واریز ۵ میلیون تومان مابه‌التفاوت حقوق بازنشستگان؛ پرداخت معوقات فروردین آغاز شد
سازمان تأمین اجتماعی پرداخت معوقات فروردین‌ماه بازنشستگان را از پنجم آبان آغاز کرده است. بر اساس اعلام رسمی، این پرداخت‌ها با اولویت‌بندی بر اساس حروف الفبا انجام می‌شود و تا نیمه آبان به پایان خواهد رسید. این واریزی که پس از ماه‌ها تأخیر صورت می‌گیرد، شامل حدود پنج میلیون بازنشسته و مستمری‌بگیر می‌شود که بخش عمده‌ای از آنان پیش‌تر در مراحل اولیه دریافت کرده بودند.
پرداخت معوقات فروردین ماه برای بازنشستگان با مستمری بالای ۳۰ میلیون تومان از چند روز پیش آغاز شده و دوشنبه ۱۲ آبان‌ماه نیز برای حروف باقی‌مانده ادامه خواهد یافت. میزان معوقه فروردین ماه بازنشستگان تأمین اجتماعی سایر سطوح به‌طور میانگین بیش از ۱۰ میلیون تومان است و برای برخی تا دو برابر این مبلغ نیز گزارش شده است.
تاکنون بیش از ۸۰ درصد بازنشستگان معوقات خود را دریافت کرده‌اند و پرداخت معوقات فروردین بازنشستگان بالای ۲۰ میلیون تومان نیز از امروز آغاز شده است. این در حالی است که این پرداخت دیرهنگام، بیش از آنکه تسکینی برای معیشت بازنشستگان باشد، یادآور بحران‌های عمیق مالی و مدیریتی صندوق‌های بازنشستگی در ایران است.
بازنشستگان تأمین اجتماعی نزدیک به هشت ماه در انتظار دریافت حقوق قانونی خود بوده‌اند. در این مدت، نرخ تورم رسمی و غیررسمی به‌طور مداوم افزایش یافته و هزینه‌های زندگی به‌شدت بالا رفته است. بسیاری از بازنشستگان معتقدند که قدرت خرید معوقات دریافتی امروز، تقریباً نصف ارزش واقعی آن در فروردین‌ماه است.
افزایش قیمت کالاهای اساسی، خدمات درمانی و مسکن، بیشترین فشار را بر بازنشستگان وارد کرده است. در چنین شرایطی، پرداخت دیرهنگام معوقات عملاً به معنای انتقال بار تورمی به دوش بازنشستگان است. به بیان دیگر، دولت و سازمان تأمین اجتماعی با تأخیر در پرداخت، بخشی از هزینه‌های خود را از طریق کاهش ارزش واقعی بدهی‌ها جبران کرده‌اند.
این تأخیر طولانی نه تنها آثار اقتصادی، بلکه پیامدهای اجتماعی و روانی نیز به همراه داشته است. بازنشستگان که سال‌ها در بازار کار فعالیت کرده‌اند، انتظار دارند در دوران بازنشستگی از حداقل امنیت مالی برخوردار باشند. اما تأخیر در پرداخت‌ها، احساس بی‌اعتمادی نسبت به نهادهای مسئول را افزایش داده و نارضایتی عمومی را تشدید کرده است.
کارشناسان اقتصادی معتقدند که تکرار چنین تأخیرهایی ناشی از مشکلات ساختاری در نظام تأمین اجتماعی و کسری منابع پایدار است. وابستگی شدید صندوق‌ها به بودجه عمومی، عدم تعادل میان ورودی و خروجی منابع، و مدیریت ناکارآمد سرمایه‌گذاری‌ها و بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی از جمله عواملی است که بحران پرداخت مستمری‌ها را تشدید کرده است. بدون اصلاحات جدی در ساختار مالی و مدیریتی صندوق‌ها، احتمال تکرار چنین بحران‌هایی در آینده بسیار بالاست.
نظر شما