صفحه اقتصاد گزارش می دهد:
اصلاح آیین نامه کاهش معافیت مالیاتی کارفرمایان دارای حداکثر پنج کارگر + جزئیات
جزئیات تصویب آیین‌نامه اجرایی کاهش معافیت کارفرمایان دارای حداکثر پنج کارگر را در این گزارش بخوانید.
هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۵ اسفند ۱۴۰۳، به پیشنهاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و بر اساس بند (د) ماده (۲۸) قانون برنامه پنج‌ساله هفتم توسعه جمهوری اسلامی ایران، آیین‌نامه اجرایی مربوط به کاهش معافیت کارفرمایانی که حداکثر پنج نفر کارگر دارند را تصویب کرد. این آیین‌نامه با هدف تسهیل اجرای قانون و شفاف‌سازی فرآیندهای مربوط به معافیت‌های بیمه‌ای کارفرمایان کوچک تدوین شده است.
مفاد کلی آیین‌نامه:
۱. تعاریف:
وزارت: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
سازمان: سازمان تأمین اجتماعی
قانون: قانون برنامه پنج‌ساله هفتم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴۰۳
کارفرما: شخص حقیقی یا حقوقی که کارگر به دستور یا به حساب او کار می‌کند.
کارگر: فردی که در مقابل دریافت دستمزد، حقوق یا سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می‌کند.
کارگاه: محلی که کارگر تحت دستور کارفرما یا نماینده او در آنجا فعالیت می‌کند و دارای کد کارگاهی از سازمان تأمین اجتماعی است.
درآمد سالانه: درآمدی که توسط سازمان امور مالیاتی کشور بر اساس اظهارنامه مالیاتی کارفرما یا سایر روش‌های تعیین درآمد احراز می‌شود.
۲. کارگاه‌های مشمول:
کارگاه‌هایی که تحت پوشش قانون معافیت از پرداخت سهم بیمه کارفرمایان دارای حداکثر پنج کارگر مصوب ۱۳۶۱ قرار می‌گیرند، مشمول این آیین‌نامه خواهند بود.
۳. تکالیف کارگاه‌های مشمول:
کارگاه‌های مشمول موظفند مطابق قانون تأمین اجتماعی و سایر قوانین مرتبط، فهرست کارگران و پرداخت حق بیمه را به سازمان تأمین اجتماعی ارسال کنند.
۴. هماهنگی بین سازمان‌ها:
سازمان تأمین اجتماعی موظف است اطلاعات کارفرمایان مشمول را هر ساله تا پایان اردیبهشت ماه به سازمان امور مالیاتی کشور ارسال کند. سازمان امور مالیاتی نیز موظف است ظرف دو ماه پس از پایان مهلت تسلیم اظهارنامه مالیاتی، درآمد سالانه کارفرمایان را به سازمان تأمین اجتماعی اعلام کند.
کسر معافیت:
سازمان تأمین اجتماعی پس از دریافت اطلاعات درآمدی کارفرمایان از سازمان امور مالیاتی، موظف است میزان استفاده از معافیت بیمه‌ای را محاسبه و به سازمان برنامه و بودجه کشور اعلام کند.
۶. سهم دولت در معافیت‌ها:
سازمان تأمین اجتماعی موظف است سهم دولت در معافیت‌های بیمه‌ای را سالانه به سازمان برنامه و بودجه کشور اعلام کند. سهم دولت معادل حداقل دستمزد تعیین شده است و مازاد بر آن به عهده کارفرما خواهد بود.
۷. نظارت:
نظارت بر اجرای این آیین‌نامه بر عهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارت امور اقتصادی و دارایی است.
تبصره‌ها:
در مواردی که کارفرما درآمد خود را کتمان کرده باشد، سازمان امور مالیاتی کشور موظف است درآمدهای کتمان‌شده را به سازمان تأمین اجتماعی اعلام کند تا اقدامات لازم برای وصول دیون بیمه‌ای انجام شود.
در صورت کاهش درآمد کارگاه‌های مشمول در سال بعد، میزان کاهش معافیت بر اساس سال قبل محاسبه خواهد شد و کسری بیش از ۰.۵ درصد اعمال نخواهد شد.
نتیجه‌گیری
این آیین نامه با هدف تسهیل فرآیندهای مربوط به معافیت های بیمه‌ای کارفرمایان کوچک و افزایش شفافیت در محاسبه درآمدها و حق بیمه‌ها تصویب شده است. اجرای این آیین نامه به بهبود نظام بیمه‌ای و حمایت از کارگران و کارفرمایان کوچک کمک خواهد کرد.
نظر شما