تقویم نجومی امروز شنبه ۴ آذر ۱۴۰۲ | تقویم نجومی همسران شنبه ۴ آذر ۱۴۰۲

یک مبنای دیگر که اهل نجوم در رابطه با قمر در عقرب بیشتر از آن آگاهی دارند و سختی کار آن این است که شناخت آن نیاز به تخصص های خاص نجومی دارد، وجود قمر در برج عقرب هست که معمولا از انتهای زمان وجود قمر در صورت فلکی عقرب آغاز می شود و تا دو روز بعد ادامه دارد، این مبنا یک مبنای کاملا تخصصی است که از اختبارات دقییق نجومی بدست می آید و اکثرا به این زمان اهمیت داده نمی شود اما از آن جایی که احتیاط شرط عقل است، گاهی اقتضای این وجود دارد از انجام امور مهمه درایام قمر در عقرب خود داری کرد تا بهترین نتیجه بدست آورده شود.

کارهای مکروه در روزهای قمر در عقرب

خوب است بدانید که چه کارهایی را نباید در روزهای قمر در عقرب انجام بدهید. البته در کتاب‌های فقهی انجام دادن این امور مکروه دانسته شده‌اند و حرام نیستند. به طور کلی، انجام کاری در این ایام حرام محسوب نمی‌شود و انجام این کارها در ایام قمر در عقرب شگون ندارد. بنابراین ممکن است انجام دادن آنها عواقب خوبی نداشته باشد. این اعمال عبارتند از:

عقد نکاح - اقدام برای بچه‌دار شدن (انعقاد نطفه) - سفر.

دعای روز شنبه

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، بِسْمِ اللّٰهِ کَلِمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ، وَمَقالَةِ الْمُتَحَرِّزِینَ، وَأَعُوذُ بِاللّٰهِ تَعَالىٰ مِنْ جَوْرِ الْجَائِرِینَ، وَکَیْدِ الْحَاسِدِینَ، وَبَغْىِ الظَّالِمِینَ، وَأَحْمَدُهُ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِینَ، اللّٰهُمَّ أَنْتَ الْواحِدُ بِلَا شَرِیکٍ، وَالْمَلِکُ بِلَا تَمْلِیکٍ، لَاتُضَادُّ فِى حُکْمِکَ، وَلَا تُنَازَعُ فِى مُلْکِکَ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَأَنْ تُوزِعَنِى مِنْ شُکْرِ نُعْمَاکَ مَا تَبْلُغُ بِى غَایَةَ رِضَاکَ؛

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگى است؛ به نام خدا که سخن پناه‌جویان و گفتار پرهیزگاران است و پناه می‌برم به خدای بلندمرتبه از ستم ستمگران و نیرنگ حسودان و سرکشی ظالمان و او را می‌ستایم، ستایشی برتر از ستایش ستایشگران، خدایا! تویی یگانه بی‌انباز و پادشاه علی الاطلاق، در فرمانروایی‌ات مخالفت نشوی و در پادشاهی‌ات هماوردی نداری، از تو می‌خواهم که بر بنده و فرستاده‌ات محمد درود فرستی و سپاس نعمت‌هایت را چنان قسمت من کن که مرا به کمال خشنودی‌ات نائل گرداند؛

وَأَنْ تُعِینَنِى عَلَىٰ طَاعَتِکَ وَلُزُومِ عِبَادَتِکَ، وَاسْتِحْقَاقِ مَثُوبَتِکَ بِلُطْفِ عِنَایَتِکَ، وَتَرْحَمَنِى بِصَدِّى عَنْ مَعَاصِیکَ مَا أَحْیَیْتَنِى، وَتُوَفِّقَنِى لِمَا یَنْفَعُنِى مَا أَبْقَیْتَنِى، وَأَنْ تَشْرَحَ بِکِتَابِکَ صَدْرِى، وَتَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ وِزْرِى، وَتَمْنَحَنِى السَّلَامَةَ فِى دِینِى وَنَفْسِى، وَلَا تُوحِشَ بِى أَهْلَ أُنْسِى، وَتُتِمَّ إِحْسَانَکَ فِیَما بَقِىَ مِنْ عُمْرِى کَمَا أَحْسَنْتَ فِیَما مَضَىٰ مِنْهُ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

و مرا به لطف توجهت بر طاعت و پای‌بندی بر بندگیت و شایستگی پاداشت یاری کنی و تا زنده‌ام به بازداشتن از گناهانت بر من مهر ورزی و تا زمانی که مرا باقی می‌داری بر انجام آنچه بهره‌ام رساند توفیقم دهی و به کتاب خود (قرآن) برای پذیرش حق، سینه‌ام را فراخ گردانی و بار گناهانم را با تلاوتش از نامه اعمالم فروریزی و در دین و جانم به من سلامت بخشی و کسانی که به آن‌ها انس گرفته‌ام از من وحشت‌زده نکنی و در باقیمانده عمرم احسانت را بر من تمام کنی، چنان‌که در گذشته عمرم بر من احسان نمودی، ای مهربان‌ترین مهربانان.

نماز روز شنبه

سید ابن طاووس از حضرت امام عسکری روایت کرده: آن حضرت فرمود: در کتاب‌های پدرانم خواندم که هرکه در روز شنبه چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعتی سوره‌های «حمد» و «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» و «آیت‌الکرسی» را قرائت کند، خدا او را در درجه پیامبران و شهدا و صالحان بنویسد که نیکو رفیقانی هستند.

راوی از آن حضرت پرسید در چه وقتی از روز باید این نماز را بجای آورد؟ فرمود: بین طلوع آفتاب تا ابتدای ظهر.

زیارت روز شنبه حضرت رسول اکرم(ص)

أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ رَسُولُهُ، وَأَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّٰهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ، وَجَاهَدْتَ فِى سَبِیلِ اللّٰهِ بِالْحِکْمَةِ وَالمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، وَأَدَّیْتَ الَّذِى عَلَیْکَ مِنَ الْحَقِّ، وَأَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ، وَغَلَظْتَ عَلَى الْکَافِرِینَ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتیٰکَ الْیَقِینُ، فَبَلَغَ اللّٰهُ بِکَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى اسْتَنْقَذَنا بِکَ مِنَ الشِّرْکِ وَالضَّلالِ؛

شهادت می‌دهم که معبودی جز خدا نیست، یکتاست و شریکی ندارد و گواهی می‌دهم که تو فرستاده اویی و تویی محمّد فرزند عبدالله و گواهی می‌دهم که تو پیام‌های پروردگارت را به مردم رساندی و برای امّتت خیرخواهی کردی و در راه خدا با حکمت و اندرز پسندیده کوشیدی و آنچه را از حق بر عهده‌ی تو بود به همه رساندی و همانا تو به مردم مؤمن مهربانی داشتی و بر کافران سخت گرفتی و خدا را با خلوص کامل تا رسیدن وفاتت بندگی کردی، پس خداوند تو را به برجسته‌ترین جایگاه اهل کرامت برساند؛ خدا را ستایش که ما را به وسیله تو از شرک و گمراهی رهانید؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْ صَلَوَاتِکَ وَصَلَوَاتِ مَلائِکَتِکَ، وَأَنْبِیائِکَ وَالْمُرْسَلِینَ وَعِبَادِکَ الصَّالِحِینَ، وَأَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِینَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَنَبِیِّکَ وَأَمِینِکَ، وَنَجِیبِکَ وَحَبِیبِکَ، وَصَفِیِّکَ وَصِفْوَتِکَ، وَخَاصَّتِکَ وَخَالِصَتِکَ، وَخِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِیلَةَ وَالْوَسِیلَةَ وَالدَّرَجَةَ الرَّفِیعَةَ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ . اللّٰهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ: ﴿وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِیماً ﴾، إِلٰهِى فَقَدْ أَتَیْتُ نَبِیَّکَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِى، فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاغْفِرْها لِى، یَاسَیِّدَنا أَتَوَجَّهُ بِکَ وَبِأَهْلِ بَیْتِکَ إِلَى اللّٰهِ تَعَالىٰ رَبِّکَ وَرَبِّى لِیَغْفِرَ لِى.

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، درود خود و فرشتگان و پیامبران و فرستادگان و بندگان شایسته‌ات و همه اهل آسمان‌ها و زمین‌ها و هر آنکه از پیشینیان و آیندگان تسبیح تو را گوید ای پروردگار جهانیان، آری درودت را بر محمّد بنده شایسته و پیامبرت و فرستاده‌ات و امین و برگزیده و محبوب و پاک و بنده و خاص و خالصت و اختیار شده از میان بندگانت، قرار ده. خدایا! به او فضل و برتری و مرتبه‌ی شفاعت و درجه بلند عطا کن و او را به مقام ستوده‌ای که پیشینیان و آیندگان بر آن رشک برند برانگیز. خدا! تو فرموده‌ای: «اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب گناه و رفت وآمد با طاغوت] به خود ستم کردند نزد تو می آمدند و از خداوند درخواست آمرزش می کردند و پیامبر هم برای آنان خواستار آمرزش می شد مسلّماً خداوند را بسیار توبه پذیر و مهربان می یافتند»؛ خدایا! من استغفارکنان و پشیمان از گناهانم نزد پیامبرت آمدم، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و گناهانم را بیامرز. ای سرور ما، دستم به دامن تو و خاندانت، به‌جانب خدای متعال که پروردگار من و توست روی می‌آورم تا مرا بیامرزد.

آنگاه «سه بار» بگو:

﴿إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ﴾

ما مملوک خداییم و بی شک به سوی او باز می‌گردیم.

سپس بگو:

أُصِبْنا بِکَ یَا حَبِیبَ قُلُوبِنا، فَمَا أَعْظَمَ الْمُصِیبَةَ بِکَ حَیْثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْىُ، وَحَیْثُ فَقَدْنَاکَ، فَإِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ . یَا سَیِّدَنا یَا رَسُولَ اللّٰهِ صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ آلِ بَیْتِکَ الطَّاهِرِینَ ، هٰذَا یَوْمُ السَّبْتِ وَهُوَ یَوْمُکَ، وَأَنَا فِیهِ ضَیْفُکَ وَجَارُکَ، فَأَضِفْنِى وَأَجِرْنِى، فَإِنَّکَ کَرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیَافَةَ، وَمَأمُورٌ بِالْإِجارَةِ، فَأَضِفْنِى وَأَحْسِنْ ضِیَافَتِى، وَأَجِرْنا وَأَحْسِنْ إِجَارَتَنا، بِمَنْزِلَةِ اللّٰهِ عِنْدَکَ وَعِنْدَ آلِ بَیْتِکَ، وَبِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ، وَبِمَا اسْتَوْدَعَکُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ.

ای محبوب دل‌های ما، ما به خاطر تو سوگواریم و چه بزرگ است سوگواری بر تو ازآن‌رو که وحی از ما بریده و هم ازآن‌رو که به فقدان تو دچار آمده‌ایم، چه ما از خداییم و به‌سوی او باز می‌گردیم، ای سرور ما، ای فرستاده‌ی خدا، درود خدا بر تو و بر خاندان پاک پاکیزه‌ات باد. امروز روز شنبه است و آن روز توست و من در این روز مهمان تو و پناهنده به درگاه توأم، پس از من پذیرایی کن و به من پناه ده، زیرا تو بزرگ‌منشی و از سوی حق‌تعالی مأمور به پناه دادنی، پس از من پذیرایی کن و نیکو پذیرایی کن و ما را پناه ده و نیکو پناهمان ده، به برکت جایگاهی که خدا نزد تو و نزد خاندانت دارد و به‌حق جایگاهی که آنان نزد خدا دارند و به‌حق آنچه از دانشش نزد شما سپرده که همانا او گرامی‌ترین گرامیان است.

گردآورنده این کتاب عباس قمی (خدایش ببخشد) گوید: من هرگاه خواستم رسول خدا را به این زیارت، زیارت کنم، نخست آن حضرت را به صورتی که امام هشتم به بَزَنطی آموخته زیارت می‌کنم، پس‌ازآن این زیارت را می‌خوانم؛ و آن زیارت [یعنی زیارت آموخته شده به بزنطی] به‌گونه‌ای که با سند صحیح روایت شده چنین است:

ابن ابی نصر خدمت حضرت امام رضا (علیه‌السلام) عرض کرد: پس از نماز باید چگونه بر حضرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) صلوات و سلام فرستاد؟ فرمود: می‌گویی:

سلام و رحمت خدا و برکاتش بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای محمّد بن عبدالله، سلام بر تو ای اختیار شده‌ی خدا، سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای امین وحی خدا، گواهی می‌دهم که تو فرستاده خدایی و گواهی می‌دهم که تو محمّد بن عبدالله هستی و گواهی می‌دهم که تو امّت خویش را خیرخواهانه پند گفتی و در راه پروردگارت جهاد کردی و او را تا زمانی که مرگت رسید پرستیدی، پس خدا پاداشت دهد ای فرستاده‌ی خدا، بهترین پاداشی که به پیامبری از سوی امّتش می‌دهد. خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست؛ برترین درودی که بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادی، همانا تو ستوده و بزرگواری.