برنارد آرنو ثروتمندترین مرد جهان کیست؟ 

صفحه اقتصاد - آسیه کرمی: بر اساس خبرها، با کاهش شدید ارزش سهام ایلان ماسک، توییتر اعلام کرده است که برنارد آرنو ثروتمندترین مرد جهان است.
ایلان ماسک دیگر ثروتمندترین فرد جهان نیست. روز پنجشنبه، ماسک در فهرست فوربس از «میلیاردرهای بی‌درنگ» به رتبه دوم سقوط کرد و مدیر عامل توییتر و تسلا را پشت سر برنارد آرنو، مدیرعامل برند لوکس فرانسوی LVMH، سازنده کالاهای لوکس لویی ویتون و کنیاک هنسی قرار داد. فوربس اکنون دارایی ماسک را 183.6 میلیارد دلار نشان می دهد که اندکی کمتر از ثروت آرنو که 186.2 میلیارد دلار تخمین زده می شود. فوربس در روز چهارشنبه اشاره کرد که صعود آرنو به این دلیل است که سهام LVMH در سال جاری عمدتاً ثابت است، در حالی که ماسک یک "فروپاشی چشمگیر قیمت سهام تسلا" را تجربه کرده است که در سال 2022 56 درصد کاهش یافته است.

برنارد آرنو کیست؟

برنارد آرنو زادهٔ ۵ مارس ۱۹۴۹ یک بازرگان، سرمایه‌گذار و مجموعه‌دار آثار هنری فرانسوی می باشد. او یکی از بنیانگذاران، رئیس و مدیر اجرایی بزرگترین شرکت کالاهای لوکس جهان است. طبق گزارش فوربس، آرنو و خانواده‌اش تا دسامبر 2022 دارایی خالص 186.3 میلیارد دلاری دارند که برای مدت کوتاهی او را به ثروتمندترین فرد جهان تبدیل می‌کند.

مادر برنارد ژان اتین آرنو، ماری جوزف ساوینل، دختر اتین ساوینل، "شیفتگی برای دیور" داشت. پدرش، سازنده ژان لئون آرنو، فارغ التحصیل اکول سنترال پاریس، مالک شرکت مهندسی عمران فرت ساوینل بود. آرنو در لیسه ماکسنس ون در میرش در روبایکس و لیسی فیدربه در لیل تحصیل کرده است. در سال 1971، او از اکول پلی تکنیک، دانشکده مهندسی پیشرو فرانسه فارغ التحصیل شد و کار را برای شرکت پدرش آغاز کرد. سه سال بعد، پس از اینکه پدرش را متقاعد کرد که تمرکز شرکت را به سمت املاک و مستغلات تغییر دهد، فرت ساوینل بخش ساخت و ساز صنعتی را فروخت و به فرینل تغییر نام داد. پس از خرید یک شرکت نساجی و جابجایی دفتر مرکزی آنها، این شرکت شعبه املاک و مستغلات را به گروه جورج پنجم تغییر نام داد. دارایی های املاک و مستغلات بعداً فروخته شد و در نهایت به Nexity تبدیل شد.

شروع کار حرفه ای آرنو

آرنو کار خود را در سال 1971 در فرت- ساوینل آغاز کرد و از سال 1978 تا 1984 رئیس آن بود. در سال 1984، آرنو که در آن زمان یک توسعه‌ دهنده املاک و مستغلات جوان بود، شنید که دولت فرانسه قرار است فردی را برای تصاحب امپراتوری بوساک سن فرس انتخاب کند، یک شرکت نساجی و خرده‌ فروشی که مالک کریستین دیور بود. با کمک آنتوان برنهایم، یکی از شرکای ارشد لازارد فرس، آرنو شرکت Financière Agache، یک شرکت کالاهای لوکس را خریداری کرد.

او مدیرعامل Financière Agache شد و متعاقباً برنده جنگ مناقصه برای بوساک سن فرس شد و گروه را با یک فرانک تشریفاتی خرید و عملاً کنترل بوساک سن فرس را به دست گرفت. همراه با کریستین دیور، دارایی های بوساک شامل فروشگاه بزرگ لو بون مارکه، فروشگاه خرده فروشی کنفوراما، و تولید کننده پوشک پودوس بود.

پس از اینکه آرنو بوساک را خرید، در مدت دو سال 9000 کارگر خود را اخراج کرد و پس از آن نام مستعار "نابودگر" را به دست آورد.او سپس تقریباً تمام دارایی های شرکت را فروخت و فقط برند کریستین دیور و فروشگاه بزرگ لو بون مارکه را حفظ کرد.

در دهه 1980، آرنو ایده ایجاد گروهی از برندهای لوکس را داشت.او با آلن شوالیه، مدیر عامل شرکت موئت هنسی، و هنری راکامیر، رئیس لویی ویتون، برای تشکیل LVMH در سال 1987 کار کرد. در جولای 1988، آرنو 1.5 میلیارد دلار برای تشکیل یک هلدینگ با گینس که 24 درصد از سهام LVMH را در اختیار داشت، ارائه کرد.

در جواب به شایعاتی مبنی بر اینکه گروه لویی ویتون در حال خرید سهام LVMH برای تشکیل یک "اقلیت مسدود کننده" است، آرنو 600 میلیون دلار برای خرید 13.5 درصد بیشتر از LVMH هزینه کرد و او را به بزرگترین سهامدار LVMH تبدیل کرد. LVMH با این فرض ایجاد شده بود که کنگلومرا برای یک مهاجم متخاصم خیلی بزرگ است. زمانی که آرنو دیدگاه استراتژیک متفاوتی با هنری راکامیر، رئیس لویی ویتون داشت، گسل بسیار بزرگتر از آن شد که نادیده گرفته شود. در ژانویه 1989، او 500 میلیون دلار دیگر برای به دست آوردن کنترل 43.5٪ از سهام LVMH و 35٪ از حق رای آن هزینه کرد، بنابراین به "اقلیت مسدود کننده" که برای متوقف کردن انحلال گروه LVMH نیاز داشت، رسید.

او سپس به راکامیر روی آورد، قدرت را از او سلب کرد و او را از هیئت مدیره برکنار کرد. در 13 ژانویه 1989 به اتفاق آرا به عنوان رئیس هیئت مدیره اجرایی انتخاب شد.

1989-2001: پس از به عهده گرفتن رهبری، آرنو شرکت را از طریق یک برنامه توسعه بلندپروازانه رهبری کرد، و آن را به یکی از بزرگترین گروه های لوکس در جهان، در کنار غول لوکس سوئیسی ریشمونت و کرینگ مستقر در فرانسه تبدیل کرد. در یازده سال، فروش و سود سالانه با ضریب 5 افزایش یافت و ارزش بازار LVMH با ضریب 15 افزایش یافت. در جولای 1988، آرنو سلین را خریداری کرد. در همان سال، او از طراح مد فرانسوی کریستین لاکروا حمایت مالی کرد تا خط تولید لباس های لوکس این شرکت را تبلیغ کند. LVMH برلوتی و کنزو را در سال 1993 خریداری کرد، همان سالی که آرنو روزنامه اقتصادی فرانسوی La Tribune را خریداری کرد.

این شرکت با وجود سرمایه‌گذاری 150 میلیون یورویی هرگز به موفقیت مورد نظر دست پیدا نکرد و او آن را در نوامبر 2007 فروخت تا یک روزنامه اقتصادی فرانسوی متفاوت، Les Échos را به قیمت 240 میلیون یورو بخرد. در سال 1994، LVMH شرکت عطر گرلن را خریداری کرد. در سال 1996، آرنو، لوو را خریداری کرد، و پس از آن مارک جاکوبز و سفورا در سال 1997. پنج برند دیگر نیز در این گروه ادغام شدند: توماس پینک در سال 1999، امیلیو پوچی در سال 2000 و فندی ، DKNY و لا سامریتین در سال 2001. در دهه 1990، آرنو تصمیم گرفت مرکزی در نیویورک برای مدیریت حضور LVMH در ایالات متحده ایجاد کند. او کریستین دپورتزامپارک را برای نظارت بر این پروژه انتخاب کرد.

نتیجه آن برج LVMH بود که در دسامبر 1999 افتتاح شد. در همان سال، آرنو چشم خود را به گوچی، یک شرکت ایتالیایی کالاهای چرمی، که توسط تام فورد و دومنیکو دی سوله اداره می شد، معطوف کرد. او قبل از شناسایی، 5 درصد از سهام شرکت را با احتیاط جمع آوری کرد. گوچی به خصمانه پاسخ داد و آن را "تسخیر خزنده" نامید. پس از جلب توجه، آرنو سهام خود را به 34.4 درصد افزایش داد و در عین حال اصرار داشت که می‌خواهد یک سهامدار حامی و بی ادعا باشد. دسوله پیشنهاد کرد که در ازای نمایندگی در هیئت مدیره، آرنو افزایش سهام خود در گوچی را متوقف کند. با این حال، آرنو از پذیرش این شرایط خودداری کرد. دی سوله حفره‌ای را کشف کرد که به او اجازه می‌داد تنها با تأیید هیئت مدیره سهام منتشر کند و به ازای هر سهمی که LVMH خریداری می‌کرد، بیشتر برای کارمندانش ایجاد می‌کرد و سهام آرنو را کاهش می‌داد. این مبارزه تا پایان سپتامبر 2001 ادامه پیدا کرد. پس از حکم قانونی، LVMH سهام خود را فروخت و با 700 میلیون دلار سود کنار رفت.

در نوامبر 2020. LVMH یک دعوای متقابل علیه اقدام دادگاهی که توسط تیفانی آغاز شده بود، تنظیم کرد. بیانیه ای که توسط LMVH منتشر شد، سوءمدیریت تیفانی در طول همه گیری را مقصر دانست و ادعا کرد که "در حال سوزاندن پول نقد و گزارش ضرر و زیان" است. در اواخر اکتبر 2020، تیفانی و LVMH با طرح خرید اصلی موافقت کردند، هرچند با قیمت کمی کاهش یافته و نزدیک به 16 میلیارد دلار، کاهش جزئی 2.6 درصدی نسبت به قرارداد فوق. معامله جدید مبلغ پرداختی به ازای هر سهم توسط LVMH را از قیمت اصلی 135 دلار به 131.50 دلار کاهش داد.LVMH خرید تیفانی را در ژانویه 2021 تکمیل کرد. تحت رهبری آرنو، LVMH به بزرگترین شرکت از نظر ارزش بازار در منطقه یورو تبدیل شده است، با رکورد 313 میلیارد یورو (382 میلیارد دلار) تا می 2021. آرنو تصمیماتی را برای تمرکززدایی از برندهای گروه به عنوان یک استراتژی تجاری تبلیغ کرده است. در نتیجه این اقدامات، برندهای تحت چتر LVMH مانند تیفانی هنوز به عنوان شرکت های مستقل با تاریخچه خاص خود تلقی می شوند.

برای مدت کوتاهی در 24 می 2021، آرنو به طور موقت به ثروتمندترین مرد جهان تبدیل شد و از جف بزوس با دارایی خالص 187.3 میلیارد دلار پیشی گرفت. با این حال، چند ساعت بعد، سهام آمازون افزایش یافت و جف بزوس جایگاه خود را پس گرفت.

از سال 2010 تا 2013، آرنو عضو هیئت مشاوران صندوق 1MDB مالزی بود. در سال 1998، به همراه تاجر آلبرت فره، او Chateau Cheval Blanc را به عنوان شخصی خریداری کرد. LVMH در سال 2009 سهم آرنو را به دست آورد.

از سال 1998 تا 2001، آرنو از طریق هلدینگ خود یوروپت وب در انواع شرکت های وب مانند Boo.com، Libertysurf و Zebank سرمایه گذاری کرد. گروه آرنو همچنین در نتفلیکس در سال 1999 سرمایه گذاری کرد. در سال 2007، پایتخت آبی اعلام کرد که آرنو به طور مشترک با شرکت املاک کالیفرنیا Colony Capital 10.69٪ از بزرگترین خرده فروش سوپرمارکت فرانسه و دومین توزیع کننده بزرگ مواد غذایی در جهان Carrefour را در اختیار دارد. در سال 2008، او وارد تجارت قایق بادبانی شد و قایق های تفریحی پرنسس را به مبلغ 253 میلیون یورو خریداری کرد. او متعاقباً کنترل رویال ون لنت را با مبلغ تقریباً یکسانی در دست گرفت.

استراتژی ماسک برای استفاده از اینفلوئنسرهای راستگرا در توییتر همچنین ممکن است بر سهام تسلا نیز تأثیر بگذارد. فوربس گفت، ثروت ماسک در نوامبر 2021 به اوج خود رسید، زمانی که او 320 میلیارد دلار ثروت داشت.

ماسک اخیراً حدود 4 میلیارد دلار از سهام تسلا را برای تأمین مالی خرید 44 میلیارد دلاری خود از توییتر فروخته است که با مشکلاتی از جمله اخراج کارکنان و تبلیغ‌کنندگان بداخلاق نسبت به مسیر این پلتفرم روبرو است. ماسک در اوایل سال جاری، زمانی که قراردادش برای خرید توییتر اعلام شد، بلوک هایی از سهام تسلا را به ارزش 15.4 میلیارد دلار فروخته بود. تخمین ثروت ماسک به طور کلی کار دشواری است، با این حال، به دلیل اینکه بسیاری از پول های او در شرکت های خصوصی او از جمله شرکت موشکی و اینترنتی اسپیس ایکس، شرکت تونل زنی The Boring Company و Neuralink که می خواهد تراشه های کامپیوتری را در مغز مردم قرار دهد، بسته شده است. علیرغم این ضررها، ماسک به خوبی از گوتام آدانی، میلیاردر هندی رتبه سوم، با 135 میلیارد دلار ثروت و جف بزوس، بنیانگذار آمازون، که ثروت او 113.1 میلیارد دلار تخمین زده می شود، جلوتر است. در شاخص میلیاردرهای بلومبرگ، ماسک با 171 میلیارد دلار دارایی خالص در جایگاه اول قرار دارد. آرنو با 166 میلیارد دلار دارایی در رتبه دوم قرار دارد. با این حال، طبق محاسبات بلومبرگ، ماسک امسال حدود 100 میلیارد دلار ضرر کرده است. این لیست هر روز پس از بسته شدن بازار به روز می شود.