نرسیدن دلار به ۲۰۰ هزار تومان در شرایط فعلی معجزهای برای نجات اقتصاد
آیا واقعاً دلار به ۲۰۰ هزار تومان نمیرسد؟ این سؤال ذهن همه را مشغول کرده است و پاسخ را در ادامه خبر بخوانید.
اقتصاد ایران در حال حاضر در میانه بحرانی بیسابقه به سر میبرد و بهنظر میرسد که هر اقدام جدید برای بهبود اوضاع ناکام مانده است. نشست اخیر انجمن اقتصاد ایران در خصوص چالشها و افقهای پیش روی دولت پزشکیان، نگاهها را به سمت معضلات جدی اقتصاد کشور معطوف کرد. سخنرانان این نشست به وضوح از وضعیت وخیم اقتصادی کشور سخن گفتند و بر لزوم تغییر در رویکردها تأکید کردند. در این میان، سوالات بیپاسخی همچنان مطرح میشود: آیا دولت میتواند به بهبود اوضاع امیدوار باشد یا ما در مسیر یک بحران دیگر قرار داریم؟
در نشست «دولت چهاردهم چالشها و افق پیش رو» که از سوی انجمن اقتصاد ایران با همکاری مرکز پژوهشهای اتاق بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی بر پا شده بود ابتدا جعفر خیرخواهان با اشاره به اینکه این سومین نشست از سلسله نشست های قبلی بعد از استقرار دولت پزشکیان است، بیان کرد: دولت پزشکیان با شعار رفاه بر سر کار آمد و همان ابتدا با مسایلی مثل جنگ مواجه شد و از سوی دیگر برخی نیروهای داخلی و تعارضات موجود تاکنون اجازه ندادند این دولت وارد مسیر و اهداف اصلی خودش شود.
از سوی دیگر قابل ذکر است که ما با نزدیک شدن به سال آینده سند چشم انداز ۱۴۰۴ را داشتیم که پس از طی دو دهه این سند عملا شکست خورده است و حتی در ده سال گذشته گاهی به رشد صفر درصد در حوزه اقتصادی رسیدیم. این اوضاع فلاکت باری است که میخواستیم قدرت اول منطقه شویم و حال سوال این است که چرا این سند شکست خورد و مشکل اصلی کجاست؟ آیا آقای پزشکیان با دولت وفاق میتواند مشکل را حل کند و ما را به ساحل امن برساند؟ نسخه اقتصادی برای اقتصاد ایران جواب نمیدهد.
در ادامه محسن رنانی به عنوان سخنران اصلی برنامه به ایراد سخن پرداخت. وی با تاکید بر اینکه از وی خواسته شده در خصوص چشم انداز اقتصاد ایران مباحثی را مطرح کند، عنوان کرد: اگر بخواهم دقیقتر به موضوع صحبتم عنوان بدهم نام آن را «از وفاق تا افق» میگذارم زیرا این عنوان میتواند مفهوم بحث من را بهتر برساند.
من حدود ۸ سالی است در حوزههای اقتصادی دیگر صحبت نمیکنم و بیشتر در حوزه اقتصاد سیاسی، جامعه شناسی اقتصادی واز این دست مباحث صحبت میکنم زیرا به نقطهای رسیدم که احساس میکنم اقتصاد ایران وارد مرحلهای شده است که نسخه اقتصادی برای آن جواب نمیدهد. اقتصاد ایران زمانی مشکلاش اقتصادی بود، بعد سیاسی شد و امروز روانشناختی است و تا گرههای روانشناختی و سیاسی آن حل نشود اقتصاد ایران قابل درمان نیست.
وی با ذکر مثالی بیان کرد: اقتصاد ایران مثل یک شهرک صنعتی است که قانون و آیین نامه دارد، سند و وام توسعه دارد و یکسری شرکت هم ایجاد شدهاند، اما مدتی است تا زانو آب در این شهرک آمده بالا و شما هر بار بگویید بیایید در این شهرک شرکت بساز و در ازای آن زمین و خانه میدهیم بی اثر است زیرا تا زانو در آن آب است.
بنابراین تا وقتی بستر را از سیلاب پاک نکنید نمیتوانید به سرمایهگذاری فکر کنید. در حال حاضر اقتصاد ایران در باتلاق سیاست زمین گیر شده است و هر چقدر برای آن نسخه بنویسید درمان نمیشود. ما در انتخابات آمدیم پزشک را عوض کردیم اما آیا درمان رخ میدهد؟ وقتی گل و لای سر جایش هست و هنوز ما چشم اندازی از اینکه دارند آبهای کف شهرک را جمع میکنند نمیبینیم.
دکتر رنانی اضافه کرد: بر این اساس معتقدم نسخه اقتصادی فعلا جواب نمیدهد و شرایطی دارد. اول اینکه باید بیمار به پزشک اعتماد داشته باشد و دوم پزشک به درمان اعتقاد داشته باشد. سوم محیط زیست بیمار مناسب درمان باشد زیرا در یک محیط پر استرس و آلودگی نمیتواند درمان شود. چهارم الگوی زیست بیمار متناسب با درمان باشد. پنجم اینکه پزشک در فروش دارو منافع نداشته باشد و در جایی که گروههای ذینفع در دستگاه سیاست گذاری نفوذ دارند درمان اتفاق نمیافتد.
وقتی ساختار سیاستگذار رانتی باشد، و با فروش مجوز و فساد زنده باشد شما هر چقدر توصیه اقتصادی کنی این بیمار درمان نمیشود. الان شرایط اقتصاد ایران به گونهای نیست که برایش نسخه بنویسی چون نه بیمار عزم آن دارد خوب شود، چون بخش خصوصی ما هم به رانت عادت کرده و با آن زنده است و همچنین سیاستگذار هم قصد درمان ندارد.
چون رانتی که بخش خصوص میبرد سیاستگذار هم در آن شریک است و سیاستی که قابل اجرا نباشد هزینههای خود را بر جای میگذارد و منافعی ایجاد نمیکند. مثل سند چشم انداز ۲۰ ساله که هزینهاش را بر جای گذاشت و تورمش را خلق کرد و نهایتا ۱۵ درصدش اجرا شد و ۸۵ درصدش بر باد رفت.
نظر شما