سد قیزقلعه‌سی
تاثیرات سیاسی بهره برداری از سد قیزقلعه‌سی
سد قیزقلعه‌سی در نقطه صفر مرزی شمال غرب کشورمان با جمهوری آذربایجان بالاخره قرار است با حضور روسای جمهور دو کشور به بهره‌برداری برسد.
افتتاح این سد به دلایل متعددی دارای حساسیت‌های ویژه بویژه در منطقه آذربایجان است.
رابطه ایران و آذربایجان از دیرباز یک رابطه مبتنی بر توسعه ارتباطات و بهره مندی از اشتراکات فرهنگی و تاریخی بوده است؛ اما این ارتباط طی سال‌های اخیر و در برخی فراز‌ها تحت تاثیر عوامل بیرونی قرار گرفت.
در عین حال بهره برداری مشترک از سد قیزقلعه‌سی آن هم بعد از حدود ۲۰ سال و در این برهه زمانی، قطعا اثرات فراوانی فراتر از بهره‌مندی از یک دیپلماسی آبی بسیار مهم و تاثیرگذار دارد.
بی‌تردید افتتاح این سد، بستر‌های تعامل و همکاری آبی بین دو کشور را بیش از پیش تقویت خواهد کرد و بر اساس اظهارات دولتمردان آذربایجان می‌توان انتظار داشت شاهد بازگشایی سفارت این کشور در تهران باشیم.
با توجه به اینکه این سد بزرگ در ۱۲ کیلومتری پایین دست سد خداآفرین، با حجم تنظیمی ۲ میلیارد مترمکعب در سال احداث شده است؛ قطعا به خوبی توانایی ظرفیت آبیاری اراضی کشاورزی به وسعت ۷۴ هزار هکتار در ۲ استان آذربایجان شرقی و اردبیل و طرف جمهوری آذربایجان را دارد.
از دستاورد‌های مهم اجرای این سد به عنوان یکی از بزرگترین طرح‌های مشترک مرزی در منطقه می‌توان به استفاده بهینه از منابع آب و خاک و حقآبه‌های مرزی، تبدیل شیوه‌های سنتی کشاورزی به شیوه‌های مدرن و صنعتی و ساماندهی عشایر با افزایش درآمد خانوار‌ها و جلوگیری از مهاجرت و توسعه فعالیت صنایع جانبی و تبدیلی اشاره کرد.
بر این اساس بهره‌برداری از این سد عظیم باید آغازگر طرح‌ها و پروژه‌های توسعه محور بین دو کشور دوست و برادر ایران و جمهوری آذربایجان باشد و قطعا «آب» که نماد زندگی و پاکی است، کدورت‌های جزئی موجود را نیز برطرف کرده و بسترساز استفاده از ظرفیت‌های دو کشور مسلمان را بیش از پیش فراهم خواهد کرد.
نظر شما