تجاوز ۲۰۰ زن به دست یک مرد ۴۰ ساله | رکوردار مرد متجاوز ایرانی در دنیا
مردی ۴۰ ساله به بیش از ۲۰۰ زن تجاوز کرده است، اما چرا هیچکدام از قربانیان جرأت شکایت نکردند؟ در ادامه خبر خواهید خواند.
در شهر همدان، یک مرد ۴۰ ساله به نام محمدعلی سلامت به اتهام تجاوز به بیش از ۲۰۰ زن طی ۲۰ سال گذشته دستگیر شده است. این پرونده از عمق یک معضل اجتماعی و فرهنگی پرده برداشته که هنوز بسیاری از قربانیان به دلیل ترس از قضاوت و عواقب اجتماعی نتواستهاند شکایت کنند. این سکوت عجیب نه تنها به متجاوزان فرصت میدهد، بلکه باعث میشود که چنین جرایمی در جامعه پنهان بماند. در این گزارش، بررسی میکنیم که چرا بسیاری از زنان به رغم تجاوز، بهویژه در جوامع سنتی و بسته، از افشای تعرضات خود اجتناب میکنند و این سکوت چه تاثیری در ادامه جنایات دارد.
معضل سکوت در برابر تجاوز
این پرونده در همدان، یک فاجعه اجتماعی بزرگ را نمایان میکند. محمدعلی سلامت که در طول ۲۰ سال گذشته به بیش از ۲۰۰ زن تجاوز کرده است، به دلیل ترس از آبرو و نبود حمایتهای اجتماعی و قضائی، در سایه سکوت فرهنگی جامعه، توانسته است به راحتی جرایم خود را ادامه دهد. متاسفانه در بسیاری از جوامع سنتی، زنان به دلیل نگرانی از قضاوتهای اجتماعی، از افشای تعرضات جنسی خود امتناع میکنند و این سکوت به متجاوزان اجازه میدهد تا بدون ترس از مجازات، به جرایم خود ادامه دهند.
ترس از آبرو؛ سلاحی برای حفظ قدرت متجاوزان
یکی از دلایلی که زنان قربانی سکوت میشوند، ترس از آبرو است. در بسیاری از جوامع، به ویژه در مناطق سنتی و فرهنگی مانند همدان، هنوز نهادهای اجتماعی و فرهنگی بر پایه دیدگاههای مردسالارانه عمل میکنند. اگر یک زن قربانی تجاوز شود، به جای آنکه او را مورد حمایت قرار دهند، اغلب او را مورد سرزنش قرار میدهند و متهم به گناهکار بودن میشود. این شرایط باعث میشود که بسیاری از زنان حتی نتوانند برای پیگیری قضائی اقدام کنند و بهجای مطالبهگری حقوق خود، تصمیم به سکوت میگیرند.
بررسی دلایل روانشناختی و اجتماعی متجاوزان
تحقیقات نشان میدهند که بسیاری از متجاوزان دارای اختلالات روانی یا مشکلات تربیتی در دوران کودکی هستند. تجربیات منفی و خشونتهای دوران کودکی، احساسات کمبود قدرت یا کنترل در زندگی و مشکلات اجتماعی، میتواند زمینهساز بروز چنین رفتارهای غیرانسانی شود. با این حال، هیچ کدام از این عوامل نمیتواند توجیهی برای تجاوز به دیگران باشد. در نهایت، مسئولیت این اعمال تنها بر عهده خود متجاوز است و هیچیک از شرایط زندگی او نمیتواند بهانهای برای توجیه رفتارهای هولناک او باشد.
لزوم تقویت اعتماد زنان به سیستم قضائی
یکی از راههای مقابله با این معضل، تقویت اعتماد زنان به سیستم قضائی و اجتماعی است. باید فضایی ایجاد شود که قربانیان بدون ترس از قضاوتهای نادرست و با احساس امنیت بتوانند حق خود را مطالبه کنند. این امر نیازمند تغییرات فرهنگی و اجتماعی است که باید در تمامی سطوح جامعه از خانوادهها گرفته تا نهادهای دولتی و قضائی، به آن پرداخته شود. زنان باید احساس کنند که در صورت شکایت، از حمایتهای قانونی و اجتماعی کافی برخوردار خواهند بود.
مقابله با جنایات مشابه در سطح جهانی
در سطح جهانی، مشابه این پروندهها کم نبودهاند. برای مثال، هاروی واینستین، تهیهکننده مشهور هالیوود، به بیش از ۸۰ زن تعرض کرده بود که پس از سالها پنهانکاری، سرانجام به دست عدالت سپرده شد. همچنین پروندههایی مانند بیل کاسبی که بیش از ۶۰ زن را مورد آزار و اذیت قرار داده است، نشان میدهند که چنین جرایمی تنها مختص به یک کشور یا منطقه خاص نیستند و باید بهطور جدی با آنها برخورد کرد.
اقدامات پیشگیرانه و حمایتهای اجتماعی
برای جلوگیری از وقوع چنین جرایمی، باید آموزشهای فرهنگی و اجتماعی به زنان و مردان در سنین مختلف ارائه شود. علاوه بر این، نیاز است که حمایتهای روانی و اجتماعی برای قربانیان تجاوز فراهم شود. با این حمایتها، زنان میتوانند با احساس امنیت بیشتر، از حقوق خود دفاع کنند و بهطور فعال در برابر چنین جرایمی ایستادگی کنند. از سوی دیگر، باید مجازاتهای سختتری برای متجاوزان در نظر گرفته شود تا نشان داده شود که جامعه هیچگونه گذشتی در قبال چنین جرایمی ندارد.
در پایان، باید اذعان کرد که مسأله تجاوز و سکوت قربانیان، مسئلهای است که نیاز به توجه و اقدامات فوری دارد. اگر زنان نتوانند در محیطهای امن، از خود دفاع کنند، این چرخه بیپایان خشونت ادامه خواهد یافت. برای از بین بردن این معضل، لازم است که همکاری تمامی ارگانها و بخشهای جامعه برای فراهم کردن شرایطی امن و حمایتکننده برای زنان در برابر چنین جرایمی بیشتر شود. باید فضایی ایجاد کنیم که هیچزنی از ترس آبرو و تبعات اجتماعی، از افشای تعرضات خود خودداری نکند و بهراحتی بتواند از حق خود دفاع کند.
جدول بزرگترین پروندههای تجاوز در سطح جهان
شماره | نام متهم | محل وقوع جرم | تعداد قربانیان | زمان وقوع | وضعیت پرونده |
---|---|---|---|---|---|
۱ | هاروی واینستین | ایالات متحده آمریکا | بیش از ۸۰ زن | ۱۹۹۰-۲۰۱۷ | محکوم به ۲۳ سال زندان |
۲ | بیل کاسبی | ایالات متحده آمریکا | بیش از ۶۰ زن | ۱۹۶۵-۲۰۰۸ | محکوم به ۳ تا ۱۰ سال زندان |
۳ | ژان-کلود پینیون | فرانسه | ۱۰۰+ | ۱۹۹۰-۲۰۰۲ | دستگیر و محاکمه شد |
۴ | جان وین گیسی | ایالات متحده آمریکا | ۳۳ قربانی | ۱۹۷۲-۱۹۷۸ | اعدام (محکوم به قتلهای متعدد) |
۵ | تئودور بندیکتوس | هلند | ۵۰+ | ۱۹۹۵-۲۰۰۵ | محکوم به ۲۵ سال زندان |
۶ | جفری اپستین | ایالات متحده آمریکا | بیش از ۶۰ زن | ۲۰۰۲-۲۰۱۹ | خودکشی در زندان |
۷ | جک یوود | انگلستان | ۳۰+ | ۱۹۸۰-۲۰۰۱ | محکوم به حبس ابد |
۸ | رومن پولانسکی | ایالات متحده آمریکا | ۱ زن | ۱۹۷۷ | فرار از دستگیری و زندگی در تبعید |
۹ | رودنی آلیسونی | ایالات متحده آمریکا | ۷ زن | ۱۹۹۶-۱۹۹۸ | محکوم به حبس ابد |
۱۰ | آنتونیو پونتی | ایتالیا | ۴۰+ | ۲۰۰۱-۲۰۱۰ | محکوم به ۲۲ سال زندان |
این پروندهها تنها نمونههایی از جنایاتی هستند که نه تنها قربانیان را در معرض آسیبهای روحی و روانی قرار میدهند، بلکه بر امنیت اجتماعی و فرهنگی نیز تاثیرات عمیقی میگذارند. برای مقابله با این پدیده، باید همه بخشهای جامعه دست به کار شوند تا فضا برای زنان امنتر و عدالت برای متجاوزان بدون هیچگونه گذشتی تحقق یابد.
نظر شما