همچنان پا برجامانده و هرساله جلوه دیگری به این ماه مبارک میدهند.
شیعیان با آیینهایی مختلف و اهل سنت با سنتهایی دیگر به استقبال این ماه رفته و در طول ماه رمضان با برگزاری این سنتها عشق و ارادت خود را به این فریضه دینی نشان داده و میثاقی دوباره با آن میبندند.
صدای پای رمضان که میرسد، مردم این دیار استقبال خود از این ماه را با غبارروبی مساجد، مصلاها و حتی منازل خود آغاز کرده و تلاش میکنند میزبان شایستهای برای ماه میهمانی خدا باشند.
نخستین و مهمترین رسم برای استقبال از این ماه « قاباخلاما» نام دارد به این معنی که مردم این دیار ۲ روز یا ۱۰ روز مانده به رمضان روزه گرفته و به این شکل خود را آماده استقبال میکنند.
«قاباخلاما» سنتی کهن در این دیار است که سالیان سال و از گذشته تاکنون ادامه دارد؛ چه بسا کودکانی که به سن تکلیف هم نرسیدهاند همراه والدین خود روزه میگیرند تا از این قافله عقب نمانند.
«اوباشدانیلق» سحری خوردن
«اوباشدانیلق» یا سحری خوردن رسم ماندگاری است که همچنان جایگاه خود را حفظ کرده است، «اوباشدان» یا سحری در گذشته زمانی که زندگی ماشینی باب نشده بود، رنگ و بوی دیگری داشت.
در گذشته مردم روستاها با کوبیدن به دیوار همسایه او را برای وقت سحر آگاه میکردند و یا در گذشتههای دورتر از طریق حرکت برخی ستارگان زمان سحر را متوجه و یکدیگر را با خبر میکردند اما دیرگاهی است که این رسم غبار فراموشی گرفته و تنها در روستاهای معدود باقی مانده است و دیگر خبری از این رسم نیست و تلویزیون و رادیو جای آن را گرفته است.
اما سحری خوردن معمولا توام با غذاهایی است که فرد بتواند تحمل بیشتری در طول روز داشته باشد به همین خاطر اغلب غذای مخصوص برای «اوباشدان» درست میکنند.
«افطار سفراسی» رسمی که کهنه نمیشود
کارشناس حوزه مردم شناس در میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان غربی میگوید: سفره افطاری را زیباترین سنت ماه رمضان در آذربایجان غربی میدانند چون مردم برای دعوت از آشنایان، همسایگان و دوستان خود در مراسم افطار از هم سبقت میگیرند؛ این سنت زیبا و حسنه از گذشتههای دور رواج داشته و همچنان نیز با همان شور و اشتیاق ادامه دارد.
حسن سپهرفر افزود: سفرههای افطاری را غذاهایی چون شیر برنج یا «سوت آشی»، خاگینه تهیه شده از عسل، خرما، بامیه، کره محلی و عسل، آش یا سوپ و مهمتر از همه اینها غذای مقوی بنام «تره» تشکیل میدهد که این غذا با آرد و شیره انگور و بیشتر اوقات با روغن حیوانی تهیه میشود؛ البته غذاهای معمول دیگری چون برنج، آبگوشت، انواع دُلمه و دیگر خوراکیها همچنان سفره افطار اهالی این دیار را مزین و رنگین میکند.
«افطار سفراسی» زینت بخش مناطق محروم
وی ادامه داد: «افطار سفراسی» یا سفره افطار، بسیاری اوقات در مناطق محروم و پایین شهر پهن میشود و مومنان روزه دار تلاش میکنند تا با تبعیت از امیرمومنان(ع) سفره افطاری خود را بین محرومان و نیازمندان جامعه بگسترانند تا سهم بیشتری از اجر این کار نیک و خداپسندانه در ماه مبارک داشته باشند.
سپهرفر افزود: برپایی این سفره در مناطق محروم و قرار گرفتن مردم این مناطق دور این سفره و صمیمیت و محبت بین فقیر و غنی از زیباترین جلوههای ماه رمضان دراین دیار است.
پخت نان « اپه» به نیت نذری
این کارشناس حوزه مردم شناسی ادامه داد: زنان روستایی در ماه رمضان انواع خوراکیها و حلوا و شیرینیها را برای اهل خانه و مهمانان خود آماده میکنند.
سپهرفر با بیان اینکه پختن نوعی نان محلی با عنوان «اپه» (نوعی نان روغنی) نیز در ماه رمضان در بین خانوادههای روستایی آذربایجان غربی رواج دارد، افزود: این نان علاوه بر مصرف در سر سفره خانوادهها، به نیت نذری و هدیه به همدیگر نیز داده میشود.
وی افزود: نان «اردیه و اپه» یک نوع نان محلی مغزدار است که روی آن با چنگال و ته استکان بزک شده است، این فطیر از شیرینیهای مخصوص ماه رمضان است.
«احیا گئجه لری» شب های احیا
سپهرفر افزود: شب های احیا نیز در آذربایجان غربی از جایگاه ویژهای برخوردار است؛ مساجد، حسینیهها و مصلاها همه از خیل مشتاقان وصال دوست و خریداران معرفت و تشنگان محبت و رحمت دوست آکنده و لبریز است.
«سبحانک یا لا اله الا انت، الغوث الغوث خلصنا من النار یارب» و این آوای سوزناک هر آذری ایرانی است که در شبهای قدر از دل سینه های مالامال از امید رحمت و مغفرت پروردگار جاری میشود.
در این شبها بساط نذری دادنها و سفرههای افطاری رونقی مضاعف به خود میگیرد و هر روزهداری به امید استجابت دعایش سفره نذری پهن کرده و یا در میان مردم نذری پخش میکند.
مناجات خوانی سنتی کهن دردیار اقوام و ادیان
مردم شناس و پژو هشگر دیگری هم مناجات خوانی را از جمله سنتهای کهن این دیار عنوان کرده و گفت: در گذشته زمانی که خبری از رادیو تلویزیون نبود، مناجات گویان در کوچه پس کوچههای شهرها و روستاها ندا داده و روزه داران را برای سحری خوردن بیدار میکردند.
عیسی عزیزنژاد ادامه داد: امروز اگرچه تکنولوژی یکه تاز میدان شده ولی این سنت کهن در برخی مناطق همچنان پا برجاست و مناجات گویان براساس همان رسم کهن، روزه داران را به سحری خوردن ندا میدهند.
وی افزود: مناجات گویی قدمتی طولانی دارد و با وجود پیشرفتهای تکنولوژیکی هنوز هم جایگاه خود را از دست نداده است و روحانیان خوش صدا و مومن در روستاها با صلوات بر پیامبر (ص) و ذکر و دعا به مناجات گویی میپردازند.
این مردم شناس ادامه داد: مناجات گویی نسل به نسل از پدران به پسران منتقل شده است و در حقیقت این رسم کهن ندای خوش رمضان و نام پیامبر (ص) را در گوش نجوا میکند.
کبارخوانی، رسم اهل سنت آذربایجان غربی
عزیزنژاد ادامه داد: «کبارخوانی» یا مناجات خوانی از سنتهای کهن اهل سنت در رمضان است و یک ساعت قبل از سحری ماموستای محل یا یکی از اعضای هیات امنای مسجد حدود ۱۰ دقیقه اشعاری در مدح نبی مکرم اسلام (ص) یا با مضامین دینی از طریق بلندگوی مسجد میخواند تا صدایش به گوش روزه داران برسد و برای سحری آماده شوند.
وی خاطرنشان کرد: این سنت کهن همچنان پا برجا مانده و امروز در بیشتر مساجد اهل سنت شهری و روستایی برگزار میشود؛ کبارخوانان با صدایی بلند و حزین اشعاری را در وصف خدا، رسول اکرم و اهل بیت (ع) میخوانند.
این مردم شناس یادآور شد: «کبارخوانی» که گاه تا نیم ساعت ادامه دارد، اعلانی برای بیدار کردن مردم برای سحری خوردن است؛ البته بعد از سحری خوردن در فاصله یک ساعت از کبارخوانی اول، کبار مجددی بصورت چند دقیقهای با همان مضمون خوانده میشود که مردم با شنیدن آن باید از خوردن و آشامیدن دست بکشند و خود را برای اقامه نماز صبح آماده کنند.
عزیزنژاد همچنین نماز «تراویح» را نماز مخصوص اهل سنت در ماه مبارک رمضان عنوان کرد و گفت: این نماز، بعد از نماز عشا خوانده میشود و اهالی محل به مسجد رفته و این نماز را جماعت میخوانند.
این کارشناس مردم شناسی ادامه داد: نام دیگر نماز تراویح، «قیام ماه مبارک رمضان» است که اهل سنت آن را در شبهای این ماه و پس از نماز عشا در مساجد به صورت دسته جمعی و در ۱۰ یا بیست رکعت ادا میکنند.
وی اضافه کرد: در نیمه اول ماه مبارک رمضان در اذکار آخر نماز تراویح امام مسجد با صدایی بلند و حزین به ماه رمضان به این شیوه خوش آمد می گوید: «مَرحباً اَیا شَهرَ رَمضانَ مرحباً، مرحباً اَیاَ شهرَ الخَیرِ و البرکۀِ و الإحسانِ مَرحباً».و در نیمه دوم نیز با ذکر «الوداع اَیا شَهرَ رَمضانَ الوداع، الوداع اَیاَ شهرَ الخَیرِ و البرکۀِ و الإحسانِ الوداع»با ماه رمضان خداحافظی میکند.
عزیزنژاد ادامه داد: این نیایش حدود یک و نیم ساعت پیش از اذان صبح توسط ماموستاها در پشت بامهای مساجد خوانده میشود و هدف آن بیدار کردن مردم برای خوردن سحری است.
«آش دوکوین» غذای افطار اهل سنت
وی در ادامه با بیان اینکه ماه رمضان تنها به آیینها و رسوم کهن ختم نمیشود، بلکه غذاهای مخصوصی به خود را نیز دارد، گفت: آش«دوکوین» یکی از این غذاهای مخصوص است؛ این غذا برای افطار در مناطق سنی نشین تهیه شده و آش عاری از هر نوع گوشت است. مخلفات آن را لبنیات و سبزی خشک شده تشکیل میدهد و در فصل بهار از سبزی کوهی تازه از جمله کنگر برای این آش استفاده میشود.
عزیزنژاد ادامه داد: آش «دوکوین» به خاطر سبکی در وعده افطار سرو شده و به دلیل ارزش بالای غذایی، یک غذای اصلی محسوب میشود.
این مردم شناس یادآور شد: در سحری اهل سنت از لبنیات تازه نظیر کره حیوانی، عسل کوهی و پنیر خالص که حاصل تولید خود مردم است، استفاده میشود و بسیاری از خانوادهها قبل از فرا رسیدن رمضان سفارش تهیه کره و پنیر خالص و عسل را میدهند.
«عرفه آخشامی» زیارت اهل قبور
به گفته سپهرفر آخرین روز ماه رمضان که در بین مردم آذربایجان غربی به «عرفه آخشامی یا عارافات آخشامی» شهرت دارد، روز زیارت اهل قبور است و مردم روستاها و شهرها در روز عرفه به طور دسته جمعی به زیارت اهل قبور میروند و حلوا یا خرما و نقلی که با خود آوردهاند در بین مردم پخش میکنند.
وی اضافه کرد: مردم در این آئین، قبرها را میشویند و برای آمرزش روح مردگان خود قرآن تلاوت میکنند و فاتحه میخوانند؛ همچنین در این روز بزرگان خانواده میزان فطریه افراد را از قوت سالانه یا از درآمد خود جدا میکنند و به نیازمندان میدهند.
کارشناس حوزه مردمشناسی ادامه داد: فطریه در روستاها شامل آرد یا گندم میشود که سرپرست خانواده آن را در پشت در و در داخل منزل قرار میدهد که در اولین فرصت به افراد فقیر و مستمند تحویل داده شود.
در برخی از مناطق روستایی و شهری آذربایجان غربی در روز پایانی ماه رمضان بعد از ادای فریضه مغرب و عشا، آیین خداحافظی ماه رمضان برگزار میشود که این آیین شامل نمازهای مستحبی و دعاهاست.
ماه رمضان در آذربایجان غربی جلوه دیگری دارد؛ در این استان به دلیل تعدد اقوام و ادیان، ماه مبارک رمضان نیز با فرهنگ و رسوم متنوع همراه بوده و جلوه زیبایی به این دیار میبخشد و تصویری مثال زدنی از عشق و ارادت مردم این دیار به این ماه پر خیر و برکت نشان داده و ارادت آنها را به نبی مکرم اسلام و ائمه اطهار(ع) به نمایش می گذارد.
نظر شما